Συγγραφέας: Marc Champion
Δεν πρέπει να προκαλεί σοκ σε κανέναν το γεγονός ότι ο Yahya Shinwar, ο διοικητής της Χαμάς που πιστεύεται ότι κρύβεται στις σήραγγες κάτω από την πόλη Ράφα της Γάζας, πιστεύει ότι κερδίζει τον πόλεμο εναντίον του Ισραήλ. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου μπορεί να πει ότι η τρομοκρατική ομάδα είναι κοντά στην καταστροφή, αλλά σύμφωνα με τη Wall Street Journal, τα μηνύματα του Sinwar σε συναδέλφους του εκτός Γάζας δείχνουν ότι πιστεύει ότι “έχουμε τους Ισραηλινούς ακριβώς εκεί που τους θέλουμε”.
Είναι τρελός; Προφανώς έτσι – με την έννοια ότι όλοι οι φανατικοί είναι. Όχι όμως όταν πρόκειται για τους υπολογισμούς του σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος της Χαμάς, που σε αυτό το σημείο αρχίζει και τελειώνει με την καταστροφή του Ισραήλ. Για το σκοπό αυτό, σύμφωνα με μια ανασκόπηση της WSJ των επικοινωνιών του Sinwar, οι μεγάλες απώλειες αμάχων στην Παλαιστίνη ήταν «απαραίτητες θυσίες» και όχι κάποιο απροσδόκητο ελάττωμα στα σχέδια της οργάνωσης.
Αυτό ήταν ξεκάθαρο από την αρχή του πολέμου. Οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του Ισραήλ συμβούλεψαν τον Νετανιάχου να μην πέσει στην παγίδα που έστησε ο Sinuar για το εβραϊκό κράτος. Αντιδρώντας όπως έκανε στις φρικαλεότητες της 7ης Οκτωβρίου, με έναν άμεσο βομβαρδισμό που ακολουθήθηκε από μια χερσαία εισβολή που έκανε συμβολικές προσπάθειες να απομακρύνει πρώτα τους αμάχους από το πεδίο της μάχης, το ισραηλινό πολεμικό υπουργικό συμβούλιο έδωσε στον Sinwar τη σφαγή που επιθυμούσε.
Ο παλαιστινιακός αγώνας επέστρεψε έτσι στην παγκόσμια σκηνή. Ο ρυθμός της πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης του Ισραήλ από τα αραβικά κράτη έχει παγώσει. Οι χώρες αποφάσισαν να αναγνωρίσουν μονομερώς ένα παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα που δημιουργήθηκαν από τον πόλεμο του 1967 μεταξύ του Ισραήλ και των γειτόνων του – Το Ισραήλ και οι κορυφαίοι ηγέτες του κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου – Λιγότεροι Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί υποστηρίζουν τη συνύπαρξη, η οποία συνεπάγεται λύση δύο κρατών – υπάρχει εξακολουθεί να υπάρχει ο κίνδυνος ενός ευρύτερου πολέμου που θα μπορούσε να μειώσει την πίεση στη Χαμάς.
Ακόμη και στις ΗΠΑ, η κοινή γνώμη στρέφεται εναντίον του Ισραήλ, καθώς η καθημερινή φρίκη των Παλαιστινίων θυμάτων επισκιάζει τη μνήμη της βαρβαρότητας της Χαμάς εναντίον αθώων Ισραηλινών πριν από οκτώ μήνες. Πολλοί άνθρωποι βλέπουν τώρα τη Χαμάς ως μαχητές της ελευθερίας που προσπαθούν να απελευθερώσουν τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας από την κατοχή, παρά ως τρομοκράτες που σκόπιμα έφεραν αυτή την καταστροφή στους συμπατριώτες τους Παλαιστίνιους.
Αυτή η επιβλαβής ασυμφωνία της αντίληψης μόνο βαθαίνει. Για παράδειγμα, για τους περισσότερους Ισραηλινούς, η πρόσφατη, τολμηρή διάσωση τεσσάρων Ισραηλινών ομήρων από απαγωγείς της Χαμάς σε έναν παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό ήταν θρίαμβος. Κατά τα άλλα, η προσοχή εστιάστηκε στο ανθρώπινο κόστος της επιχείρησης, η οποία έχει σκοτώσει περισσότερους από 270 Παλαιστίνιους, σύμφωνα με τις υγειονομικές αρχές της Γάζας.
Ο τερματισμός αυτού του φαύλου κύκλου μπορεί να απαιτήσει μια πιο φιλόδοξη πρόταση που αποκαλύπτει τον θεμελιώδη εγωισμό και την περιφρόνηση για τα βάσανα των αθώων που έχουν δείξει τόσο ο Sinuar όσο και ο Netanyahu. Τα πιο σημαντικά γεγονότα θα περιλαμβάνουν την αποδοχή της εξορίας των στρατιωτικών και πολιτικών ηγετών της Χαμάς στη Γάζα και την αντικατάστασή τους με μια νέα παλαιστινιακή αρχή που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ. Αυτό θα συνοδευόταν από την απελευθέρωση όλων των ομήρων και, σε αντάλλαγμα, την πλήρη αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τη Λωρίδα της Γάζας, συνοδευόμενη από λεπτομερείς υποσχέσεις για ανοικοδόμηση και μελλοντικό παλαιστινιακό κράτος.
Αν αυτό ακούγεται δύσκολο, είναι πραγματικά. Η σκληρή αλήθεια είναι ότι για να καταλήξει αυτός ο πόλεμος σε διαρκή ειρήνη που δεν περιλαμβάνει εθνοκάθαρση της μιας πλευράς από την άλλη, και οι δύο σημερινοί ηγέτες θα πρέπει να χάσουν.
