Ανδρέας Κλουθ
Η «παρακράτηση» είναι μια παραπλανητική λέξη, που υποδηλώνει γραφειοκρατική παραμέληση. Και όμως η απόφαση αυτής της εβδομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών να μην ασκήσουν βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ άλλαξε τη σελίδα στη σύγχρονη ιστορία. Για πρώτη φορά μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου – και μετά την απόρριψη τριών προηγούμενων σχεδίων ψηφίσματος για το θέμα – η Ουάσιγκτον επέτρεψε στο Συμβούλιο να ζητήσει άμεση κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας.
Ριζική ρωγμή – κόκκινη γραμμή
Και έτσι η σχέση ΗΠΑ-Ισραήλ, μια από τις πιο στενές διμερείς σχέσεις στον κόσμο, συνεχίζει να βρίσκεται σε κρίση με άνευ προηγουμένου τρόπο. Τον Δεκέμβριο, προέβλεψα ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν «Μπίμπι» Νετανιάχου θα τους «έσπαγαν», πρώτα σταδιακά και μετά ριζικά. Λοιπόν, φαίνεται ότι ο «ριζοσπαστικός» πλησιάζει.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπάθησε να υποβαθμίσει τη σημασία της αποχής της, λέγοντας ότι δεν υπήρξε «αλλαγή πολιτικής» και επισημαίνοντας ότι το ψήφισμα ζητά επίσης την απελευθέρωση όλων των ομήρων. Η Μπίμπι, ωστόσο, ήταν αρκετά έξαλλη ώστε να ακυρώσει το ταξίδι μιας ισραηλινής αντιπροσωπείας στην Ουάσιγκτον που υποτίθεται ότι θα τακτοποιούσε την κατάσταση. Και όμως η δική του πολεμική τακτική και η αδύναμη ειρηνευτική στρατηγική ανάγκασαν τις ΗΠΑ και τον ΟΗΕ σε αυτό το σημείο (και τα υπόλοιπα 14 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας ψήφισαν υπέρ).
Ο βομβαρδισμός της κυβέρνησης Νετανιάχου στη Λωρίδα της Γάζας ήταν, όπως το είπε ο Μπάιντεν, «αδιάκριτος» κατά καιρούς. Η διευκόλυνση της ανθρωπιστικής βοήθειας ήταν ανεπαρκής. Και τα σχέδιά της να εισβάλει στην Reef City φαίνονται απερίσκεπτα. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Γάζας που έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους συγκεντρώθηκαν εκεί, μαζί με τους υπόλοιπους μαχητές της Χαμάς τους οποίους το Ισραήλ θέλει (και πρέπει) να εξοντώσει. Ωστόσο, μια ολοκληρωτική επίθεση στον ύφαλο θα προκαλούσε άλλη μια ανθρωπιστική καταστροφή, γι' αυτό και η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις έγινε το τελευταίο μέλος του υπουργικού συμβουλίου του Μπάιντεν που προειδοποίησε τον Νετανιάχου. «Δεν αποκλείουμε τίποτα» αν συνεχίσει ο Μπίμπι, πρόσθεσε. Με τον αριθμό των νεκρών στη Γάζα να αυξάνεται και τον λιμό να πλησιάζει, φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τραβήξει επιτέλους μια κόκκινη γραμμή.
Ανατροπή της ισορροπίας
Αν υπήρξε ποτέ μια ψυχολογική καμπή στην αμερικανική πλευρά, ήρθε αυτόν τον μήνα όταν ο υψηλόβαθμος εκλεγμένος Εβραίος θρησκευτικός αξιωματούχος της Αμερικής, ο ηγέτης της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στην ομοσπονδιακή Γερουσία, την Άνω Βουλή του Κογκρέσου, Τσακ Σούμερ, έκανε αμφιλεγόμενα αλλά συγκινητικά λόγια. για αυτή την ιστορική στιγμή. Το Ισραήλ «δεν μπορεί να επιβιώσει αν γίνει παρία», είπε, προσθέτοντας ότι ο Νετανιάχου συγκέντρωνε όλο και περισσότερο τα προσωπικά του συμφέροντα με αυτά του Ισραήλ. Ως εκ τούτου, το Ισραήλ πρέπει να διεξαγάγει νέες εκλογές, πρότεινε ο Σούμερ. Ο αμερικανός γερουσιαστής δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι ελπίζει ότι η νέα ισραηλινή κυβέρνηση θα αποκλείσει ακροδεξιούς εξτρεμιστές όπως εκείνους της κυβέρνησης συνασπισμού του Νετανιάχου και θα ακολουθήσει το παράδειγμα των Ηνωμένων Πολιτειών στην πίεση για ένα παλαιστινιακό κράτος ως τρόπο επίτευξης ειρήνης. , κάποια στιγμή στο μέλλον. .
Ο Νετανιάχου και οι Αμερικανοί σύμμαχοί του στη δεξιά των Ρεπουμπλικανών παραπονέθηκαν για αυτό που αποκαλούσαν παρεμβάσεις στη δημοκρατική πολιτική ζωή του συμμάχου τους. Αυτή είναι η τραγική ειρωνεία που προέρχεται από τη Bibi, η οποία έχει περάσει μεγάλο μέρος των τελευταίων τριάντα ετών προσπαθώντας να χειραγωγήσει την εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Καλλιέργησε δεσμούς με την ευαγγελική και εθνικιστική αμερικανική δεξιά. Το 2015, αποδέχτηκε μια πρόσκληση των Ρεπουμπλικάνων να εκφωνήσει μια ομιλία σε μια κοινή σύνοδο του Κογκρέσου, στην οποία καταδίκασε τον Μπαράκ Ομπάμα, τον τότε Δημοκρατικό πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος αρνήθηκε κατηγορηματικά να προσκαλέσει τον Μπίμπι στον Λευκό Οίκο για να σηματοδοτήσει την παρουσία του στο αμερικανικό έδαφος. Τώρα γίνεται ξανά λόγος για πιθανή ομιλία του Νετανιάχου στο Κογκρέσο. Πολλοί Δημοκρατικοί αυτή τη φορά ανακοινώνουν μποϊκοτάζ της ομιλίας.
Πλεγμένα
Η πραγματικότητα είναι ότι η πολιτική ζωή των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ είναι από καιρό συνυφασμένη, και αν η μία πλευρά θέλει να απευθυνθεί στο εκλογικό σώμα της άλλης, το προνόμιο πρέπει να επεκταθεί και στην άλλη πλευρά. Ας μιλήσει λοιπόν ο Μπίμπι απευθείας στους Αμερικανούς και ο Σούμερ ή ο Μπάιντεν απευθείας στους Ισραηλινούς.
Ωστόσο, ακόμη και μια τέτοια επανάληψη δεν μπορεί να αποσπάσει την προσοχή από τη θεμελιώδη ασυμμετρία στη σχέση. Το Ισραήλ χρειάζεται τις ΗΠΑ και όχι το αντίστροφο. Το εβραϊκό κράτος βασίζεται στην αμερικανική διπλωματική προστασία στα Ηνωμένα Έθνη, στο Διεθνές Δικαστήριο και σε άλλους θεσμούς και χρειάζεται αμερικανικά χρήματα, πυραύλους και βόμβες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, από την πλευρά τους, δεν μπορούν να προμηθεύουν αυτά τα όπλα επ' αόριστον εάν τα δουν στη συνέχεια να πέφτουν εναντίον μαχητών και αμάχων στη Γάζα, κάτι που οι ΜΚΟ λένε ότι θα μπορούσε να συνιστά παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου καθώς και του νόμου των ΗΠΑ.
Οι δύο κυβερνήσεις φαίνεται λοιπόν να έχουν εδραιωθεί στις αμοιβαία αποκλειστικές θέσεις τους. Την περασμένη εβδομάδα, ο Νετανιάχου είπε στον Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν ότι το Ισραήλ θα επιτεθεί στη Ράφα και ότι «αν χρειαστεί, θα το κάνουμε μόνοι μας», ακόμη και χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ. Μια τέτοια εκστρατεία θα έρχονταν σε αντίθεση με τα επαναλαμβανόμενα μηνύματα του Λευκού Οίκου και τώρα την έκκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας για κατάπαυση του πυρός. Εάν αυτή η πράξη περνούσε χωρίς συνέπειες, το διεθνές δίκαιο και τα Ηνωμένα Έθνη, τα οποία κάποτε βοήθησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα οποία έχουν ήδη χάσει την αξιοπιστία τους, θα έπαυαν εντελώς να υπάρχουν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν επίσης να απομακρυνθούν από ολόκληρη την μεταπολεμική κληρονομιά τους.
Αυτή είναι η τραγωδία της στιγμής. Φαίνεται ότι ο Νετανιάχου θα διατάξει σύντομα μια επίθεση στη Ράφα, σκοτώνοντας περισσότερους τρομοκράτες αλλά και προκαλώντας ακόμη περισσότερα δεινά στους δύο εκατομμύρια αμάχους στη Λωρίδα της Γάζας – και απομονώνοντας περαιτέρω το Ισραήλ από τον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έπρεπε στη συνέχεια να απαντήσουν περιορίζοντας τις προμήθειες όπλων, κάτι που θα επέτρεπε στον ΟΗΕ να καταδικάσει το Ισραήλ. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μην απέχουν καν από την καταδίκη.