Να βρούμε τις θέσεις μας στη σκηνή του Θέατρο Δίπυλον. έπρεπε να περάσουμε από το «σαλόνι» ενός παλιομοδίτικο πανδοχείο με δεκάδες πορσελάνινες και πλαστικές κούκλες να μας παρακολουθούν στο περίεργο περιβάλλον του παίζω “Γιάννης”από έναν βραβευμένο με Πούλιτζερ συγγραφέα Άννι Μπέικερ. Η παράσταση που έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη το 2015 και απέσπασε θετικές κριτικές, έκανε την ελληνική πρεμιέρα πριν από δύο μέρες.
Ο Μέρτης, ένας από τους βασικούς χαρακτήρες της ιστορίας, τον οποίο υποδύεται η Κόρα Καρβούνη, είναι μια παράξενη ηλικιωμένη γυναίκα που έχει το ξενοδοχείο και ευθύνεται για αυτή την υπερβολική διακόσμηση. Υποδέχεται τον Ηλία και την Τζένη, ένα νεαρό ζευγάρι από το Οχάιο που μένει για λίγες μέρες στο Gettysburg των ΗΠΑ.
Η τοξικότητα της σχέσης τους φαίνεται από τα πρώτα λεπτά του έργου και ο Μέρτης γίνεται διακριτικός παρατηρητής των καβγάδων τους, χωρίς να χάνει την καλοσύνη του. Πάντα πρόθυμη να υπηρετήσει, ζει στον δικό της κόσμο, γεμάτο κούκλες και μπιχλιμπίδια, περνώντας χρόνο με τη Ζενεβιέβ, την τυφλή φίλη της, που πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια και δεν διστάζει να μιλήσει για αυτό.
Η ιστορία κυλάει με ένταση για σχεδόν δύο ώρες, με αστείους διαλόγους, μουσική και μυρωδιά θυμιάματος. Στη σκηνή συνέβαιναν πράγματα που άλλοτε ήταν αστεία, άλλοτε τρομακτικά και άλλοτε μυστήρια, αλλά δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε γιατί. «Η ίδια η Μπέικερ προτείνει να μην τα καταλαβαίνουμε όλα», μας λέει ο σκηνοθέτης Μιχάλης Πανάδης και τονίζει ότι στόχος του δεν ήταν να δημιουργήσει μια παράσταση με αρχή, μέση και τέλος, αλλά ένα έργο «πιο τελετουργικό, με μεταφυσικό». στοιχεία που μερικές φορές είναι εξίσου φυσικά. Σύμφωνα με τον 33χρονο σκηνοθέτη, ο δημιουργός του «Jana» δεν ήθελε να επικεντρωθεί μόνο στην ιστορία του ζευγαριού, αλλά να προχωρήσει πολύ πιο πέρα. Η εκπομπή μας καλεί να εξερευνήσουμε την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, διερευνώντας θέματα όπως η μοναξιά, η απώλεια και πόσο μας επηρεάζουν ή όχι οι απόψεις των άλλων.
Ωστόσο, οι δύο μεγαλύτεροι φίλοι σε αυτή την ιστορία δεν φαίνεται να ανησυχούν πολύ για το πώς θα ενεργήσουν ή θα αντιδράσουν, απολαμβάνοντας ο ένας την παρέα του άλλου, σε αντίθεση με τη νεαρή Τζένη. Η τελευταία μάλιστα δείχνει μια περίεργη φοβία προς μια από τις κούκλες Μέρτις, τη Σαμάνθα, υποστηρίζοντας ότι η τελευταία είναι θυμωμένη μαζί της. Η Ζενεβιέβ αναγνωρίζει τον θυμό της κούκλας, αλλά τον αποδίδει αλλού. Όπως λέει η ίδια και οι συνάδελφοί της: «Είναι τρελή γιατί είναι κούκλα! Φανταστείτε ότι είστε ένα κομμάτι πλαστικό ή γυαλί που έχει διαμορφωθεί σε ανθρώπινη μορφή και παγιδεύεται, με μια μόνιμη έκφραση προσώπου! Οι άνθρωποι σε χειραγωγούν. Και σε έντυσαν με ένα φόρεμα με φαγούρα.
Θέατρο «Ιαν», «Δίπυλο», έως 30 Νοεμβρίου.
