Το βράδυ της Παρασκευής περιμέναμε στην κατάμεστη αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης να βγει στη σκηνή ο βασικός μουσικός Καρίνα Κανελλάκη Τρέξε το Φιλαρμονική του Λονδίνου στην πολυαναμενόμενη συναυλία. Στην κεντρική γκαλερί βρέθηκε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Πολωνίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Ωστόσο, αντί για τον διάσημο Ελληνοαμερικανό μαέστρο, ενώ οι μουσικοί περίμεναν στις θέσεις τους, εμφανίστηκε στη σκηνή Γιάννης Βακαρέληςκαλλιτεχνικός διευθυντής Μέγαρο, με μια σημαντική ανακοίνωση: Η ξαφνική ασθένεια της Κανέλλακα δυστυχώς δεν της επέτρεψε να εμφανιστεί.
Μετά από αυτή την είδηση, ακούστηκε μια κραυγή απογοήτευσης από το κοινό. Για πολύ λίγο αναρωτιόμασταν αν έπρεπε να φύγουμε τώρα από τον δρόμο που είχαμε. Το προγραμματισμένο πρελούδιο από την όπερα Hovantsina του Modest Mussorgsky, με την οποία θα ξεκινήσει η συναυλία, δεν θα παιχτεί καθόλου και το Κοντσέρτο Νο. 1 για βιολί και ορχήστρα του Dmitry Shostakovich θα ερμηνευτεί από τον σόλο βιολονίστα Christian Tejlaff, ο οποίος είναι σήμερα ο μαέστρος. .
Και η 4η Συμφωνία του Μπραμς, που θα είναι το δεύτερο μέρος της βραδιάς; Το βάρος της μουσικής διεύθυνσης εδώ θα έπεφτε στον νεαρό Έλληνα κύριο μουσικό Γραμμένο Διόνυσο.
Στο άκουσμα του ονόματος του Γραμμένου, το κοινό, που μέχρι τότε είχε εκνευριστεί, επέτρεψε πολύ θερμό, αυθόρμητο χειροκρότημα.
Δεν κατάλαβα αν ήταν μια συλλογική χειρονομία νωθρότητας και ηθικής υποστήριξης από την κοινωνία προς τον νεαρό κύριο ή αν ήταν μια χειρονομία αποδοχής μιας συγκεκριμένης επιλογής της διοίκησης του Παλατιού.
Όμως ο ίδιος ο Γραμμένος μας έπεισε ότι πρέπει να ήταν η δεύτερη φορά. Γιατί όπως αποδείχτηκε, το βράδυ της 23ης Φεβρουαρίου, αν και αρχικά φαινόταν φιάσκο, αποδείχτηκε ακριβώς το αντίθετο.
Εντάξει, η απόδοση του Κοντσέρτου του Σοστακόβιτς ήταν εξαιρετική, από έναν ταλαντούχο βιολιστή και μια μεγάλη ορχήστρα, μόνο που το συγκρότημα και οι σολίστ είχαν ήδη τελειώσει την πρόβα. Φυσικά έλειπε ο μαέστρος και δεν είχαμε την τύχη να ακούσουμε τον ήχο της, αλλά αν κρίνουμε από το εφέ, νιώσαμε ότι το κενό που μας άξιζε είχε καλυφθεί.
Ωστόσο, η συναυλία ξεκίνησε στο δεύτερο μέρος με τον Γραμμένο στο βήμα. Και το τονίζουμε γιατί, όπως πληροφορηθήκαμε αργότερα, ο Γραμμένος έμαθε ότι το απόγευμα της Παρασκευής θα αντικαθιστούσε ξαφνικά τον παγκοσμίου φήμης Ελληνοαμερικανό βασικό μουσικό, χωρίς πρόβα με τη Φιλαρμονική του Λονδίνου (!).
Στο φινάλε, η κατάμεστη Αίθουσα των Φίλων της Μουσικής σείστηκε από χειροκροτήματα και ζητωκραυγές. Διαφορετικά θα είχαμε ένα “encore”, αλλά μην έχοντας προετοιμάσει ένα σύντομο κομμάτι εκ των προτέρων, ο Γραμμένος και η Φιλαρμονική του Λονδίνου έφυγαν μετά από λίγο πέρα δώθε λόγω παρατεταμένων χειροκροτημάτων (π.χ. στο τέλος της πρώτης κίνησης, ο Tetzlaff έκανε εξαιρετική απόδοση, εκτός το πρόγραμμα, μια θήκη για το σόλο βιολί του Μπαχ) .
Φύγαμε από το Παλάτι με ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης, χαρούμενοι για τον Έλληνα κύριο, αλλά και για εμάς που ήμασταν εκεί. Την επόμενη μέρα πληροφορηθήκαμε ότι οι μουσικοί της Φιλαρμονικής του Λονδίνου ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ με την ερμηνεία του Γραμμένου που εκπρόσωπος τους ζήτησε να συνεργαστούν ξανά το συντομότερο δυνατό…