Συγγραφέας: Τζέιμς Σταυρίδης*
Τώρα που η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, ενεργώντας με αξιοσημείωτα δικομματικό τρόπο, πέρασε επιτέλους ένα πακέτο βοήθειας 61 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία, το κύριο ερώτημα είναι πώς θα το ξοδέψουν οι Ουκρανοί.
Αυτή η βοήθεια έρχεται αργά. Η Ρωσία κερδίζει δυναμική τόσο στο έδαφος όσο και στον αέρα, απειλώντας με μια εαρινή επίθεση που θα μπορούσε να παραβιάσει τις γραμμές της Ουκρανίας και να απειλήσει τις μεγάλες πόλεις της. Αυτά περιλαμβάνουν το Χάρκοβο – τη μεγαλύτερη πόλη που βρίσκεται πιο κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία – και ίσως το ίδιο το Κίεβο, το οποίο ανάγκασε την κυβέρνηση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα.
Ο διευθυντής της CIA Ουίλιαμ Μπερνς, πρώην πρεσβευτής στη Ρωσία, καταλαβαίνει καλά τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο Μπερνς είπε την περασμένη εβδομάδα ότι χωρίς μια νέα δόση της βοήθειας των ΗΠΑ, η Ουκρανία κινδυνεύει να χάσει τον πόλεμο μέσα σε ένα χρόνο. Αλλά είπε επίσης ότι «χάρη στην ώθηση που θα έδινε η στρατιωτική βοήθεια, τόσο πρακτικά όσο και ψυχολογικά, οι Ουκρανοί είναι απόλυτα ικανοί να επιβιώσουν μέχρι το τέλος του 2024 και να διαψεύδουν την αλαζονική άποψη του Πούτιν ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του».
Έτσι, καθώς η Γερουσία και ο Λευκός Οίκος αναμένεται να εγκρίνουν 61 δισεκατομμύρια δολάρια σε «δάνεια δώρων» αυτή την εβδομάδα, ποιες είναι οι πιο πιεστικές ανάγκες της Ουκρανίας; Πόσο γρήγορα μπορούν να φτάσουν περισσότερα όπλα και πυρομαχικά στα χέρια του γενναίου στρατού του Κιέβου;
Τα καλά νέα είναι ότι τόσο τα αμερικανικά όσο και τα ευρωπαϊκά αμυντικά συστήματα προετοιμάζονται για αυτή τη στιγμή τους τελευταίους μήνες. Ο διάδοχός μου ως Ανώτατος Διοικητής των Συμμάχων, στρατηγός Κρις Κάβολι, είπε ότι το άνοιγμα της βρύσης αφότου ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν υπέγραψε το νομοσχέδιο για τη βοήθεια θα ήταν μεγάλη υπόθεση. Η τεράστια διοίκηση του Kavoli – οκτώ πλήρεις ομάδες μάχης μόνο στην Ανατολική Ευρώπη – είναι έτοιμη να κινητοποιηθεί πλήρως για να βοηθήσει.
Ευτυχώς, σχεδόν το 90% των χρημάτων για την Ουκρανία θα δαπανηθεί για αγορές από την αμυντική βιομηχανική βάση των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι οι παραδόσεις και τα logistics αναμένεται να εκτελούνται σχετικά ομαλά σε καλοπερπατημένα μονοπάτια. Οι αποθήκες στην Ευρώπη – τις οποίες διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Διοίκηση των ΗΠΑ και οι εταίροι μας στο ΝΑΤΟ στη Γερμανία, την Πολωνία και άλλες τοποθεσίες στην Ανατολική Ευρώπη – είναι ήδη γεμάτες όπλα, ειδικά βλήματα πυροβολικού, που θα μπορούσαν γρήγορα να καταλήξουν στα χέρια της Ουκρανίας.
Στην κορυφή της λίστας θα είναι η αναπλήρωση της αεράμυνας της Ουκρανίας. Αυτό σημαίνει περισσότερους πυραύλους εδάφους-αέρος, από μικρότερα συστήματα όπως τα συστήματα NASAMS και MIM-23 HAWK έως τα μεγάλα συστήματα Patriot που αποδείχθηκαν τόσο αποτελεσματικά στην άμυνα του Ισραήλ κατά την ιρανική αεροπορική επιδρομή στις αρχές του μήνα. Τα συστήματα Patriot και ακόμη μεγαλύτερα Terminal High Altitude Defense (THAAD) μπορούν να αναχαιτίσουν ρωσικούς πυραύλους κρουζ και βαλλιστικούς πυραύλους. Αυτά τα συστήματα όχι μόνο θα προστατεύουν τους πολίτες και τις κρίσιμες υποδομές, όπως το ηλεκτρικό δίκτυο, αλλά θα είναι επίσης χρήσιμα κατά των ρωσικών αεροσκαφών.
Επόμενο στη λίστα αγορών θα είναι τα πυρομαχικά πυροβολικού. Μάχες πυροβολικού γίνονται καθημερινά σε εκατοντάδες χιλιόμετρα του μετώπου που χωρίζει τις δύο πλευρές. Η Ρωσία υπερτερεί των Ουκρανών σε απόλυτη δύναμη πυρός. Όπως και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα αμυντικά χαρακώματα μπορούν να βοηθήσουν να συγκρατήσουν τα κύματα του πεζικού που χρησιμοποιούν οι Ρώσοι, αλλά το πυροβολικό τους μπορεί να απενεργοποιήσει και τελικά να νικήσει τους Ουκρανούς στα χαρακώματα. Η πιο επείγουσα ανάγκη του ουκρανικού πυροβολικού είναι εκατομμύρια τεμάχια παραδοσιακών οβίδων των 155 mm μαζί με πυρομαχικά για πυροβόλα μικρότερου διαμετρήματος.
Η Ουκρανία θα θέλει επίσης να χρησιμοποιήσει αυτά τα κεφάλαια για να αποκτήσει επιτέλους τα περίπου 45 μαχητικά F-16 που υποσχέθηκε η Δύση. Αυτά τα ευέλικτα μαχητικά είναι ικανά για διαρκή άμυνα έναντι ρωσικών μαχητικών και βομβαρδιστικών, επιδρομών ακριβείας αέρος-εδάφους εναντίον ρωσικών στρατευμάτων στο πεδίο και χαρακώματα, και ηλεκτρονικό πόλεμο και εμπλοκή που μπορεί να μπερδέψει και να νικήσει τους ρωσικούς πυραύλους κρουζ. Οι Ουκρανοί πιλότοι εκπαιδεύονται να τα πετούν εδώ και μήνες.
Μια άλλη σημαντική ανάγκη θα είναι οι πύραυλοι εδάφους-εδάφους μεγάλου βεληνεκούς. Το σύστημα HIMARS του αμερικανικού στρατού είναι κινητό και θανατηφόρο. Μπορεί να χρησιμοποιήσει ακριβή δεδομένα στόχων σε βεληνεκές άνω των 50 μιλίων και έχει αναπτυχθεί με μεγάλη αποτελεσματικότητα στο πεδίο μάχης της Ουκρανίας. Ακόμα καλύτερο είναι το σύστημα ATACMS, ένα βαλλιστικό όπλο με βεληνεκές πάνω από 150 μίλια. Και οι δύο μπορούν να χτυπήσουν στόχους πίσω από τις πρώτες γραμμές της Ρωσίας και να καταστρέψουν τα κέντρα ανεφοδιασμού και διοίκησης και ελέγχου, ιδιαίτερα στην Κριμαία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει γίνει επίσης η πρώτη μακροχρόνια σύγκρουση στην οποία τα drones παίζουν σημαντικό ρόλο. Τα drones έπαιξαν βασικό ρόλο για τους Ουκρανούς στην αναχαίτιση της ρωσικής προέλασης. Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη βασίζονται στην ανώτερη διοίκηση και έλεγχο – μεγάλο μέρος τους παρέχεται μέσω του Διαδικτύου και ενός δικτύου δορυφόρων. Μπορεί να είναι λιγότερο εντυπωσιακό από τους βαλλιστικούς πυραύλους που πετούν προς την Κριμαία και τα μαχητικά αεροσκάφη που επιτίθενται στις ρωσικές δυνάμεις, αλλά είναι εξίσου σημαντικό. Το πακέτο των ΗΠΑ θα μπορούσε να επιτρέψει στην Ουκρανία να αναπτύξει μια ισχυρότερη δύναμη κρούσης drone με κατάλληλες δυνατότητες κυβερνοασφάλειας.
Δεδομένου ότι αυτά τα 61 δισεκατομμύρια δολάρια αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 7% του τεράστιου αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ, αντιπροσωπεύει μια εξαιρετική απόδοση επένδυσης για τον Αμερικανό φορολογούμενο. Σχεδόν όλα τα χρήματα θα δαπανηθούν πίσω στις ΗΠΑ, παρέχοντας θέσεις εργασίας και βοηθώντας την οικονομία, και θα βοηθήσουν στην αποδυνάμωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων ενός επιθετικού δικτάτορα χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο ούτε ένας Αμερικανός στρατιώτης. Αυτά τα κεφάλαια, μαζί με τα δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν ήδη παρασχεθεί και δεσμευτεί από τους ευρωπαίους συμμάχους (συνολικά, οι Ευρωπαίοι έχουν παράσχει πολύ περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ), δίνουν στην Ουκρανία μια ευκαιρία μάχης.
Το 1941, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ είπε στις Ηνωμένες Πολιτείες: «Δώστε μας τα εργαλεία και θα ολοκληρώσουμε τη δουλειά», αναφερόμενος στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας. Σήμερα, ένας άλλος άπληστος εχθρός επιτίθεται σε ένα κυρίαρχο ευρωπαϊκό κράτος και επιδιώκει να υπονομεύσει τις δυτικές αξίες σε όλο τον κόσμο. Πρέπει να σταματήσουμε τον Πούτιν και με το σωστό σύνολο εργαλείων που παρέχονται από κοινού από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, η Ουκρανία μπορεί επίσης να ολοκληρώσει αυτό το έργο.
*Ο Τζέιμς Σταυρίδης είναι αρθρογράφος του Bloomberg Opinion, απόστρατος ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, πρώην Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής του ΝΑΤΟ και συνταξιούχος κοσμήτορας της Σχολής Νομικής και Διπλωματίας Fletcher στο Πανεπιστήμιο Tufts. Είναι επίσης αντιπρόεδρος παγκόσμιων υποθέσεων στο The Carlyle Group. Υπηρετεί στα διοικητικά συμβούλια των American Water Works, Fortinet, PreVeil, NFP, Ankura Consulting Group, Titan Holdings, Michael Baker και Neuberger Berman και έχει υπηρετήσει ως σύμβουλος της Shield Capital, μιας εταιρείας επενδύσεων στον κυβερνοχώρο.