Η αμυγδαλή είναι μια ομάδα νευρώνων κοντά στη βάση του εγκεφάλου που αξιολογεί την απειλή και μπορεί να οδηγήσει στην απόκριση μάχης ή φυγής. Οι παρατεταμένες αγχωτικές καταστάσεις μπορούν να πυροδοτήσουν άγχος, το οποίο μπορεί να οδηγήσει στο να βλέπεις κινδύνους εκεί που δεν υπάρχουν και να εμμονείς με τα χειρότερα σενάρια.
Το συλλογικό εθνικό σώμα της Αμερικής υποφέρει από χρόνιο άγχος για την Κίνα. Σχεδόν οτιδήποτε έχει μπροστά του τη λέξη «Κινέζος» πυροδοτεί τώρα μια αντίδραση φόβου στο πολιτικό μας σύστημα, καθιστώντας μας δύσκολο να αξιολογήσουμε σωστά και να αξιολογήσουμε τις απειλές. Αυτό οδήγησε την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τους πολιτικούς των ΗΠΑ να ακολουθήσουν μια πολιτική καταστολής και αποκλεισμού, αντικατοπτρίζοντας το εξαιρετικά αυταρχικό σύστημα που προσπαθούν να καταπολεμήσουν.
Το Κογκρέσο έχει λάβει μέτρα για να εξαναγκάσει την πώληση του TikTok, μιας κινεζικής εφαρμογής κοινωνικών μέσων. Ορισμένες πολιτείες έχουν ζητήσει περιορισμούς σε Κινέζους ιδιώτες ή οντότητες που κατέχουν γη στις ΗΠΑ, καθώς και σε Κινέζους ερευνητές που εργάζονται σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει απαγορεύσει σε ορισμένες κινεζικές εταιρείες τεχνολογίας να ανταγωνίζονται στις αγορές μας. Όλα αυτά τα μέτρα έχουν δικαιολογίες για την εθνική ασφάλεια και δεν είναι πρόθεσή μου να αξιολογήσω τα οφέλη σε κάθε περίπτωση. Αλλά μαζί κάνουν τις Ηνωμένες Πολιτείες ουσιαστικά πιο κλειστές και περισσότερο σαν την Κίνα.
Όταν είστε συνεχώς σε κατάσταση άγχους, καμία απειλή δεν είναι πολύ μικρή. Τον Ιανουάριο, ο Ρικ Σκοτ, γερουσιαστής από τη Φλόριντα, εισήγαγε νομοθεσία για την απαγόρευση της εισαγωγής κινέζικου σκόρδου, το οποίο είπε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, επικαλούμενος αναφορές ότι τα ανθρώπινα λύματα χρησιμοποιούνται ως λίπασμα. Το 2017, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο McGill έγραψαν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι αυτό συμβαίνει. Παρόλα αυτά, είναι κοινή πρακτική σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, να χρησιμοποιούνται ανθρώπινα απόβλητα, που ονομάζονται «βιοστερεά», ως λίπασμα.
Πρόσφατα, ο γερουσιαστής Tom Cotton και η εκπρόσωπος Elise Stefanik εισήγαγαν νομοθεσία που θα απαγόρευε στο Υπουργείο Άμυνας να συνάπτει συμβάσεις με την Tutor.com, μια αμερικανική εταιρεία διδασκαλίας, με το σκεπτικό ότι θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια επειδή αγοράστηκε από την Primavera Capital Group. εταιρεία επενδύσεων με έδρα το Χονγκ Κονγκ. Υποστηρίζουν ότι αυτό θα μπορούσε να δώσει στην κινεζική κυβέρνηση πρόσβαση σε κερκόπορτα σε συνεδρίες διδασκαλίας και προσωπικές πληροφορίες στρατιωτικού προσωπικού των ΗΠΑ που χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες της εταιρείας.
Το νομοσχέδιο δεν αναφέρει ότι τα δεδομένα σπουδαστών του Tutor.com αποθηκεύονται στις ΗΠΑ και ότι η εταιρεία έχει προσφερθεί εθελοντικά για έλεγχο ασφαλείας από την ομοσπονδιακή Επιτροπή Ξένων Επενδύσεων, αλλά και ότι έχει δημιουργήσει πρόσθετα επίπεδα προστασίας της ασφάλειας δεδομένων σε συνεργασία με τις Η.Π.Α. κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο επίσης δεν διευκρινίζει ακριβώς πώς η κινεζική κυβέρνηση θα αποκτούσε πρόσβαση στα δεδομένα του Tutor.com ή για ποιους σκοπούς θα χρησιμοποιούσε πραγματικά πληροφορίες σχετικά με τις συνεδρίες διδασκαλίας του στρατιωτικού προσωπικού των ΗΠΑ.
Το περασμένο καλοκαίρι, αρκετοί Ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την ταινία «Barbie», επειδή ένας παγκόσμιος χάρτης που εμφανιζόταν για λίγο στο φόντο της σκηνής περιείχε μια διακεκομμένη γραμμή. Το θεώρησαν ως αναφορά στις «εννέα διακεκομμένες γραμμές» της Κίνας, τις γραμμές που χρησιμοποιεί το Πεκίνο για να υποστηρίξει τις αμφισβητούμενες αξιώσεις του στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τζιμ Μπανκς, «απειλεί την εθνική μας ασφάλεια». Ο χάρτης της ταινίας είναι σαφώς φανταστικός, είχε μόνο οκτώ γραμμές και δεν έμοιαζε σε τίποτα με τους χάρτες της Κίνας. Ακόμη και η κυβέρνηση των Φιλιππίνων, η οποία έχει εμπλακεί σε διαμάχες με την Κίνα για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας εδώ και χρόνια, απέρριψε αυτούς τους ισχυρισμούς και συμφώνησε στην κυκλοφορία της ταινίας στη χώρα.
Φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αντιταχθούν σθεναρά στον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping για τις πολιτικές καταστολής στο εσωτερικό και επιθετικότητας στο εξωτερικό. Ως μαθητής του κινεζικού πολιτικού συστήματος, ανησυχώ για το πώς ο Σι έκανε τη χώρα του ακόμη πιο αυταρχική, αλλά και για τις αυξανόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Κίνα, ειδικά αυτές που στρέφονται κατά του πληθυσμού των Ουιγούρων στη Σιντζιάνγκ. Ανησυχώ για την καταστολή του Χονγκ Κονγκ από το Πεκίνο, τις απειλές κατά της Ταϊβάν, τις ολοένα και πιο θερμές σχέσεις του Πεκίνου με τη Ρωσία και την υποστήριξη του Πεκίνου στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Αμερική πρέπει να παραμείνει σε επαγρύπνηση σχετικά με τις νόμιμες ανησυχίες της σχετικά με τις καλά τεκμηριωμένες δραστηριότητες της Κίνας, όπως η κατασκοπεία και οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο.
Αλλά θα έπρεπε πραγματικά οι πολιτικοί μας να επικεντρωθούν στο Tutor.com, το κινέζικο σκόρδο και την ταινία Barbie; Ή πρέπει να επικεντρωθούν στις πιο σοβαρές απειλές που θέτει το αυταρχικό σύστημα της Κίνας και σε πολλά άλλα ζητήματα που επηρεάζουν θεμελιωδώς την καθημερινή ζωή των Αμερικανών;
Ίσως το πιο ανησυχητικό είναι ότι η ανησυχία για την Κίνα μεταφράζεται σιγά σιγά σε διακρίσεις εις βάρος των Κινεζοαμερικανών, που αποτελεί τον νέο «κίτρινο κίνδυνο». Έχουμε ήδη δει πώς μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε υπό την κυβέρνηση Τραμπ για τη στόχευση κινεζικών κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων οδήγησε στην πραγματικότητα σε άδικο έλεγχο Κινέζων ερευνητών, αλλά ακόμη και ασιατικών Αμερικανών κυβερνητικών αξιωματούχων, οδηγώντας τελικά στο τέλος του ειδικού προγράμματος το 2022.
Είδαμε επίσης πώς η ξενοφοβία κατά τη διάρκεια της πανδημίας έχει τροφοδοτήσει απειλές και επιθέσεις εναντίον Ασιατοαμερικανών. Υπήρξαν επίσης πολλές αναφορές για αξιωματούχους επιβολής του νόμου που ανέκριναν Κινέζους φοιτητές και ερευνητές που ταξίδευαν από και προς την Κίνα με το σκεπτικό ότι μπορεί να είναι πράκτορες του κινεζικού κράτους. Για άλλη μια φορά, αυτή η μεταχείριση – ανάκριση από αστυνομικούς ή άλλους κυβερνητικούς αξιωματούχους – είναι κάτι που έχουν βιώσει ξένοι επιστήμονες στην Κίνα και μάλιστα ευφημιστικά αναφέρεται ως «πρόσκληση για τσάι».
Πέρυσι, οι νομοθέτες του Τέξας πρότειναν ένα νομοσχέδιο που αρχικά προσπαθούσε να αποτρέψει Κινέζους (καθώς και Ιράν, Βόρεια Κορέα και Ρωσία) πολίτες και οντότητες από την αγορά γης, κατοικιών και άλλων ακινήτων, επικαλούμενοι ανησυχίες για την ασφάλεια της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων. Εκτός από το γεγονός ότι οι Κινέζοι πολίτες δεν είναι η κινεζική κυβέρνηση, η πραγματική ποσότητα γεωργικής γης που ανήκει σε κινεζικές οντότητες είναι αμελητέα – από το 2021, δεν έχει ξεπεράσει ποτέ το 1% της γεωργικής γης σε καμία πολιτεία των ΗΠΑ. Τελικά, το νομοσχέδιο δεν ψηφίστηκε, αλλά μόνο μετά από σημαντική αντίθεση από την κινεζοαμερικανική κοινότητα.
Αυτός ο πανικός γύρω από την Κίνα, που τροφοδοτείται από φιλελεύθερα και συντηρητικά μέσα ενημέρωσης, μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ο μέσος άνθρωπος βλέπει τους Κινέζους Αμερικανούς. Ο Michael Kearney – ένας άλλος ερευνητής της Κίνας – και εγώ πρόσφατα ρωτήσαμε πάνω από 2.500 Αμερικανούς για το αν θα έπρεπε να επιτραπεί σε Κινέζους που γεννήθηκαν στις ΗΠΑ να υπηρετήσουν στις υπηρεσίες πληροφοριών. Περίπου το 27% είπε ότι η πρόσβασή τους σε απόρρητες πληροφορίες θα πρέπει να είναι πιο περιορισμένη από άλλους πολίτες των ΗΠΑ και το 14% είπε ότι δεν θα πρέπει να τους επιτρέπεται καμία πρόσβαση.
Πρόκειται για κραυγαλέο ρατσισμό και – αν και δεν είναι η άποψη της πλειοψηφίας – είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι τόσοι πολλοί Αμερικανοί θολώνουν τη γραμμή μεταξύ της κινεζικής κυβέρνησης και των εθνοτικών Κινέζων χρησιμοποιώντας τη γλώσσα των πολιτικών μας.
Η Κίνα είναι ένας επικίνδυνος γεωπολιτικός αντίπαλος. Αλλά δεν υπάρχει κόσμος στον οποίο το σκόρδο, η «Barbie» ή μια ιστοσελίδα φροντιστηρίων να αποτελούν σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια. Το να ισχυριστούμε ότι αυτό συμβαίνει δείχνει μια κάποια έλλειψη σοβαρότητας στον πολιτικό μας λόγο.
Για να μπορέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να ανταγωνιστούν σωστά την Κίνα θα απαιτηθεί μια ισχυρή, ισορροπημένη διαδικασία χάραξης πολιτικής που προστατεύει την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ χωρίς να διακυβεύει τις βασικές αμερικανικές αξίες.
Ας πάρουμε μια βαθιά ανάσα.
*Ο Δρ. Ο Truex είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Η έρευνά του επικεντρώνεται στον κινεζικό αυταρχισμό.
© 2024 Διαθέσιμο από το The New York Times Licensing Group
