Ήξερα ότι ο κύριος Γκρέι θα ήταν συντετριμμένος επειδή δεν θα μπορούσε να είναι στο Μεξικό ή στις ΗΠΑ για να παρακολουθήσει ολόκληρο το θέμα. Εκλειψη. Είναι αλήθεια ότι θυμάμαι με νοσταλγία και την εποχή που ένα τέτοιο γεγονός ήταν ορατό από την Ελλάδα: τον Αύγουστο του 1999…
Αλλά ο κύριος Γκρέι δεν ήταν προσκολλημένος στην αστρονομία όλες αυτές τις μέρες λόγω της έκλειψης. Όπως με ενημέρωσε, υπάρχει ένα αστέρι στον αστερισμό Polar Corona (Northern Corona). t crn borealis. Είναι ένας κόκκινος γίγαντας και ένας νέος που επιστρέφει. Σε αντίθεση με τους σουπερνόβα, που εκρήγνυνται μια για πάντα, οι νέοι μπορούν να εκραγούν πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Αυτό είναι crn borealis.
Ο Στέφανος Βοριός είναι ένας πολύ μικρός αστερισμός του οποίου τα αστέρια σχηματίζουν ένα είδος γάντζου. Είναι ορατή κυρίως από τα τέλη Ιουνίου έως τον Σεπτέμβριο. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο Στέφανος Βόριος ήταν το στέμμα της πριγκίπισσας Αριάδνης της Κρήτης όταν παντρεύτηκε τον Διόνυσο. Το στέμμα ήταν διακοσμημένο με γυαλιστερούς πολύτιμους λίθους και, σύμφωνα με ορισμένες μαρτυρίες, κατασκευάστηκε από τον Ήφαιστο. Μετά το γάμο, ένας χαρούμενος, μεθυσμένος Διόνυσος πέταξε το στέμμα του στον ουρανό. Οι πέτρες του έγιναν αστέρια.
Παραδόξως, το t crn borealis δεν είναι το λαμπρότερο αστέρι στον αστερισμό. Αυτό είναι το δυαδικό αστέρι Alfekka (η αραβική λέξη σημαίνει “λαμπερό αστέρι από ένα σπασμένο δαχτυλίδι αστεριών”) ή α Coronae Borealis (α CrB). Το t crn borealis είναι επίσης ένα δυαδικό (ή συμβιωτικό) αστέρι και φτάνει στο σημείο καμπής του κάθε 89 χρόνια. Το σημείο ανατροπής εξαρτάται από το πόσο υλικό ρουφάει από το άστρο σύνδεσης. Μετά γίνεται καινούργιο. Τυπικά φωτεινό σε μέγεθος 10, είναι αόρατο με γυμνό μάτι και μόλις ορατό σε μικρά τηλεσκόπια, αλλά όταν εκρήγνυται και γίνεται nova, η φωτεινότητά του στον νυχτερινό ουρανό ξεπερνά ακόμη και αυτή του Polaris (!).
«Μέσα σε λίγα λεπτά γίνεται ορατό με γυμνό μάτι», θαυμάζει ο κύριος Γκρέι. «Αυτό αναμένεται να συμβεί από τώρα έως τον Σεπτέμβριο. Στην πραγματικότητα, μάλλον έχει ήδη συμβεί, αλλά το φως του δεν έχει φτάσει ακόμα εδώ. Παρατηρήθηκε – καταγράφηκε – το 1217, το 1787 και μετά ξανά το 1866 και το 1946».
Ασύλληπτη απεραντοσύνη και μοναδικές αναλαμπές της ανθρώπινης ζωής. Το t crn borealis απέχει 2.995 έτη φωτός από τη Γη. «Με άλλα λόγια, φανταστείτε για ποια βίαιη και λαμπερή έκρηξη μιλάμε, η οποία από τόσο αδιανόητη απόσταση μπορεί και είναι ορατή με γυμνό μάτι και από τη Γη. Θα περιμένω να βγει όλο το καλοκαίρι. Μια φορά στη ζωή μπορείς να δεις την έκρηξη ενός νέου…
