Συγγραφέας: Σπύρος Δημητρέλης
Ζούμε πραγματικά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα χώρα. Συνεχίζει να εκπλήσσει κάθε μέρα. Αυτό παραδέχονται οι συγγραφείς. Ότι στην Ελλάδα η πηγή έμπνευσης είναι ανεξάντλητη, γιατί κάθε μέρα ξυπνάς και δεν ξέρεις τι σε περιμένει. Και φυσικά, τι μπορεί να μάθει. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που, δυστυχώς, στη χώρα μας πολλές φορές απέχει ακόμη και από την πιο τρελή φαντασία μας.
Λόγω των προσωπικών μου ιστορικών συμφερόντων, με απασχόλησε πλήρως η μεγάλη εθνική καταστροφή, η ήττα και ο εξευτελισμός μας. Το Κυπριακό. Το τρίτο σπουδαίο επεισόδιο των ελληνικών αξιωμάτων που οδήγησε σε εθνικές περιπέτειες. Ο ατυχής πόλεμος του 1897 ως πρώτος, η Μεγάλη Ιδέα με δεύτερη η Μικρασιατική καταστροφή και τρίτο το Κυπριακό με την «Ένωση». Ας ελπίσουμε ότι τα λαϊκιστικά, εδαφικά και επικίνδυνα ρητά δεν θα οδηγήσουν σε ένα τέταρτο επεισόδιο εθνικής καταστροφής. Αντίθετα, οι μεγάλες εθνικές επιτυχίες ήταν πάντα το αποτέλεσμα του σχεδιασμού και του έργου σοβαρών και αληθινών πατριωτών που ήξεραν να αναλύουν προσεκτικά την πάντα περίπλοκη διεθνή κατάσταση και με τις διπλωματικές, πολιτικές και ενίοτε στρατιωτικές κινήσεις τους να αποφέρουν εθνικά οφέλη σε όλους. είδη. Εδαφική, οικονομική, γεωπολιτική.
Πρόσφατα μάθαμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για την τραγωδία στην Κύπρο. Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, η πρώην ΚΥΠ, δικαίως, αν και καθυστερημένα θα έλεγα, έθεσε τις καθημερινές αναφορές της στη διάθεση της τότε (ο Θεός να κάνει) ηγεσία της χώρας. Μετά το επιπόλαιο, ανόητο και προφανώς καταστροφικό για τα εθνικά συμφέροντα πραξικόπημα του αόρατου δικτάτορα Ιωαννίδη κατά του εκλεγμένου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακαρίου, η τότε ΚΥΠ προφανώς έκανε καλά τη δουλειά της, προειδοποιούσε επί τρεις μέρες ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονταν. για «καθοδική κίνηση» κατά της Κύπρου. Εθνικιστής, ακροδεξιός και κομμουνιστής, ο Ιωαννίδης πέταξε τα δημοσιεύματα στον κάδο των σκουπιδιών, μη μπορώντας να εκτιμήσει τη σημασία τους. Τυφλωμένος από τις ηλίθιες βεβαιότητές του, δεν έκανε τίποτα τις κρίσιμες ώρες. Μετά έκανε λίγα, πολύ αργά. Είναι απορίας άξιο ότι ενώ τις τελευταίες μέρες ασχολούμαστε με μεγάλες ιστορικές πληροφορίες για μια τεράστια εθνική καταστροφή, διάφοροι «πατριώτες», νοσταλγοί και θαυμαστές της ουσίας του ολοκληρωτισμού, τηρούσαν μια αμήχανη σιωπή μπροστά τους. Και για όσους λένε ότι φταίει μόνο ο Ιωαννίδης, να θυμίσουμε ότι το νησί ληστεύτηκε σε άμυνα με την απόσυρση του τμήματος ενός άλλου «πατριώτη». ακροδεξιός εθνικιστής. Γιώργος Παπαδόπουλος.
Η δεύτερη αποκάλυψη ήταν το εξαιρετικό ιστορικό ντοκιμαντέρ του Αλέξη Παπαχελά «Σκοτεινή δεκαετία 1964-74», που μεταδιδόταν συνεχώς από τον ΣΚΑΪ. Σύμφωνα με τον στενό του συνεργάτη, ο Ιωαννίδης έφτασε στο ακραίο σημείο του παραλογισμού τις κρίσιμες μέρες μετά την τουρκική εισβολή ζητώντας βοήθεια από τον σοβιετικό πρέσβη στην Αθήνα. Άκου, άκου… Ο κομμουνιστής «πατριώτης» πήγε στον σοβιετικό πρεσβευτή και πρότεινε τα εξής: Στρατιωτική διακοπή της τουρκικής εισβολής και με αντάλλαγμα τη μετάβαση της Ελλάδας στη σοβιετική σφαίρα επιρροής, προσφέροντας ακόμη και στρατιωτικές βάσεις σε 2-3 ελληνικά νησιά. !
Ο Σοβιετικός πρέσβης, σοβαρός, είπε το αυτονόητο στον ανόητο εθνικιστή που είχε γίνει γελοιοποιημένος και φιλοκομμουνιστής: «Δεν γίνονται τέτοια πράγματα. Η Ελλάδα βρίσκεται υπό δυτική επιρροή και η χώρα μου δεν είναι διατεθειμένη να αλλάξει αυτή την κατάσταση». . Και είμαι σίγουρος για κάτι. Όταν έφυγε ο Ιωαννίδης, ο Σοβιετικός πρέσβης αναγκάστηκε να γελάσει καθώς μετέφερε τις ηλίθιες προτάσεις του πρώτου στη Μόσχα. Και προφανώς γελούσαν και εκεί…
Όσοι πιστεύουν ότι η τραγωδία στην Κύπρο ήταν αποτέλεσμα ενός ηλίθιου δικτάτορα, θα πρέπει να ερευνήσουν λίγο περισσότερο. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των ειδών των καταστροφών δεν είναι μόνο η βλακεία. Είναι επίσης η ανικανότητα και κάθε είδους προσχηματικός λαϊκισμός που δηλητηριάζει τις κοινωνίες. Εμπόριο κενών και αβάσιμων προσδοκιών προς τους πολίτες. Οι προσδοκίες που έφτασαν στο απροχώρητο για κανέναν… Ευτυχώς ο Αλέξης Τσίπρας, για τη χώρα πρώτα και για τον εαυτό του δεύτερο, προκάλεσε την περιβόητη «κατάρρευση» μετά το καταστροφικό και παράλογο δημοψήφισμά του. Πριν την Κολοτούμπα επισκέφτηκε και τη Μόσχα ζητώντας δάνειο από τον Πούτιν. Έριξε το τελευταίο γέλιο στα αγόρια που του ζήτησαν βοήθεια… Τα παραπάνω γεγονότα είναι δυστυχώς συναρπαστικά για τους ιστορικούς. Ωστόσο, πρέπει να είναι εξαιρετικά κατατοπιστικά για όλους. Ειδικά για τους υπερασπιστές του πατριωτισμού. Για τον αγώνα του ανθρώπου ενάντια στη λήθη, για τον οποίο έγραψε και ο Κούντερα…
