Η σασπένς μουσική που σπάει τη σιωπή της σκηνής τρόμου ανακοινώνει στον θεατή τι θα συμβεί στη συνέχεια. Επομένως, η ρομαντική μελωδία μιας τυχαίας συνάντησης δύο ανθρώπων αποκαλύπτει τα συναισθήματα που ένιωσαν με την πρώτη ματιά.
Η χαρακτηριστική μουσική που «ντύνει» τις σκηνές γουέστερν υποδηλώνει και την εξέλιξη της υπόθεσης και τη δράση που ακολουθεί.
Εκτός όμως από το γεγονός ότι οι ήχοι και η μουσική έχουν την ικανότητα να τονίζουν, να χρωματίζουν ή να εντείνουν τις στιγμές και τα συναισθήματα που προκαλεί μια ταινία, σίγουρα μπορούν να παίξουν – απροκάλυπτα ή διακριτικά – έναν πολύ πιο περίπλοκο και δημιουργικό ρόλο. Και αυτό είναι το θέμα – σύμφωνα με τον Νίκο Κυπουργό, ο οποίος διηύθυνε ένα masterclass με τίτλο «Music in Motion: The Art of Creating Film Music» στο πλαίσιο του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Ο πολυβραβευμένος συνθέτης, που έχει «ντύσει» δεκάδες ταινίες με τη μουσική του, τόνισε σε ένα μεγάλο κοινό, κυρίως νέων, ότι η μουσική και οι ήχοι στον κινηματογράφο μπορούν να δημιουργήσουν «γέφυρες» στο σενάριο για να «δείξουν» πράγματα που δεν φαίνονται. εμφανίζονται στην οθόνη ή ακόμη και σκόπιμα παραπλανητικά. «Για παράδειγμα, αν θέλω να μπω στο μυαλό ενός χαρακτήρα που σκέφτεται κάποιον που έχει πεθάνει, αντί να τον δω να κοιτάζει μια φωτογραφία του νεκρού ή να διαβάζει ένα γράμμα του, θα είναι πολλές φορές πιο συναισθηματικό, για να μην πω απουσία, αν ακούσουμε τη θεματική μουσική, που συνδέει δύο άτομα. Άρα με έναν underground τρόπο η μουσική μας λέει κάτι πολύ πιο δυνατό» είπε χαρακτηριστικά.
