«Οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας μπορούν και πρέπει να αποδειχθούν στοιχείο σταθερότητας σε ολόκληρη την περιοχή. Παρά τις γνωστές διαφορές, αυτό έχει επιτευχθεί στο παρελθόν», λέει ο πρώην πρωθυπουργός και βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου σε άρθρο της Κυριακής που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή ενόψει της επίσκεψης του Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα την Πέμπτη. Αναφέρει τη συνεργασία του ως υπουργού Εξωτερικών με τον Τούρκο ομόλογό του Ισμαήλ Τζεμ στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, όταν επισκέφτηκαν τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν και τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής Γιάσερ Αραφάτ εν μέσω μερικών από τις χειρότερες εντάσεις μεταξύ τους.
Ο Παπανδρέου υπενθυμίζει τη Συμφωνία του Ελσίνκι και τις συμφωνίες που υπογράφηκαν αργότερα μεταξύ των δύο χωρών, καθώς και τις προσπάθειες εξεύρεσης κοινού τρόπου επίλυσης των προβλημάτων που δίχασαν τις δύο χώρες σε διμερές επίπεδο. «Αυτό που ξεκινήσαμε και πετύχαμε με την ελληνοτουρκική προσέγγιση το 1999 και συνεχίσαμε με βήματα αυτοπεποίθησης μέσω διαδοχικών κυβερνήσεων είναι μια σημαντική κληρονομιά για το μέλλον. Πλησιάσαμε και στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και της Κύπρου, αλλά πολιτικές συγκυρίες όπως η αλλαγή των κυβερνήσεων ουσιαστικά σταμάτησαν αυτή την πορεία», σημειώνει ο Γιώργος Παπανδρέου, ενώ σημειώνει ότι επτά χρόνια μετά την τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Συνεργασίας, στις 7 Δεκεμβρίου. , η Αθήνα θα υποδεχτεί ξανά τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη νέα συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας.
«Τέτοιες επισκέψεις δεν είναι ούτε εύκολες ούτε φέρνουν αυτόματα λύσεις. Υπάρχουν ακόμη και φωνές που αρνούνται την επίσκεψη. Αντιθέτως, υποδηλώνουν αδυναμία και φόβο. Από την εμπειρία μου, ο διάλογος φέρνει πολλά θετικά αποτελέσματα. Οι θέσεις μας είναι δίκαιες, «κόκκινο «Οι γραμμές είναι γνωστές, αλλά πρέπει επίσης να εκφράζονται καθαρά και διαρκώς», τονίζει και προσθέτει ότι ο διάλογος βοηθά στον προσδιορισμό των πραγματικών προβλημάτων και στην αποφυγή φανταστικών κρίσεων που επηρεάζονται από κοινωνικές εξεγέρσεις. Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην κατανόηση πραγματικών ανησυχιών, αλλά και στον εντοπισμό κοινών εθνικών και γεωπολιτικών συμφερόντων. Ο ειλικρινής διάλογος αποκαλύπτει τις προθέσεις και τους περιορισμούς κάθε πλευράς. Ακόμα κι αν προκύψει ένα αδιέξοδο, ο διάλογος μπορεί να οδηγήσει σε ένα προσωρινό modus vivendi, με την ελπίδα επίλυσης διαφορών στο μέλλον υπό νέες συνθήκες. Για παράδειγμα, το θέμα της εξόρυξης υδρογονανθράκων θα έχει μικρή ή καθόλου σημασία σε λίγα χρόνια λόγω της υποχρεωτικής μετάβασης σε άλλες πηγές ενέργειας».
Ο Παπανδρέου υποστηρίζει ότι «η επίτευξη ενός θετικού προγράμματος απαιτεί μια προσέγγιση ώριμη και απαλλαγμένη από εξωτερικές πιέσεις. Απαιτεί καλή προετοιμασία και κατανόηση σε εθνικό επίπεδο. Μόνο έτσι μπορούμε να οικοδομήσουμε διαρκείς και ειρηνικές σχέσεις που θα διαρκέσουν στο χρόνο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ των δύο πλευρών.
Πιστεύει ότι η πρόσφατη αποφυγή υπερπτήσεων πάνω από το Αιγαίο είναι ένα θετικό παράδειγμα, το οποίο προφανώς δεν είναι αρκετό και καταλήγει: «Ο Ταγίπ Ερντογάν στην ομιλία του το 2010 είπε: «Η ενέργεια και οι ελπίδες της χώρας μας δαπανήθηκαν στο όνομα. των φανταστικών εχθρών. Εδώ και χρόνια, η Τουρκία έχει να κάνει με φανταστικούς εχθρούς που παράγονται στο εσωτερικό και στο εξωτερικό», αντί να ασχολείται με «το πιο σημαντικό πράγμα, που είναι το ανθρώπινο δυναμικό, η νεολαία, που είναι το μέλλον της». Θα πρόσθετα αναφορές σε αυτό: στην εξωτερική πολιτική είναι εύκολο να γκρεμίσεις τον εαυτό σου, δύσκολο να χτιστείς».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΕΛΙΣΣΑ
