«Πληροφορήθηκα από τον βοεβόδα ότι ο προαναφερόμενος φωτιά διέφυγε και κατηφορίζει προς Μαρατόν και Μάτι. Ο οδηγός του μου είπε να πάω να πάρω τη γυναίκα και το παιδί μου και να πω σε όποιον παρατήρησε ότι «τα πράγματα δεν ήταν καλά» να φύγει. Αμέσως τηλεφώνησα στη Μαργαρίτα και της είπα «πάρε το μωρό και φύγε».
Στη δίκη για την τραγωδία κατέθεσε ο πυροσβέστης του σταθμού Νέας Μάκρης, ο Ανδρέας Δημητρίου, ο οποίος έχασε τη σύζυγό του και τον μόλις έξι μηνών γιο του το μοιραίο απόγευμα που κάηκε η φωτιά στο Oko.
Αξιωματικός της Πυροσβεστικής, κάτοικος Ματιού, περιέγραψε τι έγινε εκείνη την ημέρα, επικαλούμενος τον χαρακτηρισμό όταν ρωτήθηκε από τον εισαγγελέα «τι πήγε στραβά» και η φωτιά εξελίχθηκε σε χαμό: «Δεν πιστεύω ότι όλα πήγαν καλά. Τίποτα δεν λειτούργησε.” Όπως είπε, βρισκόταν στο Μάτι όταν σβήστηκε η φωτιά και τόνισε ότι «δεν είδα ούτε αεροσκάφος ούτε όχημα της Πυροσβεστικής, αν και το φαινόμενο ήταν δυναμικό».
Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι εκείνη την ημέρα, όταν πήγαινε το πρωί στο σχολείο, στις πέντε το απόγευμα κλήθηκε από τους υπηρέτες του να παρουσιαστεί στον σταθμό της Νέας Μάκρης. Είπε ότι λόγω της φωτιάς στην Κινέτα τέθηκαν σε γενική επιφυλακή. Στον σταθμό της Νέας Μάκρης, στις έξι και μισή περίπου, έμαθε ότι φωτιά είχε ξεσπάσει και στο Νταού Πεντέλης. Ωστόσο, όπως ανέφερε, η Πυροσβεστική Υπηρεσία Νέας Μάκρης όταν πήγε ο ίδιος δεν είχε οχήματα καθώς είχαν διαθέσει δύο οχήματα, μεταξύ των οποίων ένα φορτηγό δέκα τόνων, για την Κινέτα και τα υπόλοιπα οχήματα είχαν ήδη σπεύσει στην τοπική φωτιά και εγκλωβίστηκαν στο Λύρειο Ίδρυμα στο Νέο Βουτζά.
Όπως είπε, ειδοποιήθηκε τηλεφωνικά, αρχικά από τον οδηγό του Διοικητή, και στη συνέχεια από τον ίδιο τον προϊστάμενό του, ότι «η φωτιά είχε διαφύγει» και ότι ο Οκό κινδυνεύει. Έτσι του είπαν να φροντίσει την οικογένειά του και να ενημερώσει όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες.
«Ξεκίνησα να οδηγώ με τον φίλο μου στο Μάτι με σκοπό να φτάσω στο σπίτι μου. Στον Μαραθώνιο υπήρχε οδόφραγμα της αστυνομίας που μας άφησε να περάσουμε όταν ανακοινώσαμε την κατάστασή μας. Στο Μάτι ακινητοποιημένα αυτοκίνητα, τρεις σειρές, κλειστά… άδεια. Είπαμε στην αστυνομία και στα στρατόπεδα να φύγουν και είπαμε σε όποιον συναντούσαμε να φύγει από την Οκά.
Ο αξιωματικός της πυροσβεστικής περιέγραψε τις προσπάθειές του να επιστρέψει στο σπίτι μέχρι τις εννιά το βράδυ, όταν έλαβε κλήση από άγνωστο αριθμό και έναν άνδρα που του είπε ότι η γυναίκα και το παιδί του βρίσκονταν στην Ασημένια Ακτή. Όπως θυμήθηκε, αργότερα κατάλαβε ότι λόγω έλλειψης ρεύματος, η γυναίκα του δεν μπορούσε να ανοίξει την πόρτα του γκαράζ και ξεκίνησε με τα πόδια με το παιδί στην αγκαλιά για την παραλία.
Η παραλία πήρε φωτιά, ο κόσμος ήταν μέσα στη θάλασσα
«Γύρισα στο Μάτι και άρχισα να περπατάω μέχρι την παραλία. Η σκηνή ήταν περίεργη. Είδα πεσμένους στύλους, λιωμένα καλώδια και καμένα αυτοκίνητα. Η παραλία πήρε φωτιά. Ο κόσμος ήταν στη θάλασσα. Προσπάθησα να επικοινωνήσω με τις λιμενικές αρχές αλλά δεν τα κατάφερα. Με πήρε ο πεθερός μου που βρήκε τη Μαργαρίτα και το μωρό. «Τα βρήκα. Να είσαι προετοιμασμένος για οτιδήποτε», μου είπε. Όταν έφτασα, είδα τη Μαργαρίτα να κάθεται με τα μάτια κλειστά και τα χέρια απλωμένα. Ο άνδρας, Πολωνός, έδινε τις πρώτες βοήθειες στο παιδί. Παρέδωσα το μωρό σε ένα εθελοντικό όχημα που θα το μετέφερε στο νοσοκομείο. Η Μαργαρίτα παρελήφθη με ασθενοφόρο. Πήγα αμέσως στο Παιδικό, όπου κατάλαβα ότι τα πράγματα ήταν άσχημα. Με έβαλαν στην αίθουσα αναμονής. Με ενημέρωσαν ότι το μωρό δεν επέζησε. Με άφησαν να τον δω. Όταν έμαθα ότι απήχθη η Μαργαρίτα, πήγα αμέσως στον Ευαγγελισμό. Ήταν διασωληνωμένη. Η Μαργαρίτα νοσηλεύτηκε για 11 ημέρες. Ούτε αυτή τα κατάφερε».
Απαντώντας σε ερωτήσεις τόσο του Εισαγγελέα όσο και των μελών του δικαστηρίου, ο μάρτυρας ανέφερε ότι «Μέχρι το 2018 δεν ήταν σαφές για μένα, ως πυράγο, πώς γινόταν η διαδικασία εκκένωσης. Μετά διαπίστωσα ότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος διάδοσης πληροφοριών και πώς γίνεται: δηλαδή πρώτα με υπόδειξη του υπεύθυνου του χώρου και μετά ενημέρωση των αρχών μέσω του 112 ή δράσης. Εκείνη την ημέρα το φαινόμενο ήταν πολύ δυναμικό και έντονο. Όλες οι ενέργειες πρέπει να γίνονται άμεσα, με σωστό προγραμματισμό, από την αρχή, έγκαιρα που θα ξεσπάσει η φωτιά και με ακρίβεια. Σε αυτό το διάστημα, ο μαραθώνιος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδός διαφυγής. Όταν η φωτιά επεκτάθηκε στον Μαραθώνα, αυτή η επιλογή δεν υπήρχε πλέον. Πρόσθεσε μάλιστα ότι γύρω στις έξι ο άνεμος άλλαξε από βόρειο σε δυτικό, γεγονός που έδωσε στο φαινόμενο μεγάλη δυναμική.
Σύμφωνα με τον αξιωματικό: «Όταν η φωτιά πέρασε από το Ίδρυμα Lirejska γύρω στις 5:00 π.μ., ήταν εξαιρετικά σημαντικό να ενημερώσουμε τους κατοίκους». Λίγο αργότερα μάλιστα ανέφερε ότι πρέπει να μοιράζονται πληροφορίες όχι μόνο στο Μάτι αλλά και σε άλλες περιοχές όπως ο Άγιος Ανδρέας κ.λπ. που κινδυνεύουν εξίσου.
Ο κ. Δημητρίου επεσήμανε επίσης ότι μέχρι τη φωτιά στο Μάτι δεν είχε ιδέα πώς να απομακρύνει πολίτες. Μετά το 2018 «για τις συνεχιζόμενες φωτιές του συστήματος ενημέρωσης πολιτών και τη σταδιακή απομάκρυνση των δημοσίων έργων. Μέχρι τότε δεν είχα τέτοια εικόνα… Δεν είχα συμμετάσχει παλιότερα σε ασκήσεις εκτοπίσματος. Φέτος συμμετείχα για πρώτη φορά στη Ραφήνα.”
Ένας μάρτυρας εξέφρασε την άποψη ότι μια σειρά από αντιδράσεις δεν ήταν σωστές, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους εκατό άνθρωποι: «Τι δεν πέτυχε; Λάθος κρίση της αστυνομίας, ανικανότητα της πυροσβεστικής, έλλειψη ενημέρωσης των πολιτών… Όλα αυτά μαζί συνέβαλαν σε αυτό που έγινε. Όλα αυτά θα πρέπει να λειτουργήσουν σωστά και να φέρουν αποτελέσματα. «Από τη στιγμή που ένα πράγμα άρχισε να δυσλειτουργεί, πήρε και τα υπόλοιπα, οδηγώντας στον θάνατο 104 ανθρώπων και θύματα εγκαυμάτων που υποφέρουν ακόμη και σήμερα».
Η δίκη θα συνεχιστεί αύριο
