Υστερα από μία σχεδόν διετή προεκλογική εκστρατεία (μαζί με τις προκριματικές), ύστερα από την παραίτηση του προέδρου των ΗΠΑ και εκλεγμένου υποψηφίου των Δημοκρατικών από την κούρσα λιγότερο από τέσσερις μήνες πριν από τις εκλογές, ύστερα από δύο απόπειρες δολοφονίας κατά του Ντόναλντ Τραμπ και τη συντριβή του στο ντιμπέιτ με την Κάμαλα Χάρις, ύστερα από αμέτρητες συγκεντρώσεις, δηλώσεις στήριξης, πολιτικές διαφημίσεις, από ατελείωτες δημοσκοπήσεις που η μία ακύρωνε την άλλη και από δισεκατομμύρια σε προεκλογικές δαπάνες, έφτασε η ώρα της αλήθειας: σε πέντε μέρες, οι Αμερικανοί –πλην των δεκάδων εκατομμυρίων που έχουν ήδη ψηφίσει– προσέρχονται στις κάλπες. Καμία πρόβλεψη δεν είναι ασφαλής και η πιθανότητα για παρατεταμένη αβεβαιότητα, ειδικά αν χάσει ο Τραμπ με μικρή διαφορά, είναι υψηλή.
Η Αμερική καλείται να επιλέξει μεταξύ μίας υποψήφιας που εκπροσωπεί τη συνέχεια με το μεταπολεμικό κατεστημένο αλλά και με τις θεμελιώδεις αξίες που εδραιώνει το Σύνταγμα των ΗΠΑ, και μίας θεαματικής ρήξης, με πιθανές συνέπειες για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στο εσωτερικό αλλά και τη διεθνή τάξη πραγμάτων και την οικολογική ισορροπία του πλανήτη.
- Ως συνήθως, μπορείτε να στείλετε τα σχόλια, τις ενστάσεις, τις αναλύσεις και τις προφητείες σας για την επερχόμενη Αποκάλυψη στο [email protected].
HIGHLIGHTS
→ Ρατσιστικό καρναβάλι στο Madison Square Garden. Στη μεγάλη συγκέντρωση του Τραμπ στο ιστορικό Garden στο Μανχάταν, η εμπρηστική ρητορική χτύπησε κόκκινο. Μία σειρά από περιθωριακούς χαρακτήρες παρέλασαν από το βήμα λέγοντας μεταξύ άλλων ότι η Χάρις είναι ο Αντίχριστος, ότι είναι πόρνη και άλλα χαριτωμένα. Ο άτεγκτος πολέμιος της παράνομης μετανάστευσης Ελον Μασκ, που πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι ξεκίνησε την καριέρα του στις ΗΠΑ εργαζόμενος παράνομα, ισχυρίστηκε ότι οι δαπάνες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης μπορούν να μειωθούν κατά «τουλάχιστον 2 τρισ. δολάρια» (όσοι ζητωκραύγαζαν ίσως δεν συνειδητοποιούσαν τι θα σήμαινε αυτό για τις συντάξεις και την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη). Ο ατιμασμένος πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Ρούντι Τζουλιάνι κατηγόρησε τη Χάρις «είναι στο πλευρό των τρομοκρατών» στη σύγκρουση του Ισραήλ με τους Παλαιστινίους. Ακραία προσβλητικός προς την υποψήφια των Δημοκρατικών ήταν και ο τηλεπαρουσιαστής Τάκερ Κάρλσον, γνωστός για τα αποκαλυπτικά του ρεπορτάζ για τις αρετές των ρωσικών σούπερ μάρκετ. Ο Κάρλσον ξεκαθάρισε επίσης ο Τραμπ μπορεί να ηττηθεί μόνο μέσω απάτης. Ο Στίβεν Μίλερ, πρώην σύμβουλος του Τραμπ στον Λευκό Οίκο και διαβόητος για το μίσος του για τους μετανάστες, είπε ότι «η Αμερική ανήκει μόνο στους Αμερικανούς» (χωρίς να εξηγήσει πότε και πώς οι Εβραίοι πρόγονοί του έγιναν Αμερικανοί).
Ο ίδιος ο Τραμπ, παρότι συγκριτικά σχετικά ήμερος, δεν απογοήτευσε τους διψασμένους για αίμα φανατικούς του κινήματος MAGA. Μίλησε πάλι για τον «εσωτερικό εχθρό», αλλά και για ένα τεράστιο πρόγραμμα απελάσεων που θα ξεκινήσει «από την πρώτη μέρα» της νέας του θητείας. Είπε ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται «υπό κατοχή» από τους παράνομους μετανάστες και δεσμεύτηκε να διασώσει κάθε πόλη που «έχει υποστεί εισβολή και έχει κυριευτεί».
Επικριτές του όπως η Χίλαρι Κλίντον παρομοίασαν το σχεδόν εξάωρο φεστιβάλ μισαλλοδοξίας με φιλοναζιστική συγκέντρωση που είχε λάβει χώρα στην ίδια αρένα το 1939, παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
→ «Κωμικά» σκουπίδια. Μέσα σε αυτό το όργιο ρατσισμού και σεξισμού, ένας από τους ομιλητές κατάφερε να ξεχωρίσει (πραγματικό επίτευγμα). Πρόκειται για έναν κωμικό ονόματι Τόνι Χίντσκλιφ, που ειδικεύεται σε προσβλητικά αστεία. Μεταξύ άλλων διαμαντιών, ο Χίντσκλιφ αποκάλεσε το Πουέρτο Ρίκο «ένα επιπλέον νησί από σκουπίδια».
Το Πουέρτο Ρίκο είναι υπερπόντια κτήση των ΗΠΑ και οι πολίτες του δεν έχουν δικαίωμα ψήφου στις αμερικανικές εκλογές. Ωστόσο οι Πορτορικανοί που έχουν μετεγκατασταθεί στην ηπειρωτική χώρα μπορούν να ψηφίσουν και υπάρχουν πολυάριθμες κοινότητες σε αμφίρροπες πολιτείες όπως η Πενσιλβάνια (472.700 άτομα), η Β. Καρολίνα (132.800), η Τζόρτζια (124.400) και το Ουισκόνσιν (61.400). Το γεγονός αυτό κινήθηκε άμεσα για να το εκμεταλλευτεί η εκστρατεία της Χάρις, η οποία νωρίτερα την ίδια μέρα είχε επισκεφτεί πορτορικανικό εστιατόριο στη Φιλαδέλφεια και είχε λανσάρει ένα σχέδιο για την οικονομική ανόρθωση του νησιού. Η εκστρατεία Τραμπ, που ορρωδεί μπροστά σε ελάχιστα, πήρε αποστάσεις από το «αστείο», έχοντας προφανώς κατά νου τις πιθανές εκλογικές συνέπειες.
→ Τελικά επιχειρήματα στο Ellipse. «Μικροπρεπή τύραννο» που διεκδικεί «ανεξέλεγκτη εξουσία» χαρακτήρισε τον Τραμπ η Χάρις στην τελευταία μείζονα ομιλία της εκστρατείας της, στο πάρκο Ellipse στην Ουάσιγκτον. Το Ellipse βρίσκεται ακριβώς νότια από τον Λευκό Οίκο και είναι η τοποθεσία όπου μίλησε ο Τραμπ στους οπαδούς του στις 6 Ιανουαρίου του 2021 και τους παρότρυνε να πάνε στο Καπιτώλιο, με τα γνωστά, τραγικά αποτελέσματα.
«Σε λιγότερες από 90 μέρες, είτε ο Ντόναλντ Τραμπ είτε εγώ θα βρίσκομαι στο Οβάλ Γραφείο», είπε μεταξύ άλλων η Χάρις, δείχνοντας την προεδρική οικία, ενώπιον (σύμφωνα με το επιτελείο της) ενός πλήθους 75.000 ατόμων. «Την πρώτη ημέρα, ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπει σε αυτό το γραφείο με μία λίστα εχθρών. Οταν εκλεγώ, εγώ θα μπω με μία λίστα πραγμάτων που θέλω να πετύχω [to-do list]», ανέφερε, επαναλαμβάνοντας ένα κεντρικό σύνθημα των τελευταίων ημερών της εκστρατείας.
Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, όπως σημειώνουν οι New York Times στο ρεπορτάζ τους, δεν περιορίστηκε στις επιθέσεις στον αντίπαλό της. Επανήλθε στο δικό της βιογραφικό, μιλώντας για την εμπειρία της ως εισαγγελέας που εργάστηκε για το δημόσιο συμφέρον. Και υπογράμμισε –σε μία εποχή έντονης δυσαρέσκειας της κοινής γνώμης με την πολιτική τάξη στην πρωτεύουσα– ότι πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας της μακριά από την Ουάσιγκτον και ότι «δεν προέρχονται όλες οι καλές ιδέες από εδώ». Τόνισε, δε ότι θα επιχειρεί πάντα να ενώνει αντί να διχάζει τους Αμερικανούς.
Σκύβοντας προληπτικά το κεφάλι. Σοκ στο μιντιακό κατεστημένο προκάλεσε η ανακοίνωση του εκδότη και CEO της Washington Post Γουίλ Λούις την περασμένη Παρασκευή ότι η ιστορική εφημερίδα δεν θα δηλώσει στήριξη για κάποιον υποψήφιο στις φετινές προεδρικές εκλογές. Είναι η πρώτη φορά ύστερα από 36 χρόνια που η Post δεν θα εκφράσει προτίμηση, με τον Λουίς να μιλά για επιστροφή στις ρίζες της εφημερίδας (πριν από τη δεκαετία του ’70 δεν προσέφερε στήριξη σε κάποιον υποψήφιο) και να ισχυρίζεται ότι η πρακτική αυτή θα ισχύσει και στις μελλοντικές προεδρικές αναμετρήσεις.
Ωστόσο, όπως η ίδια η εφημερίδα αποκάλυψε, η απόφαση ήταν του ιδιοκτήτη της Post, του πολυδισεκατομμυριούχου ιδρυτή της Amazon, Τζεφ Μπέζος. Ελήφθη ενώ συντάκτες της σελίδας των άρθρων γνώμης είχαν ήδη ετοιμάσει το προσχέδιο δήλωσης στήριξης για τη Χάρις (ο ίδιος ο Μπέζος τη Δευτέρα επιχείρησε να εξηγήσει το σκεπτικό του σε ένα σημείωμα προς τους αναγνώστες). Η ανακοίνωση της Post διαδέχθηκε την αντίστοιχη απόφαση των Los Angeles Times να παραμείνουν ουδέτεροι, κατόπιν παρέμβασης του δικού τους δισεκατομμυριούχου ιδιοκτήτη.
Η απόφαση αυτή οδήγησε στην παραίτηση της αρχισυντάκτριας των άρθρων γνώμης της εφημερίδας και δύο ακόμα στελεχών. Παραιτήσεις μελών του editorial board (τριών μέχρι στιγμής) υπήρξαν και στη Washington Post. Εικοσιένας αρθρογράφοι συνυπέγραψαν κείμενο που κατακεραυνώνει την απόφαση της ηγεσίας της εφημερίδας και του (εκ της αυτοκρατορίας Μέρντοχ προερχόμενου) εκδότη της. Υπήρξαν ακυρώσεις συνδρομών σε τεράστια κλίμακα.
Ο Μπομπ Γούντγουορντ και ο Καρλ Μπέρνστιν, που πριν από μισό αιώνα αποκάλυψαν από της σελίδας της εφημερίδας το σκάνδαλο Γουοτεργκέιτ, έγραψαν ότι η απόφαση «αγνοεί τα συντριπτικά αποδεικτικά στοιχεία που έχουν προκύψει από το ρεπορτάζ της ίδιας της Washington Post σχετικά με την απειλή που αποτελεί για τη δημοκρατία ο Ντόναλντ Τραμπ». Ο Μπομπ Κέιγκαν, ένας από τους δύο παραιτηθέντες (και senior fellow του ινστιτούτου Brookings) ήταν ακόμα πιο ευθύς, μιλώντας για «απόπειρα να μην εξοργίσουν τον Ντόναλντ Τραμπ».
Η Μισέλ στο Μίσιγκαν. Εν τω μεταξύ, το περασμένο Σάββατο η πρώην πρώτη κυρία και μάλλον η πιο δημοφιλής προσωπικότητα στις τάξεις των Δημοκρατικών, Μισέλ Ομπάμα, εκφώνησε ίσως την καλύτερη ομιλία του προεκλογικού φθινοπώρου, εστιάζοντας στο θέμα των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών. Μιλώντας στο Καλαμαζού του Μίσιγκαν, η Ομπάμα απευθύνθηκε «στους άνδρες που μας αγαπούν» για να τους εξηγήσει «πώς θα είναι αν η Αμερική, το πλουσιότερο έθνος επί της Γης συνεχίσει να αποσύρει βασικές μορφές φροντίδας από τις γυναίκες του». Μίλησε παραστατικά και με συναίσθημα για τον κίνδυνο ποινικών συνεπειών για γυναίκες που θα αναζητούν περίθαλψη σε άλλες πολιτείες με λιγότερο περιοριστικό νομικό πλαίσιο, για την «κόρη σας που θα τρέμει να πάρει τον γιατρό αν ματώσει κατά τη διάρκεια μίας απρόσμενης εγκυμοσύνης», για την ανιψιά που θα αναγκαστεί να αποβάλει στην μπανιέρα της επειδή το νοσοκομείο αρνήθηκε να τη φροντίσει. «Δεν θα επηρεαστούν μόνο οι γυναίκες. Θα επηρεαστείτε εσείς και οι γιοι σας», κατέληξε.
Με την Μπιγιονσέ στο Χιούστον. Στο θέμα των αμβλώσεων και της πρόσβασης σε ιατρική φροντίδα για τις γυναίκες εστίασε σε ομιλία της στο Χιούστον την Παρασκευή η Χάρις, έχοντας στο πλευρό της την Μπιγιονσέ. Η διάσημη τραγουδίστρια, που κατάγεται από την τεξανή μεγαλούπολη, δεν έπαιξε κάποιο από τα χιτ της. Είπε ότι εμφανιζόταν στη συγκέντρωση ως μητέρα και ότι επιθυμεί έναν κόσμο όπου «τα παιδιά μου και τα παιδιά όλων μας, θα είναι ελεύθερα να ελέγξουν τα σώματά τους, έναν κόσμο όπου δεν είμαστε διχασμένοι». Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει το Τέξας «Σημείο Μηδέν» της εκστρατείας των Ρεπουμπλικανών για τον περιορισμό των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών.
Εκρηκτική αντιπαράθεση. «Ελπίζω να μη χτυπήσει ο βομβητής σου». Με αυτή τη φράση, προς τον Μέντι Χασάν, τον Βρετανοαμερικανό μουσουλμάνο δημοσιογράφο και επικριτή του Ισραήλ, ο συντηρητικός ακτιβιστής Ράιαν Γκιντούρσκι τίναξε στον αέρα πάνελ του CNN εν μέσω τεταμένης συζήτησης για τη συγκέντρωση στο Madison Square Garden. Μετά την αναφορά αυτή στην επίθεση με την οποία το Ισραήλ αποδεκάτισε το στελεχιακό δυναμικό της Χεζμπολάχ, το κανάλι τού απαγόρευσε να εμφανίζεται στις εκπομπές του. Ο ίδιος, αμετανόητος, σχολίασε (μέσω X) ότι το CNN δεν ανέχεται τα «αστεία». Ηταν ενδεικτικό της ακραίας πόλωσης στον δημόσιο διάλογο λίγες μέρες πριν από τις εκλογές.
Μια απροσδόκητη στήριξη. Τέλος, λίγο πριν κλείσω το newsletter χθες το απόγευμα, η Χάρις έλαβε δήλωση στήριξης από τον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Ο αστέρας του Χόλιγουντ και πρώην Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης της Καλιφόρνια, έγραψε (στο X/Twitter) ότι αποφεύγει τέτοιου είδους παρεμβάσεις, γιατί «μισώ την πολιτική και δεν εμπιστεύομαι τους περισσότερους πολιτικούς». Πρόσθεσε όμως ότι τον εξόργισε όταν άκουσε να αναφέρονται στην Αμερική ως κάδο απορριμμάτων – διατύπωση που χρησιμοποίησε πρόσφατα σε συγκέντρωση στην Αριζόνα ο Τραμπ. «Πάντα θα είμαι Αμερικανός πρωταρχικά και μετά Ρεπουμπλικανός», σημείωσε, ανακοινώνοντας την πρόθεσή του να ψηφίσει την αντιπρόεδρο.
POLL WATCH
Ουσιαστικά στάσιμη παρέμεινε η εικόνα στις δημοσκοπήσεις κατά το τελευταίο επταήμερο. Ως αποτέλεσμα, η οκτωβριανή αντεπίθεση του Τραμπ ενίσχυσε μεν τη θέση του, αλλά η διαφορά μεταξύ των δύο μονομάχων δεν ξεπερνάει τις δύο μονάδες σε καμία από τις επτά αμφίρροπες πολιτείες. Βάσει των μέσων όρων του Silver Bulletin την Τρίτη, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος προηγείται σε τέσσερις από τις αμφίρροπες πολιτείες, συμπεριλαμβανομένης, εντελώς οριακά, της απολύτως κομβικής Πενσιλβάνια. Η Χάρις προηγείται σε δύο (Μίσιγκαν, Ουισκόνσιν), ενώ στη Νεβάδα καταγράφεται απόλυτη ισοπαλία. Αν επαληθευτούν αυτά τα αποτελέσματα στις 5 Νοεμβρίου, ο Τραμπ θα είναι ο νικητής.
Η προσέλευση στις κάλπες –το ύψος και η σύνθεσή της– θα είναι κρίσιμος παράγοντας. Ως χθες είχαν ήδη ψηφίσει 54,4 εκατομμύρια Αμερικανοί, περίπου το 1/3 των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
Σε αντίθεση με παλαιότερες αναμετρήσεις, η μεγάλη προσέλευση δεν μεταφράζεται αναγκαστικά σε πλεονέκτημα για τους Δημοκρατικούς. Μπορεί να είναι ένδειξη της ικανότητας του Τραμπ να προσελκύσει στις κάλπες ψηφοφόρους (ειδικά νεότερους άνδρες) που τείνουν να απέχουν.
Η Χάρις έχει σαφές πλεονέκτημα στην κατηγορία των ψηφοφόρων που είναι περίπου βέβαιο ότι θα ψηφίσουν. Στην ευρύτερη κατηγορία των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, το προβάδισμα ανήκει στον Τραμπ. Συνεπώς, το κλειδί είναι πόσοι –και ποιοι– από αυτούς τους περιστασιακούς ψηφοφόρους θα πειστούν να πάνε να ψηφίσουν.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. Τζεφ Μπέζος
Μέχρι πρότινος, ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη θεωρείτο το καλό παράδειγμα όσον αφορά τη σχέση της ιδιοκτησίας με τη σύνταξη ενός μέσου ενημέρωσης. Οταν αγόρασε τη Washington Post του 2013 για 250 εκατομμύρια δολάρια, υπήρχαν πολλά ερωτήματ για τους σκοπούς του και το πόσο παρεμβατικός θα ήταν για να τους πετύχει.
Επί ημερών Τραμπ, όπως εξιστορεί στα απομνημονεύματά του Μάρτιν Μπάρον, ο σεβάσμιος πρώην διευθυντής της Washington Post (από το 2013-2021), ο Μπέζος απάντησε στα ερωτήματα αυτά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σύμφωνα με τον Μπάρον, δεν παρενέβη καθόλου για να επηρεάσει την κάλυψη της εφημερίδας, ακόμα κι αν στρεφόταν κατά δικών του επιχειρηματικών συμφερόντων. Και δεν έκανε τίποτα για να χαλιναγωγήσει τους δημοσιογράφους ώστε να προστατεύσει τον Ντόναλντ Τραμπ, παρά τις εντονότατες πιέσεις του τελευταίου και την εργαλειοποίηση της ομοσπονδιακής γραφειοκρατίας και των ρυθμιστικών αρχών εναντίον της Amazon όταν ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ. Η Post δήλωσε στήριξη για την προεδρία τόσο το 2016 όσο και το 2020 – και τις δύο φορές υπέρ των αντιπάλων του Τραμπ.
Τώρα, όμως, μόλις 11 μέρες πριν από τις εκλογές, η Post αποφάσισε να μη δηλώσει στήριξη, παρότι ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών έχει ήδη επιδείξει, ως πρόεδρος, την τάση να συμπεριφέρεται με τρόπο που υπονομεύει ευθέως τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου – με στόχο μεταξύ άλλων τον ίδιο τον Μπέζος. Στο σημείωμά του προς τους αναγνώστες, ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας επιχειρεί να πείσει ότι η απόφαση ελήφθη με σκοπό την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του αναγνωστικού κοινού στα παραδοσιακά ΜΜΕ, που έχει βυθιστεί πολύ χαμηλά. Ο Μπάρον ήταν ένας από πολλούς που δεν πείστηκαν.
«Νιώθω ιδιαίτερα απογοητευμένος», είπε σε συνέντευξη στο New Yorker. «Και ανησυχώ για το τι σημαίνει, όχι απλά για την Post αλλά για τη δημοκρατία. Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε είναι ιδιοκτήτης ενός δημοσιογραφικού οργανισμού πρέπει να είναι διατεθειμένος να αντισταθεί σε έντονες πιέσεις. Και ο Μπέζος έχει δείξει ότι είναι ικανός να το κάνει αυτό. Τώρα ανησυχώ ότι δόθηκε ένα σημάδι αδυναμίας. Αν ο Τραμπ δει σημάδια αδυναμίας, θα επιτεθεί ακόμα πιο σκληρά στο μέλλον».
Η ΑΤΑΚΑ…
Αυτό σκέφτονται για σας. […] Αυτό σκέφτονται για οποιονδήποτε έχει λιγότερα λεφτά από αυτούς, αυτό σκέφτονται για οποιονδήποτε τους σερβίρει φαγητό σε ένα εστιατόριο, αυτό σκέφτονται για όποιον διπλώνει τα ρούχα τους σε ένα μαγαζί
Η (πορτορικάνικης καταγωγής) βουλευτής των Δημοκρατικών Αλεξάντρια Οκάσιο Κορτέζ δίνει ταξική διάσταση στο αστείο του Τόνι Χίντσκλιφ στο Madison Square Garden, 27/10
…ΚΑΙ Η ΓΚΑΦΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Απευθυνόμενος στο ίδιο θέμα, ο Τζο Μπάιντεν έκανε μία δήλωση που το επιτελείο του, αλλά και ο ίδιος σε δεύτερο χρόνο, έσπευσαν να ανασκευάσουν. Μιλώντας προχθές σε τηλεδιάσκεψη με ισπανόφωνους ακτιβιστές, ο Μπάιντεν είπε ότι «τα μόνα σκουπίδια» που βλέπει «είναι οι υποστηρικτές του [Τραμπ]». Ηταν μία εξαιρετικά ατυχής διατύπωση, που θύμισε την αναφορά της Χίλαρι Κλίντον στους οπαδούς του αντιπάλου της το 2016 ως «deplorables». Θύμισε επίσης στους Δημοκρατικούς πόσο αναγκαία ήταν η αντικατάστασή του ως υποψηφίου.
ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ: Το Κολέγιο των Εκλεκτόρων
Το Κολέγιο των Εκλεκτόρων, ο ιδιότυπος τρόπος εκλογής του Αμερικανού προέδρου, έχει δεχθεί έντονες επικρίσεις τα τελευταία χρόνια, ειδικά από τους Δημοκρατικούς. Ακόμα και ο αντιπροεδρικός υποψήφιος της Χάρις, Τιμ Γουόλς, έχει ταχθεί υπέρ της κατάργησής του, παρότι είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο (άρθρο 2 του Αμερικανικού Συντάγματος).
Το Κολέγιο αποτελείται από 538 εκλέκτορες, με κάθε πολιτεία να εκπροσωπείται ανάλογα με την εκπροσώπησή της στο Κογκρέσο (που είναι συνάρτηση του πληθυσμού της). Βάσει του συστήματος αυτού, ο νικητής των εκλογών είναι ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει 270 εκλέκτορες, που δεν είναι αναγκαστικά αυτός με τις περισσότερες ψήφους σε εθνικό επίπεδο. Αυτό έχει συμβεί πέντε φορές στην αμερικανική ιστορία – οι δύο κατά τα τελευταία 25 χρόνια (το 2000 και το 2016), προς όφελος σε αμφότερες τις περιπτώσεις των Ρεπουμπλικανών. Το συντριπτικό πλεονέκτημα των Δημοκρατικών σε πολυπληθείς πολιτείες όπως η Καλιφόρνια και η Νέα Υόρκη σημαίνει ότι οι Ρεπουμπλικανοί έχουν επικρατήσει σε συνολικές ψήφους μόνο μία φορά στις τελευταίες οκτώ προεδρικές εκλογές.
Σύμφωνα τα προγνωστικά μοντέλα το πιο πιθανό φέτος είναι να επαναληφθεί το σενάριο του 2000 και του 2016: το Silver Bulletin στις 29/10 έδινε στη Χάρις πιθανότητα 71,4% να κερδίσει τη λαϊκή ψήφο αλλά μόλις 45,3% να φτάσει τους 270 εκλέκτορες. Για να είναι το φαβορί για την επικράτηση, θα πρέπει να κερδίσει τη λαϊκή ψήφο κατά τουλάχιστον δύο μονάδες, σύμφωνα με το ίδιο μοντέλο. Αλλά θα μπορούσε να συμβεί και το αντίθετο: οι αλλαγές στον εκλογικό χάρτη έχουν καταστήσει μη αμελητέα την πιθανότητα να λάβει περισσότερες ψήφους ο Τραμπ, αλλά να χάσει τις εκλογές.
Το κίνημα για κατάργηση του Κολεγίου των Εκλεκτόρων μετρά πολλές δεκαετίες. Αφού ο ρατσιστής Τζορτζ Ουάλας κέρδισε πέντε νότιες πολιτείες και 46 ψήφους στο Κολέγιο το 1968, παρ’ ολίγον οδηγώντας σε παραπομπή της εκλογικής αναμέτρησης στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Βουλή (το 1969) ψήφισε με ευρύτατη πλειοψηφία (338-70) υπέρ της συνταγματικής τροπολογίας για απευθείας εκλογή του προέδρου. Την πρόταση στήριξε και ο πρόεδρος Νίξον, μαζί με περισσότερες από 30 πολιτείες. Την μπλόκαρε ωστόσο μία συμμαχία μικρότερων πολιτειών και γερουσιαστών από τον Νότο. Συνολικά έχουν κατατεθεί τουλάχιστον 700 προτάσεις για τροποποίηση ή κατάργηση του Κολεγίου, οι περισσότερες για οποιαδήποτε πρόβλεψη του Συντάγματος.
Αν ο Τραμπ ηττηθεί έχοντας κερδίσει τη λαϊκή ψήφο (και η αμερικανική δημοκρατία επιβιώσει), ίσως δούμε μία νέα, διακομματική ώθηση για την αντικατάσταση ενός συστήματος με αμφιλεγόμενα δημοκρατικά διαπιστευτήρια.
Αξίζει να διαβάσετε/ακούσετε
- Ο Μάρτι Μπάρον μιλάει στο New Yorker για την κρίση στη Washington Post και τον Μπέζος που ήξερε
- Στο βιβλίο «Απέναντι στην Τυραννία» ο ιστορικός του Yale Τίμοθι Σνάιντερ εισάγει την έννοια της «προληπτικής υπακοής» για να εξηγήσει πώς οι εκκολαπτόμενοι δικτάτορες διευκολύνονται από την πρόωρη προθυμία εκπροσώπων των θεσμικών αντιβάρων να συμφιλιωθούν μαζί τους
- Εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε, αν αντέχετε, ολόκληρη την τρίωρη συζήτηση του Τραμπ στη φιλική πλατφόρμα του εξαιρετικά δημοφιλούς μεταξύ ανδρών Τζο Ρόγκαν
- Οι Ρεπουμπλικανοί πάνε πολύ καλύτερα στην πρώιμη ψήφο σε σύγκριση με το 2020 (ως χθες, το 40% όσων ψήφισαν πρώιμα ήταν εγγεγραμμένοι Ρεπουμπλικανοί, έναντι 41% για τους Δημοκρατικούς). Αυτή η ανάλυση στο Vox εξηγεί γιατί αυτό δεν αποτελεί αναγκαστικά οιωνό για το αποτέλεσμα
- Εδώ μπορείτε να ακούσετε το podcast που βασίστηκε στην πρόσφατη αποκάλυψη της Wall Street Journal για τις μυστικές συνομιλίες του Ελον Μασκ με τον Πούτιν
