Έφτασε αργά στη συνάντησή μας και ζήτησε πολλές φορές συγγνώμη για την ακούσια ασυνέπειά του: όταν πήγαινε στην Ελλάδα, ξέχασε να αλλάξει την ώρα στο ρολόι του. Δεν είναι περίεργο, αφού υπάρχουν τόσα πολλά ταξίδια. Τον συναντήσαμε την πρώτη μέρα της γνωριμίας μας με τους χορευτές μπαλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που παρουσιάζουν μια νέα παραγωγή μπαλέτο “Κάρμεν” στη δική του χορογραφία.
Αν και Σουηδή, είναι χορεύτρια και χορογράφος Τζον Ίνγκερ έλαβε την ταυτότητα του κοσμοπολίτη. Ή ένας νομάδας, όπως θέλουν να αυτοαποκαλούνται οι χορευτές, που περιγράφουν τη ζωή με μια μικρή βαλίτσα στο χέρι. Μετά τη μακρόχρονη συνεργασία του Inger με το Nederlands Dans Theatre, αρχικά ως χορευτής σε ηλικία 23 ετών και στη συνέχεια ως χορογράφος, έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής του Kulberg Ballet στη Στοκχόλμη και από το 2008 εργάζεται ως ανεξάρτητος χορογράφος, δημιουργώντας χορογραφίες για πολλές εταιρείες σε όλο τον κόσμο. «Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον χορό γιατί ενώ σε άλλες τέχνες οι ερμηνευτές δυσκολεύονται να προσελκύσουν νεανικό κοινό, στις παραστάσεις χορού υπάρχουν πάντα νέοι που επικοινωνούν με τη σκηνή μέσω της βιωματικής γλώσσας της μουσικής και του σώματος», λέει. στην κουβέντα μας και μετά από δοκιμασίες καταλαβαίνουμε εύκολα από πού πηγάζει η αισιοδοξία του. Η δική του εκδοχή της «Κάρμεν» κυριαρχείται από το νεανικό στοιχείο. Η ομάδα των είκοσι χορευτών έχει πολυεθνική ταυτότητα και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν σφρίγος που ταιριάζει στην ηλικία τους. Επιπλέον, το μυθιστόρημα του Prospero Merimet, στο οποίο η Inger βασίστηκε την «Carmen» της, είναι γεμάτο με τον ρομαντισμό της αγάπης, μια αλληγορία νεότητας και συναισθημάτων.
«Ποιος είναι ο ήρωας στην εκδοχή σου για την «Κάρμεν»; τον ρωτάμε. «Δον Χοσέ», απαντά, «ο οποίος, αποδεχόμενος αναγκαστικά την ελεύθερη φύση της αγαπημένης του, ακολουθεί το μονοπάτι προς την κόλαση, οδηγούμενος από τα πρωτόγονα ένστικτά του: το πάθος και την εκδίκηση. Η Κάρμεν είναι μια ελεύθερη γυναίκα, μια δύναμη της φύσης με την οποία ο Δον Χοσέ θα συγκρουστεί μέχρι θανάτου, γιατί δεν μπορεί να τη δαμάσει. Υπάρχει ένα στοιχείο μυστηρίου σε αυτόν τον χαρακτήρα, στο «machismo» που γίνεται εγκληματικό».
Έτσι, το θέμα της βίας τοποθετείται στο κέντρο της διάσημης ιστορίας και συμβαίνει μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που, όπως λέει ο χορογράφος, «είναι ανοιχτό στη ζωή». Στην αρχή της πρόβας, ένα αγόρι ντυμένο στα λευκά εμφανίζεται μπροστά στην κλειστή κουρτίνα -την οποία υποδύεται η μικροκαμωμένη Alicia Townsen από το corps de ballet- παίζοντας με μια μπάλα. Η παρουσία ενός παιδιού θα μας βοηθήσει να παρακολουθήσουμε τη δράση της ιστορίας μέσα από το φίλτρο της αθωότητας.
Πότε αυτό το αγοράκι θα χάσει την αθωότητά του και θα παγιδευτεί στην τετράγωνη, λιτή μορφή του άντρα Ντον Χοσέ, αναρωτιέται η Ίνγκερ, οργανώνοντας ένα επίγειο θέαμα βασισμένο στο νεοκλασικό λεξιλόγιο. Τα απλά κοστούμια εξυπηρετούν το σκοπό της διαφάνειας και της κιναισθητικής εκφραστικότητας της χορογραφίας για ένα αφηγηματικό έργο, που είναι έργο ενός χορογράφου που δουλεύει με αφηρημένες φόρμες σε καθημερινή βάση.
Τέλος, σε χορογραφία της Ίνγκερ, η εκδοχή μπαλέτου του Cedrin-Bizet της «Carmen» στη νέα ενορχήστρωση του Alvaro Dominguez Bathqueth «μιλάει» με την πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Mark Alvarez. Τη δημιουργία υπέγραψε η Ούρτση Αρανμπούρου και τη δραματουργία ο Γκρέγκορ Ακούνια-Πωλ.
Η «Κάρμεν» κάνει πρεμιέρα στις 2 Ιουλίου για έξι παραστάσεις στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο ΕΛΛΣ.
