Συγγραφέας: Δημήτρης Δελεβέγκου
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, η ύπαρξη ήταν στοιχείο προόδου τηλέφωνο στο σπίτι και κανένα σημάδι καθυστέρησης. Στην πραγματικότητα, ένα νοικοκυριό – βασικά πλούσιος – χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να αποκτήσει σταθερό τηλέφωνο και γι' αυτό οι θάλαμοι μετατράπηκαν σε άτυπα τηλεφωνικά κέντρα. Η άφιξή του όμως κύτταρο άρχισε να αντικαθιστά σταδιακά την κυριαρχία της σταθερής τηλεφωνίας στα μέσα του 21ου αιώνα, η οποία έχει αντίκτυπο στα έσοδα των τηλεπικοινωνιακών φορέων. Σύμφωνα με τα στοιχεία της, στην Ελλάδα Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ)Τα έσοδα σταθερής τηλεφωνίας και η κίνηση μειώνονται σταθερά τα τελευταία χρόνια.
Το 2023, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία ανεξάρτητου φορέα, τα συνολικά έσοδα από την παροχή υπηρεσιών σταθερής τηλεφωνίας και Διαδικτύου μειώθηκαν κατά 28,2 εκατ. ευρώ, σε 1,38 δισ. ευρώ από 1,41 δισ. ευρώ το 2022. Σε σύγκριση με το 2015 μειώθηκαν κατά περίπου 2,5%, με τη διείσδυση -συνολικά περίπου 5 εκατ.- των γραμμών σταθερής τηλεφωνίας στα επίπεδα του 45%-46% περίπου. Η μείωση της χρήσης σταθερών τηλεφώνων, που διατίθεται στο πλαίσιο συνδυασμού «πακέτου» τηλεφωνίας και Διαδικτύου (double play) και συνδρομητικής τηλεόρασης (triple play), επιβεβαιώνεται και από τη συνεχώς φθίνουσα διάρκεια των τηλεφωνικών κλήσεων. Πέρυσι, για πρώτη φορά, η συνολική διάρκεια των συνομιλιών πλησίασε το «ψυχολογικό όριο» των 10 δισεκατομμυρίων λεπτών. Αυτό σημαίνει ότι ανήλθε σε 10,2 δισεκατομμύρια, ή 170 εκατομμύρια ώρες, και μειώθηκε κατά περίπου 10% σε σύγκριση με το 2022. Σε σύγκριση με το 2015, η διάρκεια των κλήσεων προς σταθερά μειώθηκε κατά 42% περίπου πέρυσι. Επίσης, η διάρκεια των αστικών και υπεραστικών κλήσεων το 2023 ανήλθε σε 7,8 δισεκατομμύρια λεπτά ή 130,2 εκατομμύρια ώρες και μειώθηκε κατά 11,3% σε ετήσια βάση.
Το 2023 η διάρκεια των κλήσεων έφτασε τις 170 εκατομμύρια ώρες και σε σύγκριση με το 2015 μειώθηκε κατά 42%.
Οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο όχι μόνο στις κλήσεις μέσω κινητού τηλεφώνου, αλλά και στην επικοινωνία μέσω εφαρμογών, που επιτρέπουν εκτός από την αποστολή μηνυμάτων και την πραγματοποίηση κλήσεων (διαδικτυακά) χωρίς επιπλέον κόστος. Έτσι, ενώ οι φωνητικές κλήσεις κινητής τηλεφωνίας μειώθηκαν κατά 5,6% στα 36,8 δισεκατομμύρια λεπτά το 2023, η χρήση δεδομένων αυξήθηκε κατά 73% στα 1,5 τρισεκατομμύρια λεπτά. δεδομένα.
Η μακροχρόνια μείωση της χρήσης των σταθερών δικτύων και του Διαδικτύου απευθύνεται συστηματικά στους προμηθευτές παροχή συνδυασμένων υπηρεσιών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας (Σύγκλιση σταθερής κινητής τηλεφωνίας). Ως αποτέλεσμα, παγκοσμίως η αξία αυτής της αγοράς, η οποία συνδυάζει σταθερές και κινητές επικοινωνίες, αναμένεται να αυξηθεί κατά 12,57%, σε περίπου 5 τρισεκατομμύρια PLN. ευρώ έως το 2029. Ταυτόχρονα, καθώς η κάλυψη των δικτύων πέμπτης γενιάς (5G) συνεχίζει να αυξάνεται, η αντικατάσταση του δικτύου σταθερής γραμμής με ένα δίκτυο 5G γίνεται όλο και πιο σημαντική.
Η Cosmote διαθέτει επί του παρόντος εμπορικά διαθέσιμα αυτόνομα δίκτυα 5G που επιτρέπουν υψηλότερες ταχύτητες (λήψη και αποστολή), μηδενική καθυστέρηση και καλύτερη κάλυψη σε κλειστούς χώρους. Άλλοι πάροχοι Nova και Vodafone, η Inalan και η θυγατρική της ΔΕΗ PPC FiberGrid ενισχύουν επίσης τις επενδύσεις τους στην ανάπτυξη οπτικών ινών.
Κοινόχρηστες συσκευές, κόκκινο με κέρμα και “get zero”
Συγγραφέας: Τασούλας Επτακούλης
Αν και ο δυτικός κόσμος άρχισε να χρησιμοποιεί την εφεύρεση του Αμερικανού Graham Bell ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, το πρώτο τηλεφωνικό κέντρο κατασκευάστηκε στην Αθήνα το 1908. Στη συνέχεια, σύμφωνα με τον νόμο 3277, συστάθηκε και σώμα τηλεφωνητών. Τα πρώτα χρόνια, αυτοί ήταν διψήφιοι αριθμοί και μετά τριψήφιοι αριθμοί. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε 85 από αυτούς Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι ο αριθμός των συσκευών δεν ξεπερνούσε τις 200 σε όλη την Αττική και ήταν συνώνυμο του πλούτου και της εξουσίας. Μέχρι το 1920 η κατάσταση είχε αλλάξει αισθητά: υπήρχαν 5.267 τηλέφωνα χειρός σε όλη τη χώρα και μέχρι το 1930, όταν ιδρύθηκε η Ανώνυμη Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία (ΑΕΤΕ), ο αριθμός των σταθερών τηλεφώνων είχε φθάσει ελπίζουμε σε 15.000.
Η ανάπτυξη διακόπηκε από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος έληξε με την καταστροφή των τηλεφωνικών και τηλεγραφικών δικτύων, προκαλώντας τεράστιες καταστροφές. Εννοώ από την αρχή, φτου. Το 1949 οι συνδρομητές του νεοσύστατου ΟΤΕ περιελάμβαναν εκπροσώπους της αστικής τάξης, πολιτικούς, επιχειρηματίες και διάσημους καλλιτέχνες και το 1953 εκδόθηκε ο πρώτος τηλεφωνικός κατάλογος της Αθήνας, του Πειραιά και της γύρω περιοχής. Για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, το τηλέφωνο, φυσικά, παρέμεινε ένα άπιαστο όνειρο, σύμβολο κοινωνικής προόδου και επιτευγμάτων. Το είδαν στις ταινίες, τους έλειπε, αλλά δεν είχαν άλλη επιλογή από το να χρησιμοποιήσουν δημόσιες συσκευές σε περίπτερα, περίπτερα, παντοπωλεία, καφετέριες και ψιλικατζίδικα. Και μπορεί να συνέβαινε ότι στις μεγάλες πόλεις τις επόμενες δεκαετίες, η κατοχή οικιακών τηλεφώνων έγινε συνηθισμένη -οι νοικοκυρές τα εμφάνιζαν περήφανα στα κεντημένα στο χέρι τους σμέδακα- αλλά στην ύπαιθρο, τα δημόσια τηλέφωνα παρέμειναν ο κανόνας. Στο χωριό μας της Σάμου, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1980, στο μπακάλικο-καφέ του κυρίου Βασίλη υπήρχε μόνο μία συσκευή. Οι ενδιαφερόμενοι περίμεναν τη σειρά τους για να χτυπήσουν το κουδούνι στο τέλος του πάγκου, δίπλα στο χυλό και το ρύζι. Και αν υπήρχε πρόβλημα επικοινωνίας, η λύση ήταν γνωστή: «Πάρτε μηδέν»! Τώρα εξηγήστε το στη Generation Z…
