Οι εμπορικές σχέσεις έχουν διαταραχθεί μετά την εισβολή στην Ουκρανία Ρωσία μαζί της ΕυρώπηΗ Μόσχα στράφηκε σε εναλλακτικούς εμπορικούς εταίρους Ασίακυρίως σε Κίνα και Ινδίαμε τον πρώτο να αναλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού πετρελαίου. Με αυτόν τον τρόπο, κατάφερε σε μεγάλο βαθμό να εμφυσήσει την οικονομία της με έσοδα που χρηματοδότησε τη ρωσική πολεμική μηχανή για δυόμισι χρόνια, ενώ η ρωσική οικονομία συνεχίζει να αναπτύσσεται. Ωστόσο, σύμφωνα με την αντίστοιχη αναφορά της Wall Street Journalείναι δύσκολο να αλλάξει η κατεύθυνση των εμπορικών σχέσεων, ιδίως στον τομέα των αγαθών μεγάλου μεγέθους, στα οποία περιλαμβάνονται οι υδρογονάνθρακες.
Οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον έχουν περιορίσει την ικανότητα της Ρωσίας να αναπτύξει τη βιομηχανία υγροποίησης αερίου.
Η αμερικανική εφημερίδα παραδέχεται ότι οι ελιγμοί του Ρώσου προέδρου και της ρωσικής βιομηχανίας ήταν αρχικά επιτυχημένοι, καθώς η Ρωσία κατάφερε να παρακάμψει όλες τις κυρώσεις και τους περιορισμούς που επέβαλε η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στη ρωσική πετρελαϊκή βιομηχανία. Κατάφερε δηλαδή να εξάγει το πετρέλαιο σε διάφορες χώρες του κόσμου μεταφέροντάς το δια θαλάσσης με ειδικά δεξαμενόπλοια – γνωστά πλέον πλοία-φαντάσματα που κατάφεραν να πετάξουν «υπό τα ραντάρ» των δυτικών κυρώσεων. Τον τελευταίο χρόνο, εξήγαγε περισσότερο από το ήμισυ στην Κίνα Ρωσικό λάδι και προϊόντα πετρελαίου, ενώ η Ινδία πραγματοποίησε επίσης μεγάλες αγορές ρωσικού πετρελαίου. Μάλιστα, σύμφωνα με την αντίστοιχη αναφορά του BloombergΤον Σεπτέμβριο, οι εξαγωγές ρωσικού αργού πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου αυξήθηκαν σημαντικά μετά την πτώση σε χαμηλό επτά μηνών τον Αύγουστο και αυξάνονται κατά 10% κάθε μέρα. Κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες του Σεπτεμβρίου, οι εξαγωγές πετρελαίου από Ρωσικά λιμάνια έφτασε τα 807.000 βαρέλια την ημέρα.
Ωστόσο, όπως τονίζει η αμερικανική εφημερίδα, δεν είναι τόσο εύκολο με το ρωσικό αέριο, γιατί η Ρωσία το εξάγει στην Ευρώπη μέσω αγωγών εδώ και δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένου του θρυλικού Nord Stream, που υπονομεύτηκε το 2022. Αυτή η δυνατότητα έχει εξαφανιστεί και η Ρωσία έχει περιορισμένες μόνο δυνατότητες μεταφοράς φυσικού αερίου μέσω αγωγών στην Κίνα. Επιπλέον, το Πεκίνο μέχρι στιγμής είναι εντελώς αρνητικό για την κύρια διαδρομή μεταφοράς φυσικού αερίου μεταξύ των δύο χωρών, που δεν είναι τίποτα άλλο από το φιλόδοξο έργο της Μόσχας, το οποίο είναι Η δύναμη της Σιβηρίας 2. Μια εναλλακτική λύση για τη Μόσχα θα ήταν η υγροποίηση του ρωσικού αερίου, η οποία θα επέτρεπε τη μεταφορά του με ειδικά δεξαμενόπλοια. Ωστόσο, η Ρωσία έχει πολύ περιορισμένες δυνατότητες υγροποίησης και οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον έχουν επίσης περιορίσει το πεδίο εφαρμογής της να αναπτύξει τη βιομηχανία υγροποίησης της. Η Ρωσία έχει επιταχύνει έτσι την επέκταση του σιδηροδρομικού της δικτύου και την ανανέωση της σιδηροδρομικής υποδομής προς την Ασία, καθώς οι υπάρχουσες συνδέσεις δεν είναι σε θέση να χειριστούν τον αυξημένο όγκο μεταφορών.
Το εμπόριο άνθρακα, το οποίο βασίζεται στις σιδηροδρομικές μεταφορές, θα υποφέρει καθώς δίνει προτεραιότητα στην ξυλεία, τον χάλυβα και τα εμπορευματοκιβώτια που μεταφέρουν κινεζικά προϊόντα έναντι των ευρωπαϊκών. Το αποτέλεσμα είναι ότι τους τελευταίους μήνες μειώθηκαν οι εξαγωγές άνθρακα από τη Ρωσία προς την Κίνα, που είναι η κύρια αγορά της και μαζί με αυτήν, μειώθηκαν και τα έσοδα. Για τη Μόσχα, ένα από τα πιο δυσοίωνα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής, το λιώσιμο των πάγων στον Αρκτικό Ωκεανό, είναι μια ευκαιρία για μια εναλλακτική διαδρομή που θα βάλει τις βόρειες και κρύες θάλασσες της Ρωσίας στο επίκεντρο του παγκόσμιου εμπορίου. Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, το ταξίδι από τα δυτικά λιμάνια της Ρωσίας στην Ιαπωνία διαρκεί περίπου 18 ημέρες και η διέλευση μέσω της διώρυγας του Σουέζ διαρκεί 37 ημέρες.
Ο πόλεμος με την Ουκρανία έκανε το σχέδιο της Μόσχας πιο πειστικό και επείγον, καθώς οι κυρώσεις της Ουάσιγκτον εμποδίζουν, μεταξύ άλλων, Πρόσβαση της Μόσχας σε νέα παγοθραυστικά. Πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι η Ρωσία δεν θα μπορέσει να επιτύχει τους φιλόδοξους στόχους που έχει θέσει για τη διέλευση μέσω της Αρκτικής και ο όγκος του φορτίου που μεταφέρεται μέσω αυτής της διαδρομής έχει μείνει στάσιμος τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα, η Ρωσία σχεδιάζει να συντομεύσει τον χρόνο διέλευσης των εξαγωγών της προς την Ινδία χρησιμοποιώντας τον μεταφορικό διάδρομο Βορρά-Νότου που διέρχεται από το ιρανικό έδαφος. Αυτό σημαίνει μείωση του χρόνου ταξιδιού κατά το ήμισυ κατά τη μεταφορά φορτίου από τη Ρωσία στην Ινδία. Μέχρι στιγμής, ωστόσο, η έλλειψη σιδηροδρομικής υποδομής του Ιράν, η περιορισμένη χωρητικότητα των λιμένων και η αβεβαιότητα σχετικά με τη χρηματοδότηση καθυστερούν τα σχέδια.
