Μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου τον Νοέμβριο του 1989, ο Willy Brand προέβλεψε ότι η ενοποίηση θα επέτρεπε επιτέλους «αυτό που είναι κοινό να αναπτυχθεί μαζί».
Τριάντα πέντε χρόνια μετά από εκείνη τη στιγμή, τα αποτελέσματα των εκλογών στη Θουριγγία και τη Σαξονία, που ζωγραφίζουν την εικόνα μιας διαιρεμένης Γερμανίας, κάνουν τη διατύπωση του αρχιτέκτονα της Ostpolitik να ακούγεται πιο επίκαιρη από ποτέ.
Η αντιμεταναστευτική και φιλορωσική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) σημείωσε μεγάλα κέρδη σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις που πραγματοποιήθηκαν το Σαββατοκύριακο στα κρατίδια της πρώην ανατολικής Γερμανίας Σαξονία και Θουριγγία.
Ωστόσο, μόνο στις ανατολικές πολιτείες μπορεί το AfD να υποβάλει αίτηση για εντολή σχηματισμού της επόμενης κυβέρνησης, π.χ. Ο αρχηγός της στη Θουριγγία, Bjorn Hecke, το είχε ήδη κάνει. Ακραίος ακόμη και για τα πρότυπα του κόμματός του, ο Hecke, έχοντας ήδη καταδικαστεί δύο φορές για χρήση ναζιστικής ρητορικής, κατέλαβε την πρώτη θέση σε κρατικό επίπεδο για πρώτη φορά, κερδίζοντας τουλάχιστον το 30% των ψήφων.
Γιατί το AfD έχει κερδίσει δημοτικότητα;
Για χρόνια, υπήρχε ευσεβής πόθος στη Γερμανία ότι οι ανατολικές χώρες θα συμμαχούσαν πολιτικά με τη Δύση μόλις σταθεροποιηθούν οικονομικά, λέει μια ανάλυση του Philip Oltermann στον Guardian. Σύμφωνα με τον ίδιο, σύμφωνα με αυτή την αιτιολόγηση, η δημιουργία έργων AfD, μεταξύ άλλων, ψηφοφορία διαμαρτυρίας ενάντια στις επίμονες ανισότητες στο εισόδημα, την απασχόληση και το βιοτικό επίπεδο.
Η Σαξονία και η Θουριγγία είναι εδώ και πολύ καιρό προπύργιο του AfD, του κόμματος που θεωρείται το πιο δημοφιλές μεταξύ των Γερμανών στην πρώην Λαϊκή Δημοκρατία (ΛΔΓ). Έχει αποκτήσει δημοτικότητα σε περιοχές όπου τα προβλήματα οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσης εξακολουθούν να υφίστανται μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Το Alternative for Germany δημιουργήθηκε το 2013 ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Το κόμμα αντιτάχθηκε στις φιλοδοξίες της Γερμανίας να στηρίξει οικονομικά τις οικονομικά ασθενέστερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσηςσυμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Μετά την προσφυγική κρίση του 2015 – όταν η τότε καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ άνοιξε τα σύνορα της Γερμανίας σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, μεταξύ άλλων. από Συρία, Αφγανιστάν, Ιράκ – εξελίχθηκε σε ένα κίνημα που εξέφραζε έντονα αντιμεταναστευτικά αισθήματα στη Γερμανία.
«Το Ισλάμ δεν ανήκει στη Γερμανία», ανέφερε το μανιφέστο του κόμματος το 2016. Αν και ένα από τα βασικά της συνθήματα είναι «Πρώτα η χώρα μας»Η χώρα μας έρχεται πρώτη – σύμφωνα με τον Τραμπ, «Πρώτα η Αμερική».
Ο υψηλός πληθωρισμός και οι αυξήσεις των τιμών της ενέργειας μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν επιδεινώσει τα οικονομικά προβλήματα του μέσου Γερμανού. Σε μια χώρα όπου το 55% του φυσικού αερίου προέρχεται από τη Ρωσία, η γερμανική οικονομία εισήλθε σε ύφεση το 2023 και εξακολουθεί να αγωνίζεται να ανακάμψει πλήρως.
Καθώς οι μισθοί μειώθηκαν 10% κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα πέρυσι, η παρόρμηση πολλών έφταιγε (και πάλι) η μετανάστευση. Υπό αυτό το πρίσμα, η χρονική στιγμή της πολύνεκρης επίθεσης με μαχαίρι στο Σόλινγκεν, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές, σίγουρα έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση του προεκλογικού κλίματος.
Στο βιβλίο της Tausend Aufbrüche, η ανατολικογερμανικής καταγωγής ιστορικός Christina Morina υποστηρίζει ότι το AfD κατακτά την Ανατολή επειδή απευθύνεται σε μια ιδιαίτερη κατανόηση του τι σημαίνει δημοκρατία. Αντίληψη που διαμορφώθηκε από 40 χρόνια κομμουνιστικής διακυβέρνησης και παραμένει διαφορετική από τη Δύση.
«Η Ανατολική Γερμανία ισχυρίστηκε επίσης ότι τα βρήκε μια δημοκρατική απάντηση στον εθνικοσοσιαλισμόΗ Μορίνα σημείωσε στην πρόσφατη συνέντευξή της στον Guardian. «Με απλά λόγια, η αφήγηση των κομμουνιστών για το πώς λειτουργεί η δημοκρατία ήταν βαθιά λαϊκιστική γιατί υποστήριζε ότι η δημοκρατία ήταν πιο αληθινή και πιο αντιπροσωπευτική από τη Δύση, την οποία ισχυρίστηκαν ότι η Δύση υποστήριζε τις ταξικές ιεραρχίες και εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του καπιταλισμού».
Σύμφωνα με την ίδια, αυτή η ιστορική εμπειρία της «ψευδδημοκρατίας», όπως την αποκαλεί, εξηγεί γιατί το AfD κατάφερε να κινητοποιήσει τόσους πολλούς από τους πολιτικά «παραιτημένους» σε σύγκριση με άλλα κόμματα.
«Στις προεκλογικές του εκστρατείες, το AfD χρησιμοποίησε πολύ αποτελεσματικά τις εμπειρίες που μοιράζονται ευρέως οι Ανατολικογερμανοί. Για να ακουστείτε όχι μέσω της ψηφοφορίας, μέσω της συμμετοχής σας σε πολιτικά κόμματα, οργανώσεις πολιτών ή συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά μέσω της κινητοποίησης των μαζών του δρόμου». Και αυτό ακριβώς έκανε και στην προεκλογική περίοδο. Διότι σε αντίθεση με τα καθιερωμένα κεντρώα κόμματα, το AfD όχι μόνο οργάνωσε συγκεντρώσεις ως μέρος της προεκλογικής εκστρατείας, αλλά και τις οργάνωσε βόλτες«βόλτες» στα κέντρα των πόλεων. Είναι το μόνο κόμμα στη Γερμανία που ζητά ο πρόεδρος να εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες και όχι από το ομοσπονδιακό συνέδριο, και υποστηρίζει την άμεση δημοκρατία ελβετικού τύπου με τακτικά δημοψηφίσματα.
Πέντε νέα από τις χθεσινές κάλπες
Όχι πια προσποιήσεις. Το AfD κατάφερε να κερδίσει παρά τις καταδίκες, τις προειδοποιήσεις των μυστικών υπηρεσιών για τους εξτρεμιστές του, τα αποτρεπτικά μηνύματα από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης και τις μαζικές διαμαρτυρίες κατά της ακροδεξιάς. Στις 22 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθούν πολιτειακές εκλογές και στο τρίτο κρατίδιο της ανατολικής Γερμανίας, το Βρανδεμβούργο, όπου, σύμφωνα με εκτιμήσεις, το AfD θα σημειώσει και πάλι εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η Zara Wagenkencht βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής. «Η παλιομοδίτικη σκληρή αριστερά που της αρέσει να υποτιμά τους καλοπροαίρετους Πράσινους και την «αριστερά του τρόπου ζωής», όπως τους αποκαλεί, βρίσκεται σε καλό δρόμο να τερματίσει τρίτη τόσο στη Θουριγγία όσο και στη Σαξονία, καθιστώντας την δυνητικό σταθεροποιητή σε μια κρίσιμη στιγμή σχηματισμού ένας συνασπισμός», σημειώνει το Politico, χαρακτηρίζοντάς την ως μια από τις δημοφιλέστερες Γερμανίδες πολιτικούς.
Το αποτέλεσμα είναι άλλο ένα καρφί στο πολιτικό φέρετρο του Όλαφ Σολτς, σημειώνει «Πολίτικα». Τα αποτελέσματα του SPD και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις το Σαββατοκύριακο ήταν πολύ φτωχά και ακόμη χειρότερα για τα κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού (Πράσινοι και Φιλελεύθεροι). Ωστόσο, η συντηρητική Χριστιανοδημοκρατική Ένωση φαίνεται να εμποδίζει το AfD να κερδίσει στη Σαξονία και να πάρει την πρώτη θέση προς το παρόν. Αυτό είναι σύμφωνο με τις δημοσκοπήσεις σε εθνικό επίπεδο που δείχνουν ότι το CDU έχει τη δυνατότητα να εκθρονίσει το SPD του Scholz.
Η πολιτική, οικονομική και κοινωνική ανισότητα μεταξύ της γερμανικής Ανατολής και Δύσης παραμένει αμετάβλητη. Σύμφωνα με τον Guardian, η εδραίωση του AfD ως κυρίαρχης περιφερειακής δύναμης εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την πολιτική ταυτότητα της Γερμανίας, επισημαίνοντας ότι η Ανατολική και η Δυτική Γερμανία όχι μόνο δεν έχουν αφομοιωθεί από την επανένωση, αλλά ακόμη και απομακρύνονται.
Όχι στις μετεκλογικές υπερβολέςωστόσο, συνιστά το Politico. «Το συγκλονιστικό αποτέλεσμα της νίκης του AfD στις πολιτειακές εκλογές μετριάζεται από δύο βασικά στοιχεία: είναι σχεδόν βέβαιο ότι το AfD δεν θα κυβερνήσει το κράτος, δεδομένου ότι άλλα κόμματα μπλοκάρουν τη συνεργασία μαζί του. Και η Θουριγγία, που αποτελεί περίπου το 2% του πληθυσμού της Γερμανίας, δεν εκπροσωπεί τη χώρα. Ωστόσο, αντιπροσωπεύει έναν συγκεκριμένο πληθυσμό πρώην ανατολικογερμανών ψηφοφόρων που είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε ριζοσπαστικά, αντιευρωπαϊκά και αντιδυτικά μηνύματα», σημειώνει.
Τίτλοι: Politico, Guardian, The Times