Τα θλιβερά και μερικές φορές τρομερά πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως σηματοδοτούν το τέλος που τελικά αξίζει αυτό το κόμμα. Ένα κόμμα που βασίζεται στο υλικό μίσος και στο ψέμα, ενώ πολλά μέλη του έχουν κάνει καριέρα χρησιμοποιώντας τη χυδαιότητα ως όπλο σε βάρος των αντιπάλων τους. Τώρα βιώνουν το δικό τους δράμα και… ανακαλύπτουν την ωμότητα. Οι εξελίξεις συμβαίνουν με τέτοια ταχύτητα που υπάρχει κίνδυνος να υπολείπονται των εκτιμήσεων καθώς τα γεγονότα αλλάζουν συνεχώς και καθημερινά. Αυτό που είναι ξεκάθαρο αυτό το Σαββατοκύριακο είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα άλλο κεφάλαιο στον δρόμο προς την καταστροφή που κανείς δεν θα μπορεί να υποτιμήσει αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει. Σε αυτό το σημείο, οι σχέσεις μεταξύ των διαφόρων φατριών που δημιουργούν αυτό το περίεργο μείγμα εθνολαϊκισμού και ψέματος έχουν αναπτυχθεί και δεν υπάρχει χώρος για περαιτέρω κοινό έδαφος. Από τη στιγμή που έχασαν την προοπτική της εξουσίας, ήταν μοίρα να καταλήξουν έτσι. Λύση απελπισίας ήταν βέβαια η εκλογή του Στέφανου Κασελάκη που επιτάχυνε την εξαφάνιση των φαινομένων. Από τότε μάλιστα που έγινε σαφές ότι η νέα διοίκηση έφτανε στα όρια της γελοιότητας, δεν έχουν κρατήσει καν τα φαινόμενα. Ωστόσο, η λογική είναι ότι στις ευρωεκλογές θα υπάρχουν περισσότερα από ένα κόμματα που προέρχονται από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ. Πόσα κόμματα θα χωρέσουν μεταξύ ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ -για να απαντήσω και στο ερώτημα του Ευκλείδη Τσακαλώτου- σίγουρα θα το μάθουμε στις ευρωεκλογές, που θεωρητικά πάντως είναι κάπως πιο εύκολες και ανώδυνες.
Η λογική είναι ότι στις ευρωεκλογές θα υπάρχουν περισσότερα από ένα κόμματα που προέρχονται από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ.
Όσοι (μάλλον λίγοι) πίστεψαν ότι υπήρχε πιθανότητα συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ συνήλθαν γρήγορα από το λάθος τους. Δεν άργησε να αποκαλυφθεί ότι η συνεργασία των «προοδευτικών δυνάμεων» ήταν απλώς ένα αστείο από διάφορους συκοφάντες και των δύο πλευρών. Η αλαζονική και εν τέλει αγενής συμπεριφορά του κ. Κασσελάκη προς τον Κώστα Σημίτη και το ΠΑΣΟΚ στην «πολακίκινα» μόνο επιβεβαίωσε το αυτονόητο. Στη Χαριλάου Τρικούπη ακόμη και τα τείχη γνωρίζουν ότι η μόνη επιλογή για το ΠΑΣΟΚ είναι μια αυτόνομη πολιτική πορεία, χωρίς περισπασμούς και πειραματισμούς με δράστες βίας. Για να έχουν καλύτερη προοπτική -και όχι απλώς να νικήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως φαίνεται να συμβαίνει ήδη- πρέπει να επανασχεδιάσουν την πολιτική τους συμπεριφορά και την πολιτική τους ατζέντα, όπως πολύ σωστά θυμήθηκε ο κ. Σημίτης την περασμένη Δευτέρα.
Δεν θέλει πολλή σοφία για να καταλάβεις ότι δεν μπορείς να κάνεις πορεία με παλιές και ξεπερασμένες αντιδεξιές κορώνες, γιατί οι καιροί έχουν αλλάξει και οι πολίτες το γνωρίζουν καλά. Δεν ασχολούνται με την πολιτική για να είναι ευτυχισμένοι μεταξύ τους, αλλά γιατί θέλουν να είναι μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, με ρεαλιστικές προτάσεις, μακριά από λαϊκισμούς και κενά συνθήματα. Η κοινωνία είναι απαιτητική και δεν εμπιστεύεται ανθρώπους που μιλούν για το τίποτα. Είναι σαφές ότι υπάρχει ένας χώρος και ένα πολιτικό κενό που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει σήμερα το προνόμιο να χρησιμοποιεί και να εκμεταλλεύεται. Αν θέλει το ΠΑΣΟΚ να τον συναγωνιστεί, πρέπει να το κάνει με σχέδιο, όχι με κροτίδες.
