Άγης Βερούτης
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση της βίας στην κοινωνία μας.
Είτε αύξηση του αριθμού των νυχτερινών συμμοριών, είτε αύξηση του αριθμού των δολοφονιών σε καταυλισμούς, είτε δολοφονίες δημοσιογράφων και αστυνομικών, είτε βανδαλισμοί και εμπρησμοί, είτε εξάπλωση ενδοοικογενειακής βίας κατά των γυναικών με αποτέλεσμα δολοφονίες, είτε τέλος, κλιμάκωση ανηλίκων έγκλημα, που ξεκινά με το λεγόμενο που ονομάζεται κακοποίηση και καταλήγει σε μαχαιρώματα και ληστείες μετά από ξυλοδαρμούς, φαίνεται να γίνονται όλο και πιο συχνές και έντονες.
Σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, οι κυρώσεις που τους επιβάλλονται δεν παρέχουν επαρκή αποτρεπτικό παράγοντα στους δράστες. Αν σκεφτεί κανείς ότι σε ένα τόσο ακραίο βίαιο γεγονός όπως η δολοφονία του νεαρού αστυνομικού Λυγερίδη μπροστά σε δεκάδες ή εκατοντάδες αυτόπτες μάρτυρες, 4 μήνες μετά το γεγονός, η ανακριτική διαδικασία δεν προχωρά.
Σχεδόν 18 μήνες δίκη είχε η υπόθεση παιδεραστίας ενός 12χρονου κοριτσιού από τον Κολωνό, που είχε ήδη καταδικαστεί από τον Μίχο.
Στην περίπτωση των ανηλίκων παραβατών που αποδεδειγμένα είναι ένοχοι εγκλήματος, ακόμα κι αν δεν λάβουμε υπόψη ότι οι ποινές είναι σχεδόν ήπιες, δικάζονται τόσα χρόνια μετά το έγκλημα που οι ανήλικοι παραβάτες είναι ήδη ενήλικες και καταλήγουν στην κράτηση. εγκαταστάσεις στα είκοσι. ανήλικοι.
Είναι βέβαιο ότι οι ποινές που ορίζει ο νομοθέτης ως αποτρεπτικό παράγοντα για την αύξηση της εγκληματικότητας θα μπορούσαν να είναι αυστηρότερες.
Αλλά από την άλλη πλευρά, όταν το σύστημα δικαιοσύνης σήμερα χρειάζεται κατά μέσο όρο πάνω από 1.450 ημέρες για να εκδικάσει την ενοχή ενός κατηγορούμενου και να καταδικάσει όσους κρίνονται ένοχοι, ενώ ένα δικαστήριο μπορεί να κρατήσει ένα άτομο υπό κράτηση για έως και 18 μήνες, είναι απορίας άξιο. δεν έχω άλλο έγκλημα.
Πότε θα μάθει ο κάθε εγκληματίας ότι ακόμα κι αν τον πιάσει η αστυνομία, σε μια-δυο μέρες η δικαιοσύνη θα τον αφήσει ελεύθερο και θα μπορεί να φύγει και να επιστρέψει στη χώρα του αν είναι ξένος ή να δραπετεύσει σε μια ξένη χώρα για 19 χρόνια αν είναι Έλληνας και να επιστρέψει σε ένα χρόνο πριν την παραγραφή για να μπορεί να εκτίσει ένα χρόνο φυλάκιση και μετά να βγει κυρία, πρέπει να κάνουμε κάτι για να λειτουργήσει το σύστημα δικαιοσύνης.
Η απλή καθυστέρηση στην επίλυση οικονομικών θεμάτων με τέτοιο τρόπο ώστε κάποιος να έχει ήδη χρεοκοπήσει μια δεκαετία πριν από την είσπραξη των χρεών ισοδυναμεί με άρνηση δικαιοσύνης.
Και μόνο η εργαλειοποίηση της καθυστέρησης της Δικαιοσύνης από έξυπνους ανθρώπους για να ματαιώσουν επενδύσεις που δεν τους αρέσουν (π.χ. ανεμογεννήτριες) ή να εκβιάσουν επενδυτές (π.χ. εγκαταστάσεις ξενοδοχείων) και να αφαιρέσουν χρήματα, μπορεί να καθυστερήσει την επένδυση έως και δύο δεκαετίες.
Το γεγονός ότι είναι απειλή για έναν επενδυτή ή ανέξοδος τρόπος να πάει στο Ανώτατο Δικαστήριο για έναν εκβιαστή δείχνει ότι ο τρόπος που λειτουργεί το δικαστικό σύστημα στη χώρα μας αποτελεί εμπόδιο για την επιβίωση της χώρας.
Δεν ξέρω αν χρειαζόμαστε διπλάσιο αριθμό δικαστών ή διπλάσιο αριθμό γραμματέων ή αν πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που ζητείται από έναν δικαστή να αιτιολογήσει την απόφασή του ώστε να την κάνει πιο γρήγορα από ό,τι σε 1-2 χρόνια.
Ωστόσο, γνωρίζω με βεβαιότητα ότι αν και η προσφυγή στη δικαιοσύνη πρέπει να προσφέρει λύσεις σε ποινικά, εμπορικά, επενδυτικά, ακόμη και οικογενειακά ζητήματα, αντίθετα δημιουργεί προβλήματα.
Η επιδιωκόμενη μείωση των καθυστερήσεων στη δικαιοσύνη από κατά μέσο όρο 1.450 ημέρες σε 900 ημέρες δεν φέρνει άνεση σε κανέναν και δεν λύνει κανένα πραγματικό πρόβλημα.
Ως χώρα, πρέπει να επανασχεδιάζουμε τη διαδικασία της δικαιοσύνης από την αρχή και να οικοδομήσουμε ένα ισχυρό σύστημα που να μην επιτρέπει τη χρήση αυτόματων διακοπτών, δικηγόρων που είναι συγγενείς δικαστών που έχουν υψηλότερο ποσοστό αθώωσης για τους πελάτες τους ή προφασιστικές υποθέσεις που έχουν πεθάνει για να επιβεβαιώσουν την προθυμία ενός επενδυτή να τοποθετήσει τα χρήματά του στη χώρα ή να επιφέρει την πλήρη καταστροφή της.
Για να επαναπροσδιοριστεί η δικαιοσύνη, πρέπει να γίνει κάτι ριζικό, όχι θεραπεία…
agissilaos@gmail.com