Συγγραφέας: Μανώλης Καψής
Θεωρητικά, οι επερχόμενες εκλογές θα είναι βαρετές. Πολύ βαρετό. Θα αλλάξει κάτι; Ο Μητσοτάκης θα συνεχίσει να κυβερνά και μάλλον χωρίς αντίπαλο, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Επομένως, μάλλον θα σπάσουμε κάθε ρεκόρ αποχής. (Η συμμετοχή στις τελευταίες ευρωεκλογές ήταν 58% και στις τελευταίες εθνικές εκλογές 53%. Εάν η συμμετοχή σε αυτές τις ευρωεκλογές ξεπεράσει το 50%, θα είναι μεγάλη επιτυχία.)
Αλλά ως συνήθως, υπάρχει μια απόσταση από τη θεωρία στην πράξη. Και στοιχηματίζω ότι στο τέλος, οι ευρωεκλογικές δημοσκοπήσεις θα περιέχουν πιθανώς εκπλήξεις. Γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός έχει ήδη ξεκινήσει την εκστρατεία. Και έχει ήδη ξεκινήσει την εκστρατεία γιατί ίσως -για παράδειγμα- αυτός και το κόμμα του να είναι τα πρώτα θύματα της αποχής. Ένας ψηφοφόρος είναι πιθανό να μην πάει στις κάλπες για να επιβεβαιώσει την επιλογή του, αλλά είναι πιο πιθανό να σηκωθεί από τον καναπέ για να εκφράσει θυμό, δυσφορία ή να στείλει ένα μήνυμα αποδοκιμασίας ή εκνευρισμού. Ένας από τους κρατούμενους.
Και αφού τόσα μαζεύτηκαν τελευταία, από τα Τέμπη μέχρι το σταυροδρόμι ακριβείας της Ασημακοπούλου και τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών, είναι απολύτως λογικό ο κ. Μητσοτάκης να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του «για να καθαρίσει το μαγαζί».
Αλλιώς γιατί να έχεις ένα ποσοστό γύρω στο 35% και ένα άλλο να πέφτει κάτω από το 30% -να γράφεις 2 πριν από αυτό που λένε στην κυβέρνηση- και να σου φωνάζει η αντιπολίτευση ότι έχασες την εμπιστοσύνη των πολιτών. Κινητοποιήστε, λοιπόν, τους βουλευτές για νέες μεταρρυθμίσεις.
Έτσι, στις τελευταίες ευρωεκλογές, η Νέα Δημοκρατία συγκέντρωσε ένα καλό 33%, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σύγκριση θα γίνει με το βάναυσο 40% στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Θα μετρήσουμε πόσες μονάδες είναι η πτώση σε σχέση με το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, όχι πόσο κοντά ή πόσο απέχει το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας από τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Οι προβολές θα μετρήσουν.
Ο Στέφανος Κασελάκης, έστω και καλός πολίτης, οδήγησε σε μεγάλη ήττα μέχρι χθες και οι σύντροφοι από την άλλη πλευρά ετοιμάζονταν για τον δεύτερο γύρο. Είναι προφανές ότι έμειναν άφωνοι και το περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ στα πρωινάδικα έμεινε άδειο. Δεν διαμαρτύρονται, δεν εκφράζουν αντίθεση και διαφωνία, αποφεύγουν να μιλήσουν για να μην εξαπολύσει ο Κασσελάκης ταραχή υπονομεύοντάς τους. Με άλλα λόγια, αναλάβετε την πλήρη και προσωπική ευθύνη για μια δυσμενή έκβαση. Ωστόσο, υποπτεύομαι ότι θα απογοητευτούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει, αλλά μάλλον δεν οδεύει προς τη θεαματική αποτυχία που προέβλεπαν οι δημοσκόποι. Λες και ο αρχηγός και ίσως ένα συγκεκριμένο κοινό είχαν βρει τον ρυθμό τους.
Άλλωστε, δεν θα συγκρίνει το ποσοστό του με – λαμβάνοντας υπόψη τις νέες συνθήκες – 23% από τις προηγούμενες ευρωεκλογές, αλλά με το καταστροφικό 17,8% που του έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας.
Όλα αυτά βέβαια θέλουν επιβεβαίωση. Αν, παρά την ορατή ελαφριά δυναμική, το κόμμα Κασελάκη πέσει σε μονοψήφιες αξίες και ακόμη λιγότερο κάτω από το ΠΑΣΟΚ, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η γιορτή θα ξεκινήσει ξανά από την αρχή.
Εκπλήξεις μάλλον μας ετοιμάζει και το ΠΑΣΟΚ. Τα «πάμε γρήγορα» και «εξασφαλίσαμε τη δεύτερη θέση» δεν είναι πλέον πειστικά και τα τελευταία αποτελέσματα δημοσκοπήσεων πρέπει να τρόμαξαν ορισμένους κατοίκους της Χαριλάου Τρικούπη. Ένα μέτριο 11% των εθνικών εκλογών προφανώς δεν είναι επιτυχία, οι προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί είναι διαφορετικές και ένα ποσοστό σε αυτό το επίπεδο θα ερμηνευτεί ως μεγάλη απογοήτευση από την πλευρά του αρχηγού. Οι πρόσφατες πιρουέτες με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν ενθουσίασαν ούτε στελέχη του κόμματος και δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός της πρώτης αμφισβήτησης της γραμμής από Κωνσταντινόπουλο και Γιαννακόπουλο. Αν δεν νικήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, που όπως λένε στο ΠΑΣΟΚ είναι σε σάλο, αν δεν δείξει ξεκάθαρα σημάδια αύξησης της ισχύος του, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και για το ΠΑΣΟΚ.
Μετά θα επιβεβαιώσει όσους στην παράταξη πιστεύουν ότι «ο Νίκος δεν τραβάει». Να θυμάστε ότι και ο Ανδρέας Λοβέρδος θα είναι ασταθής παράγοντας σε αυτές τις εκλογές. Ακόμη και μια πολύ χαμηλή βάση για το Δημοκρατικό Κόμμα, θα κόβει όλο και περισσότερο κάτι από το πρώην κόμμα του.
Νικητές αυτής της αντιπαράθεσης είναι ο Βελόπουλος και το ΚΚΕ, ίσως και ο Νάτσιος, που δεν ακούγεται, αλλά λειτουργεί υπόγεια (ώμος με ώμο με την Εκκλησία). Ωστόσο, οι παραστάσεις αυτών των κομμάτων δεν έχουν από μόνες τους σημαντικό αντίκτυπο στην πολιτική σκηνή. Είναι σημαντικά και ενδιαφέροντα γιατί αντανακλούν τις τάσεις στο εκλογικό σώμα και δυνητικά μας επιτρέπουν να ερμηνεύσουμε καλύτερα το κλίμα στην κοινωνία, αλλά η συχνότητά τους δεν έχει καμία επίδραση στη διακυβέρνηση. Εκτός από όταν επηρεάζει άλλους παίκτες. Ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Νάτσιος έχουν σημασία μόνο στο βαθμό που αποκόπτουν τις δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας. Το ΚΚΕ παίζει μόνο τον ρόλο του δέκτη των δυσαρεστημένων πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά φυσικά και σε αυτές τις εκλογές, που φαίνονται βαρετές αλλά μάλλον θα συζητιούνται για πολύ καιρό, δίνουν και πρόσθετη ένταση.