«Τα γραμματόσημα είναι μια τεράστια δυναμική για εμάς Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Λάρισας– λέει ο αρχαιολόγος-λαογράφος Καλοκύρινοι οπαδοί, διευθυντής μουσείου. Σε αυτόν τον πνευματικό τόπο της Λάρισας, η διάσωση και η αναβίωση της παραδοσιακής τυπογραφίας και βαφής εκπληρώνει ένα από τα οράματα του αείμνηστου ιδρυτή του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας, Λένα Γουργιώτημε σπουδαία προσωπικότητα με πανελλαδική εμβέλεια.
Για τη Λένα Γουργιώτη (1929-2014), αρχαιολόγο, ιστορικό, λαογράφο, η τεχνική του γραμματοσήμου Τυρνάβου αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας από τη δεκαετία του 1980 και ιδρυτικός στόχος ήταν η μελέτη και διάσωση του λαϊκού πολιτισμού της Θεσσαλίας, το Λαογραφικό Μουσείο, που μετρά ανάμεσα στις πλούσιες συλλογές του «μια μοναδική συλλογή ξυλογραφιών και τυπωμένων υφασμάτων, που χρονολογείται από τα μέσα του 19ου αιώνα έως το 1980 (το εργαστήριο του Θεμιστοκλή Ιωαννίδη και το εργαστήριο της Σαΐνης)», όπως μας ενημερώνει ο Πρόεδρος Αστέριος Γ. Λαχανάς από το Δ.Σ. Σύλλογος «Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Λάρισας». Κόσμοι ολόκληροι μελετώνται και διατηρούνται στο Ιστορικό Λαογραφικό Μουσείο Λάρισας. Οι μητέρες και οι κόγχες του λαϊκού πολιτισμού της Θεσσαλίας συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν.
Για εκείνη Λάρισας Η προώθηση της κουλτούρας της βάσης του σπιτιού σας είναι υψίστης σημασίας. ΑΥΤΟ Τύρναβος, μια ιστορική πόλη, συνδέεται με την τέχνη της τυπογραφίας, για την οποία έγινε προσπάθεια αναβίωσής της. «Γίνεται προσπάθεια αναβίωσης εργαστηρίων σε επίπεδο σεμιναρίων, διδασκαλίας της τεχνικής σε ενήλικες και εν τέλει παραγωγής γραμματοσήμων με ξύλινα καλούπια – ψηφιακά αντίγραφα μουσειακών καλουπιών και ανεξίτηλες μπογιές», σημειώνει η Φανή Καλοκαιρινού. Η προσπάθεια αυτή αναβίωσης πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Διεύθυνσης Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του ΥΠΠΟΑ, της Περιφέρειας Θεσσαλίας, του Δήμου Λαρισαίων και του Συλλόγου «Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείο Λάρισας».
Ο πρώτος τόμος της μουσειακής έκδοσης με τίτλο “Παραδοσιακά γραμματόσημα” με βάση την έρευνα, την τεκμηρίωση και το εκδοτικό έργο της Φανής Καλοκαιρινού. Ο πλούτος των σχεδίων από τοπικά εργαστήρια του Μεσοπολέμου και των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών είναι εντυπωσιακός. Όλοι, μαξιλάρια και μικρά τραπεζομάντιλα τα προϊόντα αυτής της λαϊκής τέχνης φέρουν όλα τα σχέδια και τα χρώματα της πρωτότυπης και προγονικής κομψότητας. Αμέσως σκέψεις πρωτοτυπίας, συγγένειες, συνέχεια…
Η Φανή Καλοκαιρινού αναφέρει ότι «με την κατάρρευση και οριστική παύση του τυπογραφείου Τυρνάβου, η Λένα Γουργιώτη με την υλική και ηθική υποστήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών κατάφερε να φέρει τα υλικά και των δύο εργαστηρίων στις συλλογές του μουσείου για να σωθούν και να φύγουν. Απώτερος στόχος ήταν η συνέχιση της τεχνικής εκτύπωσης και βαφής μέσα από εργαστήρια σφράγισης».
Τα διακοσμητικά τους μοτίβα που αναφέρονται στη λαϊκή παράδοση, επαναλαμβανόμενα μοτίβα λουλουδιών και πουλιών, ποικιλία γεωμετρικών σχεδίων και συνθέσεων, η επιλογή των χρωμάτων, η σχέση κενού και πληρότητας, οργανώνουν μια εξαιρετικά πλούσια παράμετρο ζωτικής πηγής τέχνης. «Η μελέτη των γραμματοσήμων θα ρίξει φως και θα ξεκαθαρίσει σημαντικές πτυχές της χαμένης γραφικής τέχνης», λέει η Φανή Καλοκαιρινού, ενώ τονίζει τη διάσταση του πολύπλευρου πολιτισμού της Θεσσαλίας.