Μια όμορφη Γαλλίδα στο Μαγγανάρι Ίου μπροστά σε ένα κοπάδι προβάτων. Οι μαθητές της Σερίφου ενθουσιασμένοι στη στολισμένη με σημαία τάξη τους και ένας ιδιοκτήτης παντοπωλείου στη Μύκονο διαπραγματεύεται με έναν αγρότη για τη συγκομιδή. Δύο εργάτες σηκώνουν νερό από μια δεξαμενή δίπλα στον Παρθενώνα και ο καπετάνιος – Γιάννης “Τρίκουλης” Καφιέρης – μαζί με τον μουλαριτζή – Μανώλη “Καστοριά” – χαλαρώνουν σε ένα καφέ στα Φηρά, ενώ διακρίνεται το επιβατηγό πλοίο “Aegeon”. δένοντας στο βάθος.
Αυτή είναι η Ελλάδα του Ρόμπερτ ΜακΚέιμπ. Ή έστω μέρος του, από τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου αφιερωμένη στην έκθεση φωτογραφίας “Καλώς ήρθατε ξένοι στη χώρα των ονείρων”ο φωτογράφος εξήγησε ότι οι περισσότερες από τις εκατό φωτογραφίες του από τη μεταπολεμική Ελλάδα συνοδεύονται από αναμνήσεις. Όπως και εκείνος από το Σούνιο πριν από αρκετές δεκάδες χρόνια, όταν οι λιμενικοί για μια στιγμή τον μπέρδεψαν με καταζητούμενο εκείνη την εποχή. Ή ένα άλλο στη Σαντορίνη τη δεκαετία του 1960, όταν ένας ξενοδόχος αρνήθηκε να πληρώσει για τα γεύματα του McCabe, περιγράφοντας τα αναψυκτικά ως «αναμνηστικό». Για τον Αμερικανό φωτογράφο -που πήρε την ελληνική υπηκοότητα- ήταν κάτι παραπάνω από αυτό: «ένα στιγμιότυπο απίστευτης φιλοξενίας».
«Οι φωτογραφίες του τονίζουν ότι η έννοια της φιλοξενίας στην Ελλάδα βασίζεται ιστορικά στους ανθρώπους, στις αυθεντικές αλληλεπιδράσεις των ταξιδιωτών με τις τοπικές κοινωνίες και τους ανθρώπους», είπε χθες ο υπουργός Τουρισμού. Όλγα Κεφαλογιάννη. Καθηγητής Νίκος Σταμπολίδηςο διευθυντής του Μουσείου της Ακρόπολης, το οποίο μαζί με το Υπουργείο Τουρισμού και την ΕΟΤ, παρουσιάζει την έκθεση, το έθεσε ως εξής: οι φωτογραφίες του «αιχμαλωτίζουν και αποτυπώνουν την ουσία -ασπρόμαυρη ή έγχρωμη- ενός νέου Ο ερωτευμένος άντρας στο μακρύ ταξίδι της ζωής και της γνώσης του, αιχμαλωτίστηκε από τη μαγεία της «Καλυψώς», της γης που λέγεται Ελλάδα, που με τη σειρά της αιχμαλώτισε κομμάτια της ψυχής της, αρχαίας και σύγχρονης».
Πάνω από εκατό πίνακες της μεταπολεμικής Ελλάδας παρουσιάζονται στην έκθεση «Ο ευτυχισμένος ξένος στη χώρα των ονείρων».
Πολλές φωτογραφίες της έκθεσης (συνοδευόμενες από δίγλωσση έκδοση) δείχνουν το αρχαίο μνημείο. Όπως η Ακρόπολη, που λέει ο McCabe «προσφέρει αμέτρητες ευκαιρίες φωτογραφίας γιατί κάθε λεπτό της ημέρας, από την αυγή μέχρι το σούρουπο, είναι διαφορετικό και αλλάζει κατά τη διάρκεια του έτους». Αλλού απεικονίζεται η Ολυμπία και ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο των Μυκηνών. Ο τίτλος της έκθεσης προέρχεται επίσης από τον ομηρικό στίχο «Haire, xine, par' ammi philiseai» που εμφανίστηκε στην είσοδο του ξενοδοχείου Belle Hélène στις Μυκήνες. , το οποίο απαθανάτισε ο McCabe το 1954. Και πόσο ταιριαστό στα παραπάνω είναι το γεγονός ότι ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός της έκθεσης – με συγγραφέα επίκουρο καθηγητή Ε.Μ.Π. Μανόλα Σταυρακάκη– αναφέρεται στις ακτές της Ελλάδας. Την εγκατάσταση υπογράφει ο διευθυντής φωτογραφίας Φαίδων Παπαμιχαήλ και το «soundtrack» της έκθεσης του ο Μίνως Μάτσας.
Μερικές φωτογραφίες μοιάζουν τώρα σαν να μεταφέρουν ένα μήνυμα από το παρελθόν στο μέλλον. Σαν μια γυναίκα από τη Σαντορίνη που κοιτάζει το πρωινό φως στο ανέγγιχτο ακόμα νησί της. Ή για μια γυναίκα στο Μοναστηράκι που κρατά τον σύντροφό της από το πουκάμισο για να τον προστατέψει από διερχόμενο αυτοκίνητο: «Πρόσεχε», σαν να του λες: «θα σε πατήσουν».
Μουσείο Ακρόπολης, χώρος περιοδικών εκθέσεων, έως 8 Σεπτεμβρίου.