Πολλά μπορούν να ειπωθούν και να γραφτούν για την εμβληματική του μορφή Φραντς Μπεκενμπάουερ.
Αλλά υπάρχει μια εικόνα που αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970 μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας, που θεωρήθηκε ο πιο «έντονος» αγώνας στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.κάιζερ» έδειξε τι σημαίνει αφοσίωση, αγάπη για τη φανέλα και την ομάδα.
Στο 67ο λεπτό του αγώνα, με την Ιταλία να προηγείται με 1-0, η Γερμανία άρχισε να επιτίθεται και ο Μπεκενμπάουερ ξεκίνησε μια από τις περίφημες κινήσεις του, προσπαθώντας να στριμώξει στην αντίπαλη άμυνα.
ΑΥΤΟ Burnichόμως δεν θα τον αφήσει βάζοντάς τον στο έδαφος. Και ενώ οι συμπαίκτες του διαμαρτυρήθηκαν, ζητώντας πέναλτι αντί για φάουλ, εκείνος υπέφερε και συστράφηκε από τους πόνους. Βγάζει νόημα. Η ιατρική ομάδα διέγνωσε εξάρθρωση ώμου, που υπό κανονικές συνθήκες θα σήμαινε ότι θα έβγαινε έξω και θα πήγαινε στο νοσοκομείο.
Όχι όμως εκείνη τη μέρα και όχι για τον Φραντς Μπεκενμπάουερ που του το σύστησε δέστε το χέρι σας και συνεχίστε έτσι μέχρι τις 120”, μετά τον ημιτελικό υπήρξε παράταση.
Έπαιξε με φρικτό πόνο και, παρά την ήττα της Γερμανίας, κέρδισε το χειροκρότημα ακόμη και από τους αντιπάλους του για την αφοσίωσή του.
ΑΥΤΟ μια φωτογραφία του με το χέρι του δεμένο περιόδευσε σε όλο τον κόσμο και πολύ νωρίς συμπεριέλαβε τον Φραντς Μπεκενμπάουερ στη λίστα με τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες όλων των εποχών. Τέσσερα χρόνια αργότερα κατείχε τη Δυτική Γερμανία σε μια νίκη 2-1 επί της Μεγάλης Ολλανδίας του Johan Cruyff στον τελικό στο Μόναχο και κέρδισε το τρόπαιο, ενώ ως προπονητής μιας ενωμένης Γερμανίας γιόρτασε τον παγκόσμιο τίτλο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 στο γήπεδο της Ιταλίας και μάλιστα απέναντι στον Αργεντινό Μαραντόνα του Ντιέγκο, με το 1-0.
Το «Kaiser» δεν ήταν μόνο ένας κεντρικός αμυντικός, αλλά και μια ιδιοφυΐα ποδοσφαίρου, η οποία αντανακλάται επίσης στην ψηφοφορία του IFFHS, όταν ψηφίστηκε ο τρίτος καλύτερος παίκτης του 20ου αιώνα μετά τον Pele και τον Johan Cruyff.
Γιος ανώτερου ταχυδρομικού αξιωματούχου, γεννήθηκε σχεδόν στα ερείπια της Γερμανίας μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το ποδοσφαιρικό ζωύφιο μολύνθηκε από έναν θείο που έπαιζε για την Μπάγερν. Ωστόσο, αρχικά προτίμησε να ανταγωνιστεί το Μόναχο 1860.
Ο υποβιβασμός και ο καβγάς με συμπαίκτη του τον οδήγησαν στην ομάδα νέων της Μπάγερν και τώρα το νερό έχει μπει στο λούκι. Ο νεαρός Φραντς μόλις αποφάσισε να αφήσει την ασφαλιστική του δουλειά και να κυνηγήσει το όνειρό του να γίνει ποδοσφαιριστής.
Το 1964 προήχθη στην ανδρική ομάδα, όπου έμεινε για 14 χρόνια. Έκανε το ντεμπούτο του στις 6 Ιουνίου 1964 σε έναν αγώνα εναντίον της St. Πάουλι, όπου πέτυχε γκολ στα πλέι οφ ανόδου (4-0). Στην πρώτη του σεζόν στο RegionAlliga Süd (τότε γερμανικό δεύτερο πρωτάθλημα) 1964-65, η ομάδα κέρδισε το πρωτάθλημα και τελικά προήχθη στη Bundesliga.
Η άφιξή του στην Μπάγερν σηματοδότησε ουσιαστικά την είσοδο της ομάδας σε μια περίοδο μεγαλείου και την έκανε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους στην Ευρώπη. Με τον «Κάιζερ», οι Βαυαροί κατέκτησαν την Μπουντεσλίγκα από το 1972 έως το 1974 και το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1974, το 1975 και το 1976.
Παρόλο που ξεκίνησε ως αμυντικός μέσος, η απόσυρσή του στην άμυνα άλλαξε όχι μόνο την ιστορία της Γερμανίας και της Μπάγερν, αλλά και ολόκληρου του κόσμου του ποδοσφαίρου. Ήταν ένας ρόλος που δεν είχε ακόμη απορροφηθεί από τους περισσότερους παίκτες, οπότε ο Μπεκενμπάουερ κατάφερε να δημιουργήσει τον δικό του ρυθμό και να ταυτιστεί μαζί του.
Ως πρώην μέσος, είχε εξαιρετικό έλεγχο μπάλας και ήταν εξαιρετικά πειθαρχημένος, κάνοντας ιδιαίτερα επιτυχημένα περάσματα μέχρι 40 μέτρα μακριά, με μεγάλη ακρίβεια και χωρίς επικίνδυνες ενέργειες.
Η ηρεμία του ήταν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα του στυλ παιχνιδιού του. Λόγω του αξιοπρεπούς στυλ, της κυριαρχίας και της παρουσίας του στο γήπεδο, του δόθηκε το παρατσούκλι Der Kaiser («Ο Αυτοκράτορας»).
ΑΥΤΟ Εντουάρντο Γκαλεάνο τον περιέγραψε ως εξής: «Κυβερνούσε με ευγένεια τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα: στην άμυνα Τίποτα δεν τον διέφυγε, ούτε η μπάλα ούτε η μύγα ούτε το κουνούπι θα μπορούσαν να περάσουν. Και όταν περνούσε από το χωράφι, ήταν σαν φωτιά».
Εκτός από αυτό που έκανε στον αγωνιστικό χώρο, ο Φραντς Μπεκενμπάουερ άφησε επίσης εξαιρετική δουλειά πίσω από τις τέσσερις γραμμές. Δημιουργήθηκε “Ίδρυμα Φραντς Μπεκενμπάουερ» υποστήριξη ατόμων με αναπηρία. Συμμετείχε επίσης στη δημιουργία της φιλανθρωπικής ομάδας ποδοσφαίρου της Άουγκσμπουργκ Kickers από το Datschiburgσκοπός της οποίας είναι η συγκέντρωση χρημάτων για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
