Γνωστός και αγαπητός στο αθηναϊκό κοινό, ο π πιανίστας Κυπριανός Κατσαρής επέστρεψε στις 13 Ιανουαρίου στο Μέγαρο συναυλιών στην Αθήνα για ένα ρεσιτάλ στο Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος. Το πρόγραμμά του χωρίστηκε σε δύο μέρη, το πρώτο με τίτλο «Η Αυστροουγγρική περίοδος και ο Σοπέν“περιλάμβανε οκτώ τραγούδια, το δεύτερο είχε τίτλο”Ένα αφιέρωμα στην Ελλάδα“, άλλα εννέα.
Η συναυλία ξεκίνησε με Σονάτα σε ντο μείζονα (με αριθμό καταλόγου Hob. XVI/35) z Józef Haydn. Η ζωηρή πρώτη κίνηση του κομματιού έδωσε ένα μέτρο για το τι επρόκειτο να ακολουθήσει: μια ελαφριά, εξαιρετικά δεξιοτεχνική απόδοση, που χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακή ευκρίνεια και διαύγεια ακόμη και στις πιο ιλιγγιώδεις ταχύτητες, είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της δουλειάς του Κατσάρη. Αυτό εκτιμάται ιδιαίτερα στις συνθέσεις συνθετών όπως π.χ Φραντς Λιστ και Fryderyk Chopin, γιατί είναι μια από τις κύριες πτυχές της μουσικής τους, αλλά όχι η μοναδική. Ο Κατσάρης συμπεριέλαβε τα έργα των δύο αυτών συνθετών, πρωτότυπα ή διασκευές, στο πρώτο μέρος του ρεσιτάλ, το οποίο ολοκληρώθηκε Βαλς σε ντο ελάσσονα (ut. 64, no. 2) Chopin, δηλ Fantasy – Αυτοσχεδιασμός σε ντο ελάσσονα (έργο 66) του ιδίου και επίσης «Ηρωική» Πολωνική Α φλατ ταγματάρχης (ut. 53), πάντα Chopin. Η πλαστικότητα και η ρευστότητα της μελωδικής γραμμής και τα χρώματα του Κατσάρη τόνισαν την ποίηση της μουσικής και τον χαρακτήρα καθενός από τα τρία κομμάτια. Με το Pole, φαινόταν να υπάρχει μια αίσθηση επείγοντος που περιόριζε τις παύσεις, ή τις αναπνοές, που παίζουν επίσης ρόλο στο να αναδειχθεί η επιθυμητή «ηρωική» ποιότητα της μουσικής.
Ο πιανίστας ερμήνευσε δεκαεπτά κομμάτια με τη γνωστή, παθιασμένη καλλιτεχνία του.
Στο δεύτερο μέρος της βραδιάς, το ρεπερτόριο ήταν πιο ενδιαφέρον από την ίδια την παράσταση, καθώς παρουσιάστηκαν έργα Ελλήνων συνθετών, μερικά από αυτά είχαν παγκόσμιες πρεμιέρες. Η αρχή έγινε από Συμφωνία σε ντο μείζονα του Νικόλαου Μάντζαρουουσιαστικά μείωση της καντάτας του για πιάνο «Ο Οδυσσέας στα Ηλύσια Πεδία» (1820). Η αισθητική του Ροσίνι, που αποδόθηκε με ανάλογη ελαφρότητα από τον Κατσάρη.
Μετά ήρθαν οι στίχοι Έξι σκίτσα Προς την “Μεγάλος Μολν«που ο π μουσικολόγος, κριτικός μουσικής ΚΑΙ συνθέτης Γιώργος Λεωτσάκος Συνέθεσε το 1959, όταν ήταν 24 ετών, και αναθεωρήθηκε το 2003. Στη συνέχεια ο Κατσαρής ερμήνευσε το πρώτο κομμάτι Σονατίνα στους κρητικούς λαϊκούς σκοπούς τους Γιάννης Κωνσταντινίδης και τρία από 24 Πρελούδια για πιάνο (ΑΚΗ 51) ΓΓιάννης Α. Παπαϊωάννου. Ακολουθούμενη από “Καμπάνες” αυτήν Ρενάσα Κυριακού, με έναν βιρτουόζο κεντρικό στίχο, τον οποίο ο πιανίστας απέδωσε εντυπωσιακά. Εμπνευσμένο από ένα παραδοσιακό τραγούδι, είναι επίσης “Γιασεμί” Κύπρος Φαίδρου Καβαλάρηςτι έγινε αργότερα.
Στο τέλος της βραδιάς, ο Κατσαρής επέστρεψε στον αγαπημένο του Λιστ και στο εντυπωσιακό Fantasy που συνέθεσε ο Ούγγρος συνθέτης σε θέματα από τη σκηνική του μουσική. Μπετόβεν Προς την “Ερείπια της Αθήνας” του August von Kotschebu. Είχε προηγηθεί μια αριστοτεχνική παράσταση, μεταξύ άλλων, Έξι ποικιλίες Ο ίδιος ο Μπετόβεν στο “Τουρκικό διαβατήριοαπό τα “Ερείπια της Αθήνας”.
