Η κρίση στη Μέση Ανατολή έχει ξεπεράσει τους τρεις μήνες και αυτή τη φορά δεν υπάρχει φως στην άκρη του σκοτεινού τούνελ. Είναι γνωστό ότι οι κρίσεις στη Μέση Ανατολή χαρακτηρίζονται από απόλυτη ρευστότητα, αλλά και από την ενσάρκωση της έννοιας του απρόβλεπτου, αλλά σήμερα υπάρχουν γεγονότα που είναι δύσκολο να αγνοηθούν.
Η διεθνής πίεση στο Ισραήλ είναι αφόρητη
ΑΥΤΟ Η Χαμάς συνεχίζει, παρά τα ατελείωτα χτυπήματα που δέχεται η Γάζα, κινείται στρώσεις ενώ Ισραήλ παρά τον πόλεμο που έχει να αντιμετωπίσει πιέσεις από το εξωτερικό που μπορεί να μην γνώρισε ούτε τη διετία 2003-2005 όταν τελικά αποφάσισε να φύγει οριστικά από το Στριπ. ο χτυπήματα στη Βηρυτό και στο Ιράν έχουν φέρει περαιτέρω κλιμάκωση και η Μέση Ανατολή δεν είναι ένας συμβατικός «λέβητας» στον οποίο μπορείτε απλά να ανοίξετε τη βαλβίδα εκτόνωσης.
Οι νίκες της διπλωματίας μικρές, οι απώλειες ανυπολόγιστες
Στον λαβύρινθο της ανάπτυξης, η διπλωματία δυστυχώς πετυχαίνει μικρές νίκες που τις συνοδεύουν ελάχιστες ημέρες κατάπαυσης του πυρός, αρκετές προμήθειες απαραίτητες για τον άμαχο πληθυσμό ΚΑΙ ακόμη λιγότεροι επιστρέφουν από τους απαγωγείς τους στο σπίτι και στη χώρα σας. Αφ ‘ετέρου ο αριθμός των ταινιών τρόμου αυξάνεται συνεχώς και μαζί τους η απελπισία των κοντινών και μακρινών που ζουν σε μια συγκεκριμένη κατάσταση. Μέσα σε όλο αυτό το άκρως ασύμμετρο περιβάλλον, ο άνθρωπος που έχει προσπαθήσει να «ξεφύγει» από τα πολυάριθμα και συνεχώς αυξανόμενα προβλήματα είναι ο Άντονι Μπλίνκεν. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες ο επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας το θέμα είναι αν βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες για περισσότερες από 10 μέρες και τα ταξίδια στο Κατάρ, την Τουρκία, το Ισραήλ και την Ελλάδα είναι καθημερινό φαινόμενο.
Ο Blinken σε έναν ρόλο που δεν θέλει: φύλακας του κόσμου
Ο Άντονι Μπλίνκεν είναι ένας άνθρωπος που δεν δίνει μόνο ένα «τελεσίγραφο» στο Οβάλ Γραφείο σε όσους ασχολούνται με αυτό το θέμα. Είναι ένα άτομο που προσπαθεί να τερματίσει άμεσα και βιώσιμα καταστάσεις που στην ουσία τους έχουν μόνο ανισορροπίες και εκ διαμέτρου αντίθετα συμφέροντα. Με τον όρο «κλισέ» ο Blinken σήμερα ανέλαβε το ρόλο του πυροσβέστη του κόσμου ρόλο που ο ίδιος δεν θέλει να ενσαρκώσει με κανέναν τρόπο και κυρίως φαίνεται πως δεν του ταιριάζει.
Ο Άντονι Μπλίνκεν είναι εξαιρετικός διπλωμάτης όταν οι ρόλοι στο τραπέζι είναι ξεκάθαροι. Επί συνομιλίες με την ΚίναΟι ΗΠΑ, για πρώτη φορά στη μετα-Τραμπ εποχή, κατάφεραν να εξελιχθούν σε μια σχέση επικίνδυνα παγωμένη για πολύ καιρό. Ναι, η εξέλιξη είναι μια επικοινωνία και των δύο, αλλά δεν είναι τόσο απλό, ειδικά στην περίπτωση του Πεκίνου, που φιλοδοξεί και κυρίως δεν κρύβει τις προθέσεις του που σχετίζονται με έναν παγκόσμιο ρόλο. Ο Άντονι Μπλίνκεν είναι επίσης εξαιρετικά έμπειρος στη διπλωματική και πολιτική αναδιατύπωση του μηνύματος που θέλει ο Τζο Μπάιντεν σε οποιαδήποτε κατάσταση. Η θέση του Blinken δεν είναι καθόλου εύκολη, καθώς ο κ Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι μόνο ένας από τους παλαιότερους διπλωμάτες στον κόσμο, αλλά είναι ένας από αυτούς που σχεδίασαν τον οδικό χάρτη στον οποίο βρίσκεται ο πλανήτης τελευταία 40 χρόνια. Δεν υπάρχει χώρος για αποτυχία στον Blinken, πάνω απ’ όλα δεν υπάρχει χώρος για ελιγμούς που με κάποιο τρόπο θα κρύψει από τον Πρόεδρό του. Άλλωστε, ο ίδιος του ο πρόεδρος είναι ο πρώτος που «διδάσκει» τέτοιες κινήσεις.
Ο Νετανιάχου δεν έχει καμία πρόθεση να ακολουθήσει τις αμερικανικές εντολές
Φαίνεται ότι ο Blinken, ειδικά στις σχέσεις με τη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα με το Τελ Αβίβ εμφάνισε σοβαρό «πονοκέφαλο». Είναι ξεκάθαρο ότι Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν θέλει και δεν την συμφέρει σήμερα να ακολουθεί τις εντολές των ΗΠΑ. Ο Νετανιάχου έχοντας απόλυτη επίγνωση ότι είναι πολιτικά «νεκρός» σήμερα, δεν έχει πολλά να χάσει… Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε εκλογική χρονιά και σήμερα ο στενότερος σύμμαχός τους αποφάσισε να μην τους δώσει το δώρο της Ειρήνης. Ο Μπάιντεν ξέρει ξεκάθαρα πώς να το κάνει αυτό δεν σεβόταν πλέον την κυβέρνηση του Ισραήλ, Ωστόσο, δεν μπορεί να εγκαταλείψει τη χώρα στην τύχη της.
Οι δυνάμεις στον Blinken εκτός από ασύμμετρες είναι και ισορροπημένες πίεση να καλεί τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ κάθε μέρα. Άλλωστε η δουλειά που κλήθηκε να κάνει είναι από μόνη της δύσκολη. Σήμερα, για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, οι άνθρωποι βρίσκονται στο επίκεντρο όλων των τάσεων, κινημάτων και απαιτήσεων σε πολλά διαφορετικά μέρη του πλανήτη. Το πρόβλημα για τον Αμερικανό διπλωμάτη είναι πώς ο ίδιος προτιμά τη θέση του μηχανοδηγού παρά του πυροσβέστη που χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ για να διατηρηθεί μια ορισμένη – πρώτα απ’ όλα – ακόμη και εύθραυστη ισορροπία.
