Καταστροφή Χαμάς – Ισραήλ μεταφέρεται στα δυτικά πανεπιστήμιαδιαίρεση Φοιτητές ΚΑΙ δασκάλους σε μια αντιπαράθεση που φτάνει στα άκρα και φτάνει ακόμα και στα όρια της ελευθερίας του λόγου. Η διαμάχη είναι σε μεγάλο βαθμό γενεαλογική, καθώς πολλοί millennials υιοθετούν αυτόματα φιλοπαλαιστινιακές θέσεις και συμμετέχουν σε διαδηλώσεις για την υποστήριξη του έθνους τους. Γάζαπυροδοτώντας παράπονα για αντισημιτισμό από την αντίπερα όχθη της γενιάς baby boom, που έχουν μεγαλώσει με αυξημένες αντισημιτικές παρορμήσεις εδώ και δεκαετίες ολοκαυτή προσφορά. Το επιχείρημα όσων αντιδρούν σε αυτές τις φιλοπαλαιστινιακές κινητοποιήσεις είναι ότι οι φοιτητές δεν έδειξαν ανάλογη ευαισθησία όταν η σφαγή των Ισραηλινών από τη Χαμάς ήρθε στο φως πριν από δύο εβδομάδες. Η πόλωση στις πανεπιστημιουπόλεις έχει ήδη πάρει πολεμικές διαστάσεις, με κάποιους να τους αφορίζουν και τις εταιρείες να ζητούν τα ονόματά τους για να μην τους προσλάβουν στο μέλλον.
Σε Χάρβαρντ ακαδημαϊκή κοινότητα διχασμένη με ανοιχτή επιστολή φιλοπαλαιστίνιων φοιτητών, στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια δωρητές απειλούν να αποσύρουν τα χρήματά τους μετά από ομιλίες ατόμων που κατηγορούνται για αντισημιτισμό Στάνφορντ ΚΑΙ Μπέρκλεϋ οι φωτεινές πινακίδες υποτιμούν όσους δεν είναι στη «δεξιά» πλευρά. Σε Βερολίνο Την Τετάρτη, πραγματοποιήθηκε διαδήλωση μπροστά από το Υπουργείο Εξωτερικών, κατά την οποία αριστεροί διαδηλωτές φώναζαν «απελευθερώστε την Παλαιστίνη από τις γερμανικές ενοχές», που αναφέρονταν έμμεσα στο ναζιστικό παρελθόν της χώρας, το οποίο επιβάλλει άνευ όρων υποστήριξη στο Ισραήλ. Το σύνθημα προκάλεσε αναστάτωση στη χώρα επειδή μοιάζει με ακροδεξιά φρασεολογία, αλλά πολλοί θυμήθηκαν την παρόμοια στάση της ακροαριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης RAF τις δεκαετίες του 1960 και του 1970. Ένας Σουηδός ακτιβιστής εξοστρακίζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης Γκρέτα Τούνμπεργκ γιατί τάσσεται στο πλευρό των Παλαιστινίων και ασπάζεται την παλαιστινιακή ρητορική της «γενοκτονίας».
Η αμυδρή ευαισθησία των σημερινών εικοσάχρονων είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορική άγνοια του Ολοκαυτώματος.
Η θαμπή ευαισθησία των σημερινών εικοσάχρονων είναι στενά συνδεδεμένη με την ιστορική άγνοια του Ολοκαυτώματος: σύμφωνα με μια πρόσφατη αμερικανική μελέτη, οι μισοί εκπρόσωποί της Γενιά Ζ –γεννημένοι στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και του 2000– δεν γνωρίζουν καν πόσοι Εβραίοι δολοφονήθηκαν στο Ολοκαύτωμα, αφού απάντησαν στην ερώτηση 2-3 εκατομμύρια δεν μπορούν να ονομάσουν ένα μόνο στρατόπεδο συγκέντρωσης και το 11% πιστεύει ότι οι Εβραίοι ήταν κατά κάποιο τρόπο υπεύθυνοι για την εξόντωσή τους.
Πολλοί, ωστόσο, βλέπουν αυτή τη σύγκρουση ως την αμφιθυμία της αριστεράς απέναντι στον αντισημιτισμό, που δεν είναι η προτεραιότητά της στην ιεράρχηση των διακρίσεων με βάση τη φυλή, το φύλο, τη θρησκεία και τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Πολιτική και κίνηση ταυτότητας Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία τείνουν να τοποθετούν την εβραϊκή κοινότητα σε μια λευκή, προνομιακή κατηγορία, προικισμένη με δύναμη και επομένως δεν χρειάζεται ειδική προστασία από την αριστερά. Η συνήθης απάντηση της αριστεράς σε αυτό το επιχείρημα είναι ότι η κριτική στις πολιτικές του Ισραήλ δεν συνιστά αντισημιτισμό, αν και η διάκριση είναι συχνά ασαφής.
