Πολλοί εξοργίστηκαν δικαίως από την κριτική της επιτροπής του Κογκρέσου για την απόφαση των Κόρνμπλαθ, Μάγκιλ και Γκέι να μην προβλέπουν τιμωρία σε μαθητές για αντισημιτικές δηλώσεις και εκκλήσεις για γενοκτονία των Εβραίων. Το πραγματικό πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι κανένας από τους τρεις προέδρους πανεπιστημίων δεν έχει διατυπώσει ξεκάθαρα την αξία των ιδρυμάτων τους. Όταν λοιπόν κάνουν έκκληση στην ακαδημαϊκή ελευθερία, τα λόγια τους ακούγονται υποκριτικά. Τα ιδρύματά τους απέτυχαν επανειλημμένα να προστατεύσουν την ελευθερία του λόγου των επιστημόνων τους, οι οποίοι έχουν παρενοχληθεί και «εκτοπιστεί» επειδή πήραν συχνά ιδεολογικά ευνοϊκές θέσεις.
Τα πανεπιστήμια πληρώνουν τώρα το τίμημα για τέτοια λάθη. Εάν υποστηρίζουν την ελευθερία του λόγου, πρέπει να το κάνουν συστηματικά. Αυτό που δεν μπορούν να κάνουν είναι να εφαρμόζουν επιλεκτικά τους κανόνες, δίνοντας μια μορφή μίσους – αυτή που υποστηρίζει τη Χαμάς και τις αντιεβραϊκές θέσεις – τη σφραγίδα έγκρισης του κατεστημένου.
Το 2021, ο επιστήμονας του κλίματος Ντόριαν Άμποτ αναγκάστηκε να ακυρώσει μια διάλεξη στο MIT εξαιτίας ενός άρθρου που έγραψε κατά των πολιτικών θετικής δράσης για τα μέλη των μειονοτήτων. Την ίδια χρονιά, η βιολόγος Carol Hoven εγκατέλειψε το Χάρβαρντ αφού δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι πίστευε ότι υπήρχαν μόνο δύο φύλα: αρσενικό και θηλυκό. Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές κατηγόρησαν την καθηγήτρια για «τρανσφοβικές συμπεριφορές και εχθρότητα», οι συνάδελφοι σταμάτησαν να της μιλάνε, η διοίκηση σταμάτησε να την υποστηρίζει και οι μαθητές άρχισαν να την εκφοβίζουν. Λίγους μήνες αργότερα, ο Χουβέν παραιτήθηκε. Στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια στην Πενσυλβάνια, η καθηγήτρια Amy Wax εξέφρασε απόψεις που πολλοί –συμπεριλαμβανομένου και εμένα– βρήκαν προσβλητικές. Υποστήριξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επιλέξουν τους μετανάστες με βάση το πολιτιστικό τους υπόβαθρο, λέγοντας ότι «η χώρα θα ωφεληθεί από περισσότερους λευκούς και λιγότερους έγχρωμους». Αλλά ακόμη και αυτό απέχει πολύ από το να ζητά γενοκτονία. Ωστόσο, το πανεπιστήμιο προσπαθεί αυτή τη στιγμή να αναγκάσει την παραίτηση του Wax.
Αυτά τα γεγονότα δεν είναι μεμονωμένα, η αποτυχία είναι συστημική. Αυτά τα τρία πανεπιστημιακά ιδρύματα κατατάσσονται πολύ χαμηλά στην κατάταξη της ελευθερίας του λόγου.
Η αντίδραση ενάντια στην τραγική εμφάνιση τριών προέδρων κατά τη διάρκεια της κατάθεσής τους ενώπιον του Κογκρέσου ανάγκασε τρεις φοιτητές να αντιμετωπίσουν επειγόντως την κρίση. Το Χάρβαρντ δημοσίευσε τη δήλωση της Γκέι, στην οποία ο πρόεδρος επέμενε ότι οι επικριτές την είχαν παρεξηγήσει. Ο Πεν δημοσίευσε ένα βίντεο στο οποίο ο Πρόεδρος Μάγκιλ επιμένει ότι οι πολιτικές των πανεπιστημίων πρέπει να καθοδηγούνται από το σύνταγμα και τους κανονισμούς, υποσχόμενος ότι το πανεπιστήμιο θα αναθεωρήσει αυτές τις πολιτικές.
Αντί για σπασμωδικές αντιδράσεις στην αδυναμία αναγνώρισης λαθών του παρελθόντος και τις χαλαρές προστασίες για την ελευθερία του λόγου, οι ηγέτες των πανεπιστημίων θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις συμβουλές εκείνων που ενδιαφέρονται και κατανοούν καλύτερα την ακαδημαϊκή ελευθερία. Οι πρόεδροι των Ιδρυμάτων θα πρέπει να προστατεύουν όσους εκφράζουν αμφιλεγόμενες απόψεις, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους. Θα πρέπει να τιμωρούν τους μαθητές για απαγορευμένη συμπεριφορά που διαταράσσει το εκπαιδευτικό έργο και παραβιάζει το δικαίωμα των άλλων να μιλούν ελεύθερα, καθώς και να εμποδίζουν τα ιδρύματά τους να μιλούν σε πολιτικά γεγονότα.
* Ο κ. Jasa Munk είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins και μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων
