Ο λαμπρός φωτογράφος Θεόδωρος Βρανάς μετέτρεψε την καθημερινότητά του σε τέχνη, δημιουργώντας μια σειρά από αυτοπροσωπογραφίες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους που στόχο είχαν να αναδείξουν οπτικά την εμμονή των καιρών μας με την ατελείωτη αυτοεξέταση στα social media. Είδαμε την έκθεσή του Absorbed, ένα άτυπο ημερολόγιο απροσδόκητων selfies, στην Blender Gallery και συνομιλήσαμε μαζί του.
Όταν η αδερφή του, η διάσημη stand-up κωμικός Κατερίνα Βρανά, έπεσε σε κώμα κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στη Μαλαισία πριν από μερικά χρόνια, ο Θεόδωρος Βρανάς αντιμετώπισε, όπως και εκείνη, τον φόβο του θανάτου, ενεργοποιώντας με τόλμη έναν δημιουργικό μηχανισμό για να ξορκίσει τη σφοδρότητα του τρόμου. . Παίρνοντας μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι και φωτογραφίζοντας κάθε στιγμή αυτής της τρελής περιπέτειας -αλλά και όλο το ταξίδι της Κατερίνας από την εντατική στην απομακρυσμένη πόλη της Malacca στη Μαλαισία μέχρι την επιστροφή και την επανένταξη στην Ελλάδα- μετέτρεψε τη δύσκολη καθημερινότητα σε έκθεση φωτογραφιών, δημιουργώντας ένα συναίσθημα. Παράλληλα, ως μουσικός, συνδύασε ντραμς και ηχογραφήσεις από τη ΜΕΘ, δημιουργώντας ένα πειραματικό σόλο άλμπουμ με τίτλο «Visceral Reactions».
Αυτή τη φορά, η καυστική και χιουμοριστική ματιά του βάζει τη σχέση όλων μας με το κινητό στο μικροσκόπιο της κάμεράς του, εξετάζοντας υπό το πρίσμα των social media τα όρια μεταξύ Τέχνης και πραγματικότητας, ναρκισσισμού και επικοινωνίας, επιδεικισμού και δημιουργικότητας. Ερμηνεύοντας μια σειρά από ειρωνικά αυτοπορτραίτα σε έναν ψηφιακό κόσμο αυξανόμενης αυτοπροβολής, ο Θεόδωρος Βρανάς στο νέο του εικαστικό έργο «Absorbed» αναρωτιέται, μεταξύ άλλων, «τι αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι γύρω μας τις εσωτερικές μας εκρήξεις με τις ενδυματολογικές μας επιλογές, αλλά Επίσης, αυτό που αναδεικνύουμε στον εαυτό μας όταν το παρακολουθούμε είναι στις πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης;»
Πόσο αληθινός και πόσο φανταστικός είναι ο κόσμος των εικόνων-αισθήσεων που γεννιούνται ενώ σκολάρουμε ατελείωτα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, στην οθόνη του κινητού μας τηλεφώνου; Πόση αλήθεια κρύβεται πίσω από αυτό το σκηνικό; Στην έκθεση του Θεόδωρου Βρανά, που είδαμε στην γκαλερί Blender στη Γλυφάδα, ένας άνδρας δημιουργεί ένα άτυπο ημερολόγιο για ολόκληρο το χρόνο, αποτελούμενο από σκηνοθετημένες selfies, με σκοπό να προκαλέσει έναν βασικό προβληματισμό: «Τι γίνεται με εμάς στη μετάβαση από τον παλιό κόσμο στο νέο; Θα μείνει το ίδιο;»