«Το συζήτησα με ανθρώπους στα μέσα ενημέρωσης προτού μπω στην τηλεόραση. Και όλοι μου έλεγαν: “Οχι, με τίποτα, μην το κάνεις. Είναι απαίσια δουλειά, καλύτερα να επιμείνεις στην ευγενή τέχνη της ιατρικής”. Και οι περισσότεροι από τους γιατρούς μου έλεγαν: “Πήγαινε, πήγαινε. Ακούγεται πολύ πιο διασκεδαστικό”. Οπότε, σκέφτηκα ότι θα το έκανα για ένα ή δύο χρόνια για να δω αν μου ταιριάζει· και ανακάλυψα ότι μου ταίριαζε».
Και έμεινε περίπου 30 χρόνια – τα πρώτα 10 πίσω από τις κάμερες, ως παραγωγός. Ο Μάικλ Μόσλεϊ, που έχασε τη ζωή του στη Σύμη τις προηγούμενες μέρες, ήταν ο άνθρωπος που εκλαΐκευσε την επιστήμη της ιατρικής για το τηλεοπτικό κοινό και δημιούργησε αφοσιωμένους θεατές στο BBC. Ηταν ο τηλεοπτικός γιατρός της Βρετανίας και του εν γένει αγγλόφωνου κόσμου.
Η ασιατική γρίπη και η… δωροδοκία του πατέρα του
Ο Μάικλ Μόσλεϊ γεννήθηκε στην Καλκούτα στις 22 Μαρτίου του 1957 – «ακριβώς την εποχή κατά την οποία ένα νέο, θανατηφόρο στέλεχος του ιού της γρίπης, γνωστό ως ασιατική γρίπη, εμφανίστηκε από την Κίνα», σύμφωνα με όσα είχε πει στο BBC. Η ασιατική γρίπη είχε κοστίσει τη ζωή σε περίπου δύο εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ είχε προσβάλει και τον ίδιο ως μωρό, αφήνοντάς τον βαριά άρρωστο. «Για κάποια χρόνια, ήταν επισφαλής η κατάστασή μου. Το αίμα μου, έξι δεκαετίες μετά, εξακολουθεί να δείχνει ίχνη αντισωμάτων, απόδειξη ότι, παρόλο που ήμουν νέος, μπόρεσα να το καταπολεμήσω».
Οπως γράφει η βρετανική Telegraph, ο πατέρας του, Μπιλ Μόσλεϊ, ήταν τραπεζικός στο Χονγκ Κονγκ, ενώ ο παππούς του από την πλευρά της μητέρας του ήταν επίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Ο ίδιος ήταν «αρκετά θρησκευόμενος μέχρι τα 20 του περίπου» και σκεφτόταν να ενδυθεί το ιερατικό σχήμα: «Εψαχνα τον Θεό, αλλά στην πορεία δεν τον βρήκα – ή τουλάχιστον ο Θεός δεν βρήκε εμένα».
Oταν ήταν 11 ετών, ο πατέρας του τού πρόσφερε «περίπου 100 λίρες» ως… δωροδοκία για να μην καπνίσει έως τα 18 του. «Φάνταζε υπερβολικά μεγάλο χρηματικό ποσό, έτσι δεν ένιωσα ποτέ ιδιαίτερα τον πειρασμό να καπνίσω».
Μάλιστα, όπως γράφουν οι λονδρέζικοι Times, ο πατέρας του επέμενε να σταλούν ο ίδιος και ο αδελφός του, Τζον, σε οικοτροφείο στην Αγγλία. Η μητέρα του, Τζόαν Στιούαρτ, χρόνια αργότερα του είχε μιλήσει για το πόσο είχε στενοχωρηθεί από την απόφαση του συζύγου της. «Ηταν συνήθεια της ξένης τραπεζικής κουλτούρας, και έτσι το τήρησε. Θα προτιμούσε να μας είχε στο σπίτι· της λείπαμε τρομερά», είχε πει ο ίδιος για τη μητέρα του.
Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, όταν ήταν 11 ετών, ο πατέρας του τού πρόσφερε «περίπου 100 λίρες» ως… δωροδοκία για να μην καπνίσει έως τα 18 του. «Φάνταζε υπερβολικά μεγάλο χρηματικό ποσό, έτσι δεν ένιωσα ποτέ ιδιαίτερα τον πειρασμό να καπνίσω», ήταν τα λόγια του.
Η Οξφόρδη, ξανά γρίπη, το Σίτι και το… ραμμένο γάντι σε ασθενή
Αργότερα, σπούδασε Φιλοσοφία, Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά στην Οξφόρδη, την περίοδο, βέβαια, που είχε κάνει την εμφάνισή της η ρωσική γρίπη, μία υποπαραλλαγή της Η1Ν1, το 1977. «Τι πρωτότυπο! Το αίμα μου δείχνει ότι την κόλλησα κι εκείνη», είχε πει ο ίδιος.
Απ’ ό,τι φαίνεται, η καριέρα του πατέρα του τον επηρέασε, και έτσι έκανε μια προσπάθεια να ενταχθεί στους… κουστουμάτους του Σίτι του Λονδίνου και να ασχοληθεί με τον τραπεζικό τομέα. Το Σίτι τον άντεξε –και ο Μάικλ Μόσλεϊ το Σίτι– για μόλις δύο χρόνια, αφού αποφάσισε να μεταπηδήσει στην Ιατρική, θέλοντας να ειδικευθεί στην Ψυχιατρική, στην Ιατρική Σχολή του Royal Free Hospital, που ανήκε στο περίφημο UCL της βρετανικής πρωτεύουσας. Την πρώτη του μέρα στα Επείγοντα, έραψε το γάντι του στην πληγή ενός αλκοολικού ασθενούς που έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του.
Αποφάσισα ότι το πρωταρχικό μου ενδιαφέρον για τη ζωή δεν ήταν να βγάζω χρήματα για τον εαυτό μου ή για τους άλλους. Ενδιαφερόμουν με πάθος για το τι κάνει τους ανθρώπους να κολλάνε… και στην πραγματικότητα πήγα στην Ιατρική σκοπεύοντας να γίνω ψυχίατρος.
Στην Ιατρική, πάντως, μεταπήδησε επειδή, όπως έχει πει ο ίδιος σε συνέντευξή του, τον ενδιέφεραν περισσότερο οι άνθρωποι παρά τα οικονομικά. «Τότε αποφάσισα ότι το πρωταρχικό μου ενδιαφέρον για τη ζωή δεν ήταν να βγάζω χρήματα για τον εαυτό μου ή για τους άλλους. Ενδιαφερόμουν με πάθος για το τι κάνει τους ανθρώπους να κολλάνε… και στην πραγματικότητα πήγα στην Ιατρική σκοπεύοντας να γίνω ψυχίατρος».
Ούτε όμως αυτό τον κάλυψε. Ανήσυχος όπως ήταν, απογοητεύτηκε από το «πόσο λίγα θα μπορούσαν πραγματικά να γίνουν για άτομα με ψυχικές ασθένειες», είχε πει στην Telegraph. Οταν είχε ακούσει, δε, τον πρύτανη να λέει για τα επόμενα έξι χρόνια σπουδών και συνειδητοποίησε ότι όσα διδάσκονταν ήταν –κατά τη δική του άποψη– ξεπερασμένα από την πραγματικότητα, σκέφτηκε ήδη το επόμενο βήμα του, σύμφωνα με όσα λένε οι Times του Λονδίνου.
Είχε απογοητευτεί από το «πόσο λίγα θα μπορούσαν πραγματικά να γίνουν για άτομα με ψυχικές ασθένειες».
«Είχα πάει διακοπές στην Ελλάδα και είχα δύο τηλεγραφήματα που είχα γράψει στο χέρι μου. Το ένα ήταν να πω “όχι” στο BBC και το άλλο να πω “όχι” στην Ιατρική. Εστειλα τελικά στο BBC – και ένιωσα τεράστια αίσθηση απώλειας. Αμέσως έστειλα άλλο ένα τηλεγράφημα λέγοντας: “Αλλαξα γνώμη”».
Ηταν η ώρα να μπει στη ζωή του η τηλεόραση. Ετσι, εντάχθηκε στα προγράμματα εκπαίδευσης παραγωγών του BBC. Εκεί ξεκίνησαν όλα…
Ενας γιατρός στις οθόνες
Εξαρχής, γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80, τίποτα δεν προοιωνιζόταν ότι θα γίνει ο γιατρός-ινφλουένσερ. Ασχολήθηκε, ως παραγωγός αρχικά, με την παιδική επιστημονικά σειρά Investigating Science και επεισόδια από το Tomorrow’s World, QED και Trust Me, I’m a Doctor του δρος Φιλ Χάμοντ, που ερευνούσε σκάνδαλα στον χώρο της Υγείας. Παράλληλα, έκανε ένα πέρασμα, πάλι ως παραγωγός, από το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ Pompeii: The Last Day το 2003.
Νωρίτερα, ήταν ο σεναριογράφος και ο παραγωγός του Ulcer Wars, ενός ντοκιμαντέρ γύρω από τη θεωρία του Μπάρι Μάρσαλ ότι το έλκος στομάχου ενδέχεται να προκαλείται από βακτήριο, κάτι που σήμερα αποτελεί δεδομένη επιστημονική άποψη. To 1995, έναν χρόνο μετά την παραγωγή του ντοκιμαντέρ, έλαβε το βραβείο Ιατρικού Δημοσιογράφου της Χρονιάς από τον Ιατρικό Σύλλογο της Βρετανίας.
Η αρχή της αφοσίωσης του κοινού και η μετατροπή του σε ινφλουένσερ έγινε εκείνη τη χρονιά, όταν έλαβε περίπου 20.000 επιστολές από ανθρώπους των οποίων οι φαινομενικά ανίατοι πόνοι στο στομάχι εξαφανίστηκαν αφού άρχισαν να παίρνουν αντιβιοτικά. «Πιθανόν να έκανα, με έναν τρόπο διασκεδαστικό, περισσότερο καλό με αυτό το πρόγραμμα απ’ ό,τι αν είχα μείνει στην Ιατρική για 30 χρόνια», είχε πει ο ίδιος το 2004.
Πιθανόν να έκανα, με έναν τρόπο διασκεδαστικό, περισσότερο καλό με αυτό το πρόγραμμα απ’ ό,τι αν είχα μείνει στην Ιατρική για 30 χρόνια.
Ως παρουσιαστής, ήταν οικοδεσπότης των ιατρικών εκπομπών Blood and Guts και Medical Mavericks. Στην τελευταία εκπομπή, μάλιστα, το 2007, ενώ κατείχε τη θέση του παραγωγού, του ήταν αδύνατον να βρει τον κατάλληλο παρουσιαστή και συμφώνησε, κατόπιν προτροπής των συνεργατών του, να γίνει ο ίδιος οικοδεσπότης.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 2011, ο Μάικλ Μόσλεϊ παρουσίασε μία εκπομπή με τον τίτλο The Brain: A Secret History. Η εκπομπή είχε ως θέμα της την ιστορία της ψυχολογίας και των νευροεπιστημών. Ηταν η ίδια περίοδος, κατά την οποία, ενώ περιέγραφε τις μεθόδους για τον εντοπισμό των ψυχοπαθολογικών ανωμαλιών στη δομή του εγκεφάλου, ανακάλυψε ότι και ο ίδιος είχε χαρακτηριστικά ατόμου που πάσχει από ψυχοπάθεια, όπως λέει η Telegraph.
Την ίδια χρονιά παρουσίασε το δύο επεισοδίων ντοκιμαντέρ Frontline Medicine, όπου καταπιανόταν με τις ιατρικές εξελίξεις που είχαν οδηγήσει στη θεραπεία του στρατιωτικού προσωπικού που τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της μάχης στο Αφγανιστάν. «Ηταν μια συγκινητική και συναρπαστική εμπειρία. Είδα δεκάδες νεαρούς στρατιώτες, της ίδιας ηλικίας με τους γιους μου, να φτάνουν στο νοσοκομείο [σ.σ. στο Αφγανιστάν] με τραύματα που απειλούσαν τη ζωή τους, είτε από σφαίρες είτε από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς», όπως έχει γράψει ο ίδιος στο BBC.
Στο BBC Radio 4, παρουσίασε την εκπομπή Just One Thing, από το 2021 έως την ημέρα που βρέθηκε νεκρός στη Σύμη. Μάλιστα, είχε βγάλει στον αέρα 102 εκπομπές και είχε προγραμματίσει άλλα τρία επεισόδια για τις 13, 20 και 27 Ιουνίου, αλλά η ζωή τον πρόλαβε.
Το 2012 ήταν η σειρά του ντοκιμαντέρ The Truth About Exercise, όπου έκανε λόγο για διαφορετικούς τρόπους άσκησης, για τους κινδύνους της καθιστικής ζωής, αποκαλύπτοντας ότι ορισμένοι γονότυποι δεν μπορούν να επιτύχουν σημαντικές βελτιώσεις στην αερόβια φυσική κατάσταση έπειτα από προγράμματα ασκήσεων αντοχής.
Στο μεταξύ, είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου, από το 2013 έως το 2020, το Trust Me, I’m a Doctor, ενώ ταυτόχρονα παρουσίαζε το Infested! Living with Parasites, για το οποίο η από το 1987 σύζυγός του, Κλερ Μπέιλι, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά, είχε θέσει αρχικά βέτο για να «μην κολλήσω ψείρες στο εφηβαίο».
Τα σκουλήκια, η πουτίγκα από το αίμα του και τα… εσωτερικά του
Μάλιστα, όπως γράφουν οι Times, για τις ανάγκες διαφόρων ντοκιμαντέρ, κατάπιε τα σκουλήκια «ταινία», είχε φάει μαύρη πουτίγκα φτιαγμένη με το δικό του αίμα και είχε καταπιεί μια κάμερα, χαρίζοντας στον θεατή ένα κοντινό πλάνο που έμεινε αλησμόνητο: των… εσωτερικών του λειτουργιών. «Το πραγματικά δυσάρεστο ήταν ότι το προηγούμενο βράδυ έπρεπε να πιω τέσσερα λίτρα καθαρτικό. Ηταν προγραμματισμένο να πάω για δείπνο με τον γενικό διευθυντή του BBC και ο γαστρεντερολόγος μού είπε: “Δεν το βρίσκω καλή ιδέα”», είχε εξομολογηθεί.
Σε ερώτηση της Carole Cadwalladr του Guardian για το ποιο ήταν το πιο ακραίο πράγμα που έκανε στην καριέρα του και αν αυτό ήταν τα σκουλήκια που είχε καταπιεί, εκείνος είχε απαντήσει: «Οχι, στην πραγματικότητα ήταν μία εκπομπή που έκανα για τον φόβο. Ο παραγωγός είχε πει: “Τι φοβάσαι;” κι εγώ του απάντησα: “Τους περιορισμένους χώρους”. Ετσι με έστειλε σε κάτι σπηλιές, όπου φράκαρα και… φρίκαρα».
Αεικίνητος όπως ήταν, παρέα με εξειδικευμένους γιατρούς, δημιούργησε μία σειρά ντοκιμαντέρ στο BBC υπό τον τίτλο The Diagnostic Detectives, που προβλήθηκε το 2020. Κάθε επεισόδιο ήταν αφιερωμένο στις συζητήσεις και τις προσπάθειες να καταπολεμήσουν την ασθένεια ανθρώπων, αφού πρώτα τη διαγνώσουν από τα συμπτώματα και τις εξετάσεις.
Στο BBC Radio 4, παρουσίασε την εκπομπή Just One Thing, από το 2021 έως την ημέρα που βρέθηκε νεκρός στη Σύμη. Σε κάθε επεισόδιο πρότεινε διάφορες λύσεις προς βελτίωση της υγείας. Μεταξύ άλλων, οι προτάσεις του περιελάμβαναν προφορική ανάγνωση ποίησης δυνατά, ζεστά βραδινά μπάνια, παίξιμο κάποιου μουσικού οργάνου, προσθήκη ελαιολάδου στη διατροφή κ.λπ. Μάλιστα, είχε βγάλει στον αέρα 102 εκπομπές και είχε προγραμματίσει άλλα τρία επεισόδια για τις 13, 20 και 27 Ιουνίου, αλλά η ζωή τον πρόλαβε.
Οι δίαιτες, οι επικρίσεις και τα βιβλία του
Ο Μάικλ Μόσλεϊ ανέπτυξε τη διατροφή 5:2. Σε αυτήν, πρότεινε στο κοινό του να τρώει κανονικά πέντε ημέρες την εβδομάδα και να προσέχει ιδιαίτερα τις υπόλοιπες δύο. Ολα αυτά, το 2012, οπότε και παρουσίαζε την εκπομπή Eat, Fast and Live longer στο BBC, από την οποία προέκυψε και το μπεστ σέλερ The Fast Diet (σε συνεργασία με τη Μίμι Σπένσερ), το οποίο, όπως λένε οι λονδρέζικοι Times, μέσα σε πέντε χρόνια είχε πουλήσει 600.000 αντίτυπα και είχε μεταφραστεί σε 40 γλώσσες.
Ο ίδιος ακολουθούσε τη δίαιτα 6:1, ενώ έπινε κρασί πέντε βράδια εβδομαδιαίως και ήταν εραστής της σοκολάτας. Παρόλα αυτά ήταν εισηγητής της διαλειμματικής νηστείας 5:2 που είχε πείσει τον Τζορτζ Οσμπορν, την Beyoncé, τον Μπένεντικτ Κάμπερμπατς και την Τζανέτ Ουίντερσον.
Ο Μάικλ Μόσλεϊ ισχυριζόταν ότι η δίαιτα 5:2, μέσω της οποίας στόχευε να αντιστρέψει τον δικό του διαβήτη τύπου 2, βασιζόταν στην επιστήμη. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα στοιχείο και, το 2017, ο ίδιος, όπως λένε οι Times, παραδέχθηκε ότι δεν είχαν δημοσιευθεί μελέτες που να επιβεβαιώνουν ότι η διαλειμματική νηστεία οδηγεί σε μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους.
Ο ίδιος, βέβαια, όπως έχει δηλώσει στην Telegraph, ακολουθούσε τη δίαιτα 6:1, ενώ έπινε κρασί πέντε βράδια εβδομαδιαίως και ήταν εραστής της σοκολάτας. «Είναι γνωστό ότι έκλεβα τα πασχαλινά αυγά της κόρης μου και έπρεπε να τα αντικαταστήσω».
Το 2021, παρουσίασε την αμφιλεγόμενη σειρά εκπομπών Lose a Stone in 21 Days για το Channel 4. Πρότεινε ως λύση απώλειας βάρους ίσου με μία πέτρα –6,4 κιλά– σε 21 ημέρες την κατανάλωση μόλις 800 θερμίδων τη μέρα. Γιατροί, οργανώσεις και χρήστες των social media είχαν αντιδράσει αρνητικά. Μάλιστα, η Beat, βρετανική φιλανθρωπική οργάνωση που ασχολείται με όσους πάσχουν από διατροφικές διαταραχές, επισήμανε ότι «η εκπομπή προκάλεσε αρκετό άγχος στους ωφελούμενους του προγράμματός μας και αναγκαστήκαμε να παρατείνουμε τις ώρες της Γραμμής Βοήθειας για να υποστηρίξουμε οποιονδήποτε επηρεάστηκε. Λάβαμε 51% περισσότερες κλήσεις κατά το διάστημα της προβολής της εκπομπής».
Γιατροί, οργανώσεις και χρήστες των social media είχαν αντιδράσει αρνητικά στη σειρά εκπομπών του Lose a Stone in 21 Days.
Από την άλλη, ο Τζορτζ Οσμπορν, τότε υπουργός Οικονομικών και σήμερα πρόεδρος του Βρετανικού Μουσείου, είχε χάσει δύο… πέτρες μέσω αυτής της δίαιτας, ενώ λέγεται ότι και η Beyoncé είχε υιοθετήσει αυτή τη διατροφή. Οπως γράφει το BBC, ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς ακολούθησε τη δίαιτα 5:2 για να αδυνατίσει για τον ρόλο του στη σειρά του βρετανικού δικτύου, «Sherlock». Επίσης, η συγγραφέας Τζανέτ Ουίντερσον έγραψε για τη μεταμορφωτική δράση της δίαιτας αυτής στη χοληστερόλη, τον πόνο στις αρθρώσεις και τη γενική της ευεξία.
Το βιβλίο του Fast Sleep (2020), όπως ίσως και οι αντίστοιχες εκπομπές του, προήλθαν από προσωπικό βίωμα, καθώς ο Μάικλ Μόσλεϊ υπέφερε από αϋπνία. Την ίδια χρονιά, δημοσίευσε μονογραφία για την Covid-19 και τον αγώνα για τη δημιουργία του εμβολίου. Εχει δημοσιεύσει πλήθος βιβλίων, τα περισσότερα έπειτα από την έρευνα που έκανε για τις δεκάδες εκπομπές που έχει παρουσιάσει όλες αυτές τις δεκαετίες.
«Μπορεί να πει κανείς ότι τα πλούτη δεν τον ενδιέφεραν διόλου», όπως είπε ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής Χάρι Γουόλοπ σε συνέντευξή του στην Telegraph, περιγράφοντας έναν άνθρωπο με «ξεφτισμένο γιακά, φθαρμένο παντελόνι και “χτυπημένα” παπούτσια»…
Μπορεί να πει κανείς ότι τα πλούτη δεν τον ενδιέφεραν διόλου. Ηταν ένας άνθρωπος με ξεφτισμένο γιακά, φθαρμένο παντελόνι και «χτυπημένα» παπούτσια.
«Παραμένει έμπνευση για όλους τους προδιαβητικούς, τους διαβητικούς και όσους έχουν αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης. Μας πρόσφερε εναλλακτικές λύσεις για την αντιστροφή αυτών των προβλημάτων με δίαιτα και άσκηση», έχουν πει άτομα που έχουν ακολουθήσει τις συμβουλές του.
Ο πρώην αναπληρωτής αρχηγός των Εργατικών, Τομ Γουάτσον, είπε ότι ο Μόσλεϊ ήταν «ήρωας για μένα» – αφού έχασε περισσότερα από 44 κιλά και κατάφερε να σταματήσει να παίρνει φάρμακα για να ρυθμίσει τον διαβήτη τύπου 2 από τον οποίο πάσχει. «Είναι δύσκολο να περιγράψω πόσο στενοχωριέμαι από αυτά τα νέα. Μέσα από μια θαρραλέα, βασισμένη στην επιστήμη δημοσιογραφία, ο Μάικλ Μόσλεϊ έχει βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους να γίνουν καλά και να παραμείνουν υγιείς. Είμαι ένας από αυτούς».
Οι 120 ώρες αγωνίας και ο τραγικός επίλογος
Η ομάδα της τοπικής αυτοδιοίκησης στο νησί είχε αναγάγει σε «προσωπικό στοίχημα» τον εντοπισμό του Μάικλ Μόσλεϊ. Το πρωί της Κυριακής που ο παρουσιαστής βρέθηκε νεκρός μόλις 10 μέτρα πάνω από την παραλία της Αγίας Μαρίνας, οι έρευνες είχαν στραφεί στην περιοχή που οι ντόπιοι αποκαλούν «άβυσσο» με τις κρυμμένες σπηλιές και τις υπόγειες σήραγγες.
«Ημουν μέσα στη βάρκα με δημοσιογράφους και ζήτησα από τον καμεραμάν της ΕΡΤ να τραβάει βίντεο στα σημεία που βλέπαμε κάτι περίεργο. Εκείνος ζούμαρε σε τρία τέσσερα σημεία που μας κίνησαν την περιέργεια. Στην επιστροφή στο άτυπο κέντρο συντονισμού που είχαμε στήσει στο Πέδι, τα ελέγξαμε καρέ καρέ ώσπου εντοπίσαμε μια φιγούρα: ήταν αυτός», λέει περιγράφοντας τα δραματικά λεπτά ο δήμαρχος Σύμης, Λευτέρης Παπακαλοδούκας.
«Για δέκα μέτρα μόλις δεν τον είδαν οι άνθρωποι στην παραλία να τον βοηθήσουν» λέει ο δήμαρχος, τονίζοντας όμως πως στον Μόσλεϊ, όπως του μετέφεραν από την πρεσβεία, άρεσε πολύ να περπατάει και να εξερευνά.
«Ο Μάικλ ήταν ένας περιπετειώδης άνθρωπος», δήλωσε λίγο μετά την ανεύρεσή του η σύζυγός του.
Η πρωτοφανής κινητοποίηση
Οι Μόσλεϊ έφτασαν στη Σύμη την περασμένη Τρίτη για να μείνουν σε φίλους συμπατριώτες τους σε μια βίλα κοντά στο λιμάνι του νησιού. Την επόμενη μέρα, πήραν ένα θαλάσσιο ταξί για την παραλία του Αγίου Νικολάου.
Πέρασαν εκείνο το πολύ ζεστό πρωινό κάνοντας μπάνιο στη θάλασσα και απολαμβάνοντας τη σκιά των δέντρων. Στις 13:30, εν μέσω αφόρητης ζέστης ο παρουσιαστής ανακοίνωσε στην παρέα ότι θα επιστρέψει στη βίλα. Δεν είχε μαζί του το κινητό του τηλέφωνο. Είπε ότι θα περπατούσε κατά μήκος του παραλιακού μονοπατιού προς το χωριό Πέδι και από εκεί θα έπαιρνε λεωφορείο ή ταξί για την υπόλοιπη διαδρομή ως τον Γιαλό.
«Επί τέσσερις ημέρες ήμουν έξω από τις 05:00 το πρωί έως τη 01:00 το βράδυ. Κάθε μέρα και πιο μεγάλη αγωνία. Ομως το ήξερα ότι δεν ήταν έγκλημα».
Ανθρωποι που βρίσκονταν στην παραλία, τον θυμούνται να φεύγει από τον Αγιο Νικόλαο, κρατώντας μια μωβ ομπρέλα για να προφυλαχθεί από τον ήλιο. Μη συναντώντας τον στη βίλα των φίλων τους, η σύζυγός του ειδοποίησε την αστυνομία περίπου στις 19:00 το απόγευμα της Τετάρτης.
«Με την ανάρτηση της αναζήτησής του στην ομάδα “Fiends of Symi” στο Facebook, αστυνομία και εθελοντές διασώστες του νησιού, κινητοποιήθηκαν αμέσως, ήδη από το βράδυ της Τετάρτης. Δεν ήταν όμως ακόμα διαθέσιμο το υλικό από τις κάμερες» λέει στην «Κ« ο Νικήτας Γρυλλάκης, αντιδήμαρχος της Σύμης, ο οποίος δεν σταμάτησε λεπτό να συμμετέχει στις έρευνες.
«Επί τέσσερις ημέρες ήμουν έξω από τις 05:00 το πρωί έως τη 01:00 το βράδυ. Κάθε μέρα και πιο μεγάλη αγωνία. Ομως το ήξερα ότι δεν ήταν έγκλημα», λέει με τη σειρά του ο δήμαρχος, ο οποίος δημιούργησε ένα άτυπο κέντρο ενημέρωσης των δημοσιογράφων που άρχισαν να συρρέουν στο νησί για να καλύψουν τις έρευνες.
Καθώς οι ώρες και οι ημέρες περνούσαν χωρίς αποτέλεσμα άρχισαν τα σενάρια, ορισμένα ευφάνταστα, όπως ότι πήγε με βάρκα στην Τουρκία. «Ημασταν με κομμένη την ανάσα από την πρώτη στιγμή που το μάθαμε, είχαμε ευθύνη» τονίζει ο Κωνσταντίνος Νικόλης, υπαρχηγός της ΕΔΟΚ, των εθελοντών διασωστών Σύμης. «Εμφανίστηκαν διάφορες θεωρίες και εμείς προσπαθούσαμε μέσα σ’ αυτή τη μικρή κοινωνία να αξιοποιούμε μόνο σωστές πληροφορίες. Τα βράδια που ακολούθησαν δεν κοιμόμασταν. Εξετάζαμε τα διαθέσιμα στοιχεία και αποφασίζαμε πώς θα κινηθούμε. Ηταν μεγάλη η ένταση».
Οταν εμφανίστηκαν πλάνα από τις κάμερες που έδειχναν τον Μόσλεϊ να εξέρχεται από τη βόρεια πλευρά του οικισμού Πέδι, οι έρευνες επικεντρώθηκαν στην απότομη πλαγιά. «Κάποια στιγμή οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι ήταν πολύ πιθανό να ήθελε να πάει στην παραλία της Αγίας Μαρίνας. Φαινόταν λιγότερο παρακινδυνευμένο σενάριο από το να πάει μέσα από αυτό το επικίνδυνο βουνό στον Γιαλό», αναφέρει ο κ. Γρυλλάκης και προσθέτει: «Ολα τα κλιμάκια, εμείς, η Αστυνομία, η Πυροσβεστική εργαζόμασταν αδιάκοπα. Ηταν κάτι πρωτοφανές για εμάς».
Το κακοτράχαλο μονοπάτι μήκους 55 μέτρων μέσα στο οποίο κινήθηκε ο Μόσλεϊ «δίνει» δύο επιλογές: την κατεύθυνση για τον Γιαλό μέσα από ένα άκρως απότομο μονοπάτι και την κατεύθυνση προς την Αγία Μαρίνα. Οπως φαίνεται, οι ακραίες θερμοκρασίες που επικρατούσαν εκείνη την ώρα αποπροσανατόλισαν τον Μόσλεϊ.
Την ώρα που ο παρουσιαστής έφτασε στην κορυφή πάνω από την Αγία Μαρίνα, είχε ήδη περπατήσει τουλάχιστον τέσσερα χιλιόμετρα μέσα σε ακραία ζέστη.
Νέα πλάνα από κάμερα ασφαλείας τα οποία επικαλείται το BBC, απεικονίζουν τον Μόσλεϊ, την περασμένη Τετάρτη, να περπατά στις 15:44 στην κορυφή του βουνού πάνω από την Αγία Μαρίνα και στη συνέχεια να κατηφορίζει προς τη θάλασσα.
Η μωβ ομπρέλα που κουβαλούσε βρισκόταν λίγα εκατοστά δίπλα από το σώμα του. Ενα σακίδιο βρέθηκε έξι περίπου μέτρα πιο πάνω από την πλαγιά, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να το είχε εγκαταλείψει καθώς πάλευε να φτάσει σε ασφαλές σημείο.
«Ηταν σημαντικό και για εμάς στο νησί να βρεθεί ο άνθρωπος. Η σύζυγός του, τα παιδιά του αλλά και ο πρέσβης, μας ευχαρίστησαν πολλές φορές, για την τεράστια προσπάθεια που κάναμε αλλά και για το γεγονός φυσικά ότι τον βρήκαμε» μας λέει ο δήμαρχος.
Κεντρική φωτογραφία: ©Jeff Overs/BBC via AP
