Συγγραφέας: Παύλος Παπαδάτος
Η κοινωνική πολιτική δεν είναι ένα φτωχό καλάθι ή επιδόματα φτώχειας. Η κοινωνική πολιτική είναι η εξάλειψη της φτώχειας.
Διάφορα επιδόματα είναι ένας τρόπος ελέγχου του επιδοτούμενου, ο οποίος στο τέλος θα νιώσει και υποχρέωση απέναντι στον «ευεργέτη» του! Ποιος υπουργός είναι υπεύθυνος για την εξάλειψη της φτώχειας; ΚΑΝΕΙΣ! Γιατί για την εξάλειψη της φτώχειας χρειάζονται ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις.
Όμως οι μόνες ιδιωτικές εταιρείες που «επενδύουν» στη γη του Αλαλούμ είναι οι λίγες που ασχολούνται αποκλειστικά με κρατικά κεφάλαια. Όμως ούτε ο υπουργός Ανάπτυξης ούτε ο Υπουργός Οικονομικών ευθύνονται για το χαρτοφυλάκιο δισεκατομμυρίων κρατικών, αναπτυξιακών και ανασυγκροτήσεων της Ε.Ε.! Η μεγιστοποίηση των συμφερόντων των καρτέλ που υποστηρίζονται από το «επιτελικό» μας κράτος φαίνεται ότι ανήκει αποκλειστικά στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών!!!
Πώς περιμένει το υπουργείο Ανάπτυξης να μειώσει τη φτώχεια και τη φτώχεια; Διατήρηση σε ισχύ διατάξεων όπως το 4818/21 άρθ. 58, σύμφωνα με το οποίο καμία εταιρεία από την τροφική αλυσίδα, την αλυσίδα υγείας κ.λπ. δεν μπορεί να αυξήσει το ποσοστό μικτού κέρδους της σε σχέση με την 1η Σεπτεμβρίου 2020. Αυτό σημαίνει ότι αν μια εταιρεία πούλησε τα προϊόντα της με 100% μικτό κέρδος, μπορεί να συνεχίσει να τα πουλάει με το ίδιο ποσοστό κέρδους! Ωστόσο, εάν η εταιρεία πούλησε τα προϊόντα της με ζημία και προσπαθήσει με κάποιο τρόπο να αλλάξει την τιμολογιακή της πολιτική για να μην πουλά με ζημιά, θα θεωρηθεί κερδοσκοπική και θα τιμωρηθεί με ένα τεράστιο οικονομικό πρόστιμο, το οποίο φυσικά και σωστά θα ποτέ μην πληρώσεις! Λοιπόν, με τέτοια μυαλά, ας δούμε την ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας.
Και το υπουργείο Οικονομικών, βλέποντας ότι τα καθαρά κέρδη των τραπεζών ανήλθαν στα 4,4 δισ. ευρώ, τους επιτρέπει να αναβάλουν φόρο εισοδήματος ύψους 53,6%! Τους οποίους φόρους πληρώνουν ακόμη και φορολογούμενοι πολίτες που «εξαπατήθηκαν» από τράπεζες και τους πούλησαν στεγαστικά δάνεια ελβετικού φράγκου και τώρα βγάζουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό. Και φυσικά είναι καλό που οι τράπεζές μας είναι σε καλή οικονομική κατάσταση, αλλά είναι εντελώς ανήθικο και παράνομο η κατάσταση των τραπεζών να είναι αποτέλεσμα της χρεοκοπίας τίμιων νοικοκυριών στα οποία οι τράπεζες πούλησαν, ακόμη και σε βοσκούς, στεγαστικά δάνεια με Ρήτρα ελβετικού φράγκου.
Θα κάνει κάτι ο κ. Χατζηδάκης; Αλλά πείτε μου ξανά… ποιος χειρίζεται τέτοιου είδους προσφυγές; Εδώ, δύο πρώην πρωθυπουργοί εκφράζουν την ανησυχία τους για την πορεία της χώρας και αντί να ακούσει προσεκτικά τους προβληματισμούς τους, η κυβέρνηση απαντά: «Είστε πρώην πρωθυπουργοί, μπορείτε να μιλήσετε ελεύθερα»! Ευτυχώς τους επιτρέπει να μιλάνε ελεύθερα. Θα μπορούσε τουλάχιστον να απαντήσει, έστω και από σεβασμό και πολιτική τόλμη, ότι ακούει πολύ προσεκτικά τις ανησυχίες και των δύο πρώην πρωθυπουργών και θα τους πάρει στα σοβαρά. Αλλά πείτε μου… είναι ποτέ δυνατόν η αλαζονεία να αφήσει έστω και ένα ίχνος σεβασμού;
Σημείωση
Η μεγαλομανία κάποιων τροφοδοτεί επίτηδες τη φημολογία ότι δήθεν θα προσφερθεί η θέση της κυρίας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στον Πρωθυπουργό μας σε περίπτωση που δεν επανεκλεγεί, παρόλο που γνωρίζουν ότι για πολλούς λόγους αυτό δεν γίνεται. .
Καλό είναι λοιπόν να αφήσουμε στην άκρη την αλαζονεία και τον φανατισμό μας και να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με τη φτώχεια και την ακρίβεια που έχουν γονατίσει την πλειοψηφία των Ελλήνων, οι οποίοι, σύμφωνα με την παγκόσμια έκθεση της UBS που παρακολουθεί 56 χώρες, είναι οι μόνοι που έχασαν Το 20% του πλούτου τους τα έτη 2010-2023! Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 26,3% των Ελλήνων βιώνει φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό.
Κάποιος εκεί πάνω θα καταλάβει. Η μεγαλομανία και η αλαζονεία δεν αρμόζουν σε μια φτωχή χώρα.
* Ο Παύλος Παπαδάτος είναι επικοινωνιολόγος – οικονομολόγος