Προσγείωση στο Διεθνές Αεροδρόμιο Πάρου Με Μπουτάν θεωρείται ευρέως ένα από τα πιο δύσκολα τεχνικά στον κόσμο. Ο χειρισμός του μικρού διαδρόμου μεταξύ δύο κορυφών 5.500 μέτρων απαιτεί τόσο τεχνικές γνώσεις όσο και ατσάλινα νεύρα.
Η Πάρος είναι αεροδρόμιο κατηγορίας Γ, που σημαίνει ότι οι πιλότοι πρέπει να διαθέτουν ειδική αγωγή να πετάξουν εκεί – μόνο 50 έχουν άδειες. Πρέπει να κάνουν την προσγείωση με το χέρι, χωρίς ραντάρ. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν το τοπίο γύρω από το αεροδρόμιο – αν παρεκκλίνουν έστω και μερικά χιλιοστά, θα μπορούσαν να προσγειωθούν στο σπίτι κάποιου.
«Είναι δύσκολο, αλλά όχι επικίνδυνο», λέει στο CNNi η αεροσυνοδός Chimi Dorji, η οποία έχει εργαστεί για την κρατική αεροπορική εταιρεία του Μπουτάν Druk Air για 25 χρόνια. «Προκαλεί τις δεξιότητες του πιλότου, αλλά δεν είναι επικίνδυνο, γιατί αν ήταν επικίνδυνο, δεν θα πετούσα».
Το Μπουτάν, ένα βασίλειο των Ιμαλαΐων περίπου 800.000 κατοίκων που βρίσκεται μεταξύ Κίνας και Ινδίας, είναι περισσότερο από 97% ορεινό. Η πρωτεύουσά του, το Thibu, βρίσκεται 2.350 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Πάρος είναι ελαφρώς χαμηλότερα, στα 2.250 μέτρα.
«Σε μεγαλύτερα υψόμετρα, ο αέρας είναι πιο αραιός, επομένως το αεροπλάνο πρέπει να πετάει πιο γρήγορα», εξηγεί ο Dorji. «Η πραγματική ταχύτητα αέρα θα είναι η ίδια, αλλά η ταχύτητα εδάφους θα είναι πολύ μεγαλύτερη».
Μια άλλη μεταβλητή που πρέπει να λάβει υπόψη του ο πιλότος είναι ο καιρός. Για να πετάξετε στην Πάρο πρέπει να σηκωθείτε πολύ νωρίς το πρωί γιατί οι αρχές του αεροδρομίου προτιμούν όλα τα αεροπλάνα να προσγειώνονται πριν το μεσημέρι λόγω ισχυροί άνεμοι.
Αυτό δεν παίζει τον ίδιο ρόλο κατά την απογείωση, επομένως ισχύουν οι απογευματινές ώρες αναχώρησης. Όχι όμως τη νύχτα, λόγω έλλειψης ραντάρ.
Πτήσεις την εποχή των μουσώνων
Κατά τη διάρκεια της εποχής των μουσώνων, που συνήθως πέφτει μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου, οι καταιγίδες με χαλάζι σε μέγεθος μπάλες του γκολφ δεν είναι ασυνήθιστες.
«Οι μουσώνες προέρχονται από τον κόλπο της Βεγγάλης», λέει ο Dorji. «Έχουμε βορειοδυτικούς και βορειοανατολικούς ανέμους που προέρχονται από την άλλη πλευρά της Κίνας. Έχουμε περιόδους όπου βρέχει για αρκετές ημέρες».
Μέρος της εκπαίδευσης πιλότων, κατά τη γνώμη του, δεν είναι μόνο η ικανότητα πτήσης. Είναι να ξέρεις πότε να μην πετάξεις και να ξέρεις πότε δεν είναι ασφαλές να απογειωθείς.
Ο τελικός παράγοντας που επηρεάζει το επίπεδο δυσκολίας της Πάρου είναι το ορεινό ανάγλυφο που περιβάλλει το αεροδρόμιο. Ο διάδρομος είναι ακριβώς αυτό 2265 μέτρα και περιβάλλεται από δύο ψηλά βουνά. Ως αποτέλεσμα, οι πιλότοι μπορούν να δουν τον διάδρομο μόνο από τον αέρα όταν πρόκειται να προσγειωθούν σε αυτόν.
ΜΕ πληροφορίες Με: Αυτή η προσγείωση στο αεροδρόμιο είναι τόσο απαιτητική που μόνο 50 πιλότοι έχουν τα προσόντα για να την εκτελέσουν από τη Lilit Marcus, CNN
