«Η οικογένεια και οι φίλοι μου στην αρχή εξεπλάγησαν. Πολλοί από τους φίλους μου νόμιζαν ότι ήμουν τρελός που ήθελα να σπουδάσω ιατρική σε αυτή την ηλικία», είπε ο Toh Hong Keng, ένας Μαλαισιανός συνταξιούχος που ζει στο Χονγκ Κονγκ για δεκαετίες.
Αυτόν τον Ιούλιο, σε ηλικία 70 ετών, ο Τοχ έγινε ένας από τους γηραιότερους φοιτητές στον κόσμο που αποφοίτησε από την ιατρική σχολή.
«Δεν ήταν πάντα εύκολο», είπε ο πρόσφατος πτυχιούχος ιατρικής από το Southwestern University PHINMA στις Φιλιππίνες. «Από την ηλικία των 65 έως 70 ετών, η μνήμη, η όραση, η ακοή και το σώμα μου δεν είναι τόσο καλά όσο όταν ήμουν νεότερος».
Ο Toh ήταν στέλεχος σε μια εταιρεία που πωλούσε προϊόντα τεχνολογίας και από τότε που συνταξιοδοτήθηκε, βυθιζόταν σε βιβλία ανατομίας κάθε μέρα για πέντε χρόνια πίνοντας μεγάλες κούπες καφέ.
Η ύλη δεν ήταν εύκολη και μετά από ένα χρόνο αποτυχίας στις παιδιατρικές εξετάσεις στο τρίτο έτος των σπουδών του, έμεινε πίσω. Στο τελευταίο του έτος, χρειάστηκε να εργαστεί σε ιδιωτικά και δημόσια νοσοκομεία, σε εξαντλητικές βάρδιες που διαρκούσαν έως και 30 ώρες χωρίς διάλειμμα.
«Γιατί πρέπει να το κάνω αυτό; Ίσως θα έπρεπε απλώς να φύγω», υπενθυμίζει στον εαυτό του ο Τοχ πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια.
«Ο κ. Toh είναι ήδη ένας καταξιωμένος επιχειρηματίας και επαγγελματίας, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ ανοιχτός σε νέα πράγματα. Έδειξε μεγάλο πάθος και επιμονή», είπε ο Δρ Marvi Dulnuan-Niog, κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα
Ο Toh είπε ότι ποτέ δεν είχε μεγάλες φιλοδοξίες να γίνει γιατρός ως παιδί. Η ιδέα γεννήθηκε όταν, το 2018, ενώ βρισκόταν σε διακοπές στη χώρα της Κεντρικής Ασίας, το Κιργιστάν, γνώρισε δύο νεαρούς Ινδούς φοιτητές ιατρικής.
Αυτή η μεσημεριανή συνάντηση πυροδότησε την ιδέα ότι μια μέρα θα μπορούσε να ακολουθήσει πτυχίο ιατρικής.
«Ο μόνος λόγος που αποφάσισα να σπουδάσω ιατρική ήταν για να κάνω κάτι χρήσιμο», είπε. «Μελέτησα διάφορα μαθήματα. Έκανα οικονομικά, χημεία, ηλεκτρονική μηχανική, αλλά δεν θέλω να το ξανακάνω».
Μετά τη συνταξιοδότησή του το 2019, ο Toh πέρασε εβδομάδες μελετώντας για εισαγωγικές εξετάσεις και έκανε αίτηση σε σχεδόν δώδεκα πανεπιστήμια σε όλη την Ασία, προσπαθώντας να βρει ένα πρόγραμμα χωρίς όρια ηλικίας για τους υποψήφιους, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς περιορίζουν την ηλικία στα 35-40.
Μετά από αρκετές ακόμη δοκιμές και συνεντεύξεις, ο Toh έλαβε τελικά μια προσφορά στο Southwestern University στο Cebu. Μια εβδομάδα αργότερα, το 2019, έφτιαξε τις βαλίτσες του, βρήκε ένα μικρό διαμέρισμα σε ένα νησί και ξεκίνησε το ταξίδι του για την ιατρική σχολή.
Ο Toh μεγάλωσε στη φυτεία καουτσούκ της οικογένειάς του στη Μαλαισία. Ως έφηβος, αυτός και τα αδέρφια του ξυπνούσαν στις 4 το πρωί και συνέχιζαν το σχολείο.
«Δεν ονειρευόμασταν για το μέλλον τότε. Απλώς ελπίζαμε ότι θα είχαμε μια καλύτερη ζωή», λέει.
Συμβούλιο της Τόχα
Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια έντονης μελέτης, ο Toh δεν είναι σίγουρος ότι θα κάνει τα επιπλέον βήματα που χρειάζονται για να γίνει γιατρός. Αυτό θα απαιτούσε ένα έτος πρακτικής άσκησης, περαιτέρω σπουδές και μια νέα εξέταση στο διοικητικό συμβούλιο.
Αντίθετα, σχεδιάζει να εργαστεί ως σύμβουλος σε μια εταιρεία ανοσολογίας ενός φίλου στο Χονγκ Κονγκ, ενώ σχεδιάζει επίσης να δημιουργήσει ένα ταμείο για να βοηθήσει οικονομικά τους ξένους φοιτητές ιατρικής, καθώς τα δίδακτρα στις Φιλιππίνες δεν είναι τόσο υψηλά. Κοστίζουν περίπου 4.000 με 5.000 δολάρια το χρόνο.
Ωστόσο, ο Toh έχει συμβουλές για όποιον θέλει να ακολουθήσει τα δικά του βήματα στην ιατρική:
«Αν ονειρεύεσαι να γίνεις γιατρός, μπορείς να το κάνεις σε οποιαδήποτε ηλικία».
«Η μελέτη της ιατρικής είναι έντονη και περιεκτική, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολη, είναι απλώς σκληρή δουλειά», συνοψίζει.
