Τον Αντώνη Σκαμπαβίρια τον ανακάλυψα χάρη στην κοινή μας αγάπη, τη Σίκινο, από όπου κατάγεται και ζωγράφιζε. Τα μέρη που απαθανάτισε σε καμβά χαράχτηκαν για πρώτη φορά στην ψυχή μου και χάρη σε αυτό, παρόλο που δεν τον είχα γνωρίσει ποτέ, συνδέθηκα με τη δουλειά του. Έμοιαζε να έχει σκαρφαλώσει στις ψηλότερες κορυφές για να τραβήξει την προσοχή πάνω από το νησί. Ως εκ τούτου, με εξέπληξε ευχάριστα η νέα ενότητα, την οποία θα παρουσιάσω στις 15 Φεβρουαρίου σε ατομική έκθεση στην γκαλερί Σκουφά με τίτλο «Πέρα από το Μπετόν». Αυτή τη φορά, ο 40χρονος εικαστικός εστιάζει στο γνώριμο τοπίο της Αθήνας, αλλά το κάνει με μια απτή τρυφερότητα που μπορεί να διαπεράσει το μπετόν και να βρει τις πιο εσώτερες πλευρές της πρωτεύουσας. Στο αφιέρωμα που θα δούμε στο Κολωνάκι παρουσιάζει 25 λάδια, συνοδευόμενα από πλήθος μελετών του σε ακουαρέλα και μολύβι, όλα για το τραχύ αστικό πρόσωπο της Αθήνας, του Πειραιά και των γύρω προαστίων.
Στην αρχή είναι δύσκολο να καταλάβεις αν στέκεσαι μπροστά σε μια φωτογραφία ή έναν πίνακα, ο ρεαλισμός της ζωγραφικής του είναι τεράστιος. Από την άλλη, αποφάσισε να «καδράρει» απόψεις της Αθήνας που περιλαμβάνουν ορίζοντα, πράσινο και θάλασσα, εξανθρωπίζοντας μια πόλη που για τους περισσότερους κατοίκους μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολη στην καθημερινότητα. Όπως εύστοχα γράφει ο Νίκος Παΐσιος στην εισαγωγή της έκθεσης, βλέπει την Αθήνα όπως ο Μπωντλαίρ είδε το Παρίσι, με την ποιητική των αστέγων να έχει τις ρίζες της στον 19ο αιώνα.
Μαθητής του Γιώργου Ρόρρη, ο οποίος στα εσωτερικά του έργα ύμνησε και την Αθήνα μέσα από πολλές απόψεις από τα παράθυρα του στούντιο του, ο Σκαμπαβίριας κοιτάζει την αστική ύπαιθρο και, ως επίσκοπος, μας δίνει αρμονικές γεωμετρικές συνθέσεις της πόλης. Η θέα είναι μακρινή, οι χαρακτήρες είναι κτίρια, όχι άνθρωποι, οπότε κατά έναν περίεργο τρόπο συντηρούμαστε όλοι από την απεικόνισή του. Από τα βραχονησάκια και τη θάλασσα, πήγε μέχρι το Αθηναϊκό πέλαγος, αναζητώντας, όπως λέει, ένα είδος ρυθμού, που έβρισκε στο νησί σε αμέτρητες ταράτσες και στην πρωτεύουσα στα μπαλκόνια των κτιρίων. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας, φόρτωσε τα εργαλεία ζωγραφικής του σε μια τσάντα και περιπλανήθηκε σε διάφορα μέρη της πόλης για να εντοπίσει το θέαμα που τον ενέπνευσε. Εδώ και πέντε χρόνια ασχολείται εντατικά με αυτό το θέμα, που έχει αντικαταστήσει την κυκλαδίτικη ομορφιά. Η έκθεσή του στη Σκουφά θα διαρκέσει έως τις 9 Μαρτίου.