Ειρήνη, αυτοπεποίθηση, ικανοποίηση. Αυτή ήταν η αύρα που εξέπεμπε Γιώργος Λάνθιμος το πρωί της Κυριακής όταν μας «μάζεψε» στο «Η.Β.» για να μας μιλήσει για τη νέα του ταινία. Σε “Φτωχά πράγματα”που μπορούμε να περιμένουμε στους κινηματογράφους την πρώτη μέρα του νέου έτους ΕΜΜΑ ΣΤΟΟΥΝ υποδύεται την Μπέλα Μπάξτερ, μια νεαρή γυναίκα που επιστρέφει από τους νεκρούς χάρη στην παρέμβαση ενός περίεργου χειρουργού και αρχίζει να μαθαίνει εκ νέου τον κόσμο. Η συνέντευξη Τύπου διήρκησε περίπου μισή ώρα, κατά την οποία ο Έλληνας κινηματογραφιστής κατάφερε να συζητήσει μια σειρά από επιλογές, τόσο για μια συγκεκριμένη ταινία όσο και για την καριέρα του γενικότερα.
Επιλογή πρώτη: μην ερμηνεύετε μόνοι σας τα βίντεό σας. «Υπάρχει η μία πλευρά μου, οι άλλοι μπορούν να δουν πολύ περισσότερα και αυτό είναι ενδιαφέρον. Υπάρχουν πράγματα που είναι πιο προφανή, αλλά λιγότεροι άνθρωποι μπορούν να τα καταλάβουν ή να τα δουν. Επιπλέον, υπήρχαν περιπτώσεις που μου φαινόταν πολύ απίθανο να εμφανιστεί στην ταινία αυτό που πίστευε κάποιος, αλλά ήταν η δική τους προβολή που έλεγε περισσότερα για το άτομο παρά για την ταινία.
Για πρώτη φορά στην καριέρα του ο Λάνθιμος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει πρωτότυπη μουσική στο «Poor Things». «Πάντα προσπαθούσα να το κάνω αυτό, αλλά όταν κάνω μοντάζ ψάχνω συχνά για μουσική: βρίσκω τραγούδια και τα επεξεργάζομαι, και η τονική ισορροπία ήταν πολύ συγκεκριμένη και ήταν σχεδόν αδύνατο να έρθει ο συνθέτης. και κάντε αυτό το διαφορετικό πράγμα και δουλέψτε με τον ίδιο τρόπο. Άκουσα τον πρώτο του δίσκο Τζέρσκιν Φέντριξ και σκέφτηκα ενστικτωδώς ότι ο τρόπος που κάνω μουσική μπορεί να λειτουργήσει με τον τρόπο που κάνω ταινίες, αλλά δεν βασίζεται σε αυτό. Αποφασίσαμε να αρχίσουμε να γράφουμε τη μουσική πριν καν αρχίσουμε τα γυρίσματα, έτσι ώστε όταν έκανα το μοντάζ, να έχω τη μουσική έτοιμη, όπως είχα κάνει πριν».
Πολλά εξαρτώνται επίσης από το παιχνίδι των χαρακτήρων. «Ο τρόπος που δουλεύουμε με τους ηθοποιούς είναι πολύ πρακτικός και σωματικός. Μπαίνουμε σε μια διαδικασία στην οποία κάνουμε διάφορες θεατρικές και σωματικές ασκήσεις, κατά την οποία οι ηθοποιοί, αν δεν γνωρίζονται ακόμη, έρχονται πιο κοντά ο ένας με τον άλλον και νιώθουν πολύ καλά μεταξύ τους. Κάνουμε πρόβες χωρίς να προσπαθούμε να καταλάβουμε λεπτομερώς πώς θα είναι η απόδοσή τους κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Χρησιμοποιούμε κείμενο σε παιχνίδια και μας γίνεται δεύτερη φύση, αλλά όχι με ορθολογικό τρόπο. Υπάρχει λοιπόν μια μνήμη που δημιουργείται σε σχέση με το κείμενο και τα σώματα άλλων ανθρώπων».
Η τρίτη (αδιαπραγμάτευτη) επιλογή για την οποία μίλησε ο Γιώργος Λάνθιμος είναι επιλογή “τελική τομή”, δικαιώματα, δηλαδή το τελικό μοντάζ της ταινίας, που θα είναι αποκλειστικά δικό του, χωρίς καμία παρέμβαση. «Η τελική κοπή και η δημιουργική ελευθερία είναι το κλειδί για όλα για μένα. Θέλω να πω, δεν νομίζω ότι θα έκανα ταινίες αν κάποιος μου έλεγε «μπορείς να το κάνεις, αλλά δεν μπορείς να έχεις την τελική κοπή, θα το συζητήσουμε αργότερα». Και έχω ήδη αρνηθεί να κάνω αυτού του είδους τις ταινίες ή να το χρηματοδοτήσω μόνος μου πολλές φορές, κάτι που δεν μου εγγυάται την τελική έκδοση. Προτιμώ να περιμένω, προτιμώ να κάνω κάτι άλλο. Ή κάποιο άλλο επάγγελμα».
