Σάββατο πρωί στο Παγκράτι, κοντά στην Πλατεία Προσκόπων. Άλλοι κάνουν τα εβδομαδιαία ψώνια τους, άλλοι μαζεύονται στην πλατεία για να πιουν καφέ στον ήλιο, άλλοι πάνε στο εργαστήριο όπου για τις επόμενες τέσσερις-πέντε ώρες θα βυθιστούμε σε κάτι που θα μπορούσε εξίσου εύκολα να χαρακτηριστεί ως «χόμπι». που βοηθά να ξεπεραστεί το άγχος. , «οικολογικές συνήθειες» ή «διασκεδαστικοί τρόποι για να περάσετε το πρωί του Σαββάτου». Μου άρεσε ο τίτλος: Getting Dirty is Good!
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Αν κάποιος ψάξει για το hashtag #furnitureflip στο TikTok, το οποίο έχει 6,9 δισεκατομμύρια προβολές, θα ανακαλύψει πόσοι άνθρωποι έχουν κάνει χόμπι ή ακόμα και επάγγελμα την κατασκευή ντεμοντέ επίπλων, «ψάρεψαν αγνώριστα» από την αποθήκη της γιαγιάς ή έχουν παραλάβει ο δρόμος. Μπουφές, συρταριέρα και τραπέζια βάφονται σε αποχρώσεις που δεν θυμίζουν σε τίποτα την παλιά τους ζωή, τα πόμολα αλλάζουν και επιφάνειες όπως το μπαστούνι αποκτούν νέες λεπτομέρειες. Υπάρχουν εξίσου πολλοί, αν όχι περισσότεροι, άνθρωποι που απολαμβάνουν να παρακολουθούν βίντεο με άτομα που κάνουν αυτήν τη μετατροπή.
Πού άγγιξε ο παππούς το ρολόι;
Τα έργα DIY έχουν όλα το μερίδιό τους τα τελευταία χρόνια, αλλά υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στη μεταμόρφωση των παλιών επίπλων: είναι εύκολο, είναι διασκεδαστικό, τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, είναι εύκολο στο πορτοφόλι και, φυσικά, είναι καλή πρακτική για τον πλανήτη. Αφενός, επειδή αναζωογονεί τα έπιπλα που διαφορετικά θα κατέληγαν σε χωματερές με όλα τα άλλα απόβλητα που παράγουμε αδικαιολόγητα, αφετέρου, επειδή εξοικονομεί το αποτύπωμα άνθρακα που απαιτείται για την παραγωγή ενός νέου επίπλου, ειδικά όταν πρόκειται για έπιπλα κατασκευασμένα από κατώτερα υλικά, τα οποία μετά από λίγα καταστρέφονται με τα χρόνια.
Έχει επίσης έναν ωραίο συναισθηματισμό, γιατί αυτά είναι συνήθως αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν σε σπίτια και διαμερίσματα μιας διαφορετικής εποχής και φέρουν μια ιστορία που είτε ξέρεις, άρα σε αγγίζει προσωπικά είτε μπορείς να την εφεύρεις δημιουργικά. «Πάντα προσκαλώ όσους έρχονται να χρησιμοποιήσουν την παρατηρητικότητα και τη φαντασία τους», λέει η Tammy Chekou, ιδρύτρια του Chalk of The Town και «δάσκαλος» του σεμιναρίου του Σαββάτου. «Μπορεί να θέλουν να ζωγραφίσουν ένα έπιπλο που βρίσκουν στο δρόμο, μια καρέκλα, ένα τραπεζάκι. Αφήστε τους να σκεφτούν πού έβαζε ο παππούς το ρολόι του. Εκεί που η γιαγιά έσκυψε να σηκωθεί. Θα εντοπίσουν φυσική, λογική φθορά. «Τα έπιπλα έχουν τη δική τους ιστορία».
Στο σεμινάριό μας μαθαίνει τα μυστικά της ζωγραφικής με χρώμα κιμωλίας. Εργάστηκε σε εταιρικές επικοινωνίες για χρόνια, αλλά συνέλεξε επίσης παλιά έπιπλα από την οικογένεια και τους φίλους και τα μετέτρεψε σε κάτι νέο ως χόμπι, πολύ πριν υπάρξει το TikTok. «Δεν ήθελα να πάνε χαμένα», λέει. «Άλλοι τα βρήκαν άχρηστα. Ήξερα ότι θα μπορούσαν να ξαναγεννηθούν».
Κάντε το όπως οι αρχαίοι Έλληνες
Για τα έργα της, που τα φύλαγε στο σπίτι ή τα έδινε σε φίλους, ανακάλυψε χρώμα κιμωλίας και έμαθε ότι χρησιμοποιούνταν -όπως ισχυρίζεται- ήδη από την αρχαιότητα, επειδή χρωστικές που περιείχαν πρόσμικτα ανθρακικού ασβεστίου (όπως η κιμωλία) χρησιμοποιούνταν ήδη από οι αρχαίοι Έλληνες να δίνουν έγχρωμα γλυπτά όπως το αέτωμα του Παρθενώνα. Άρχισε λοιπόν να φτιάχνει μόνη της μπογιές γιατί δεν έβρισκε κάτι στην αγορά που να την ικανοποιούσε και λίγο αργότερα ακολούθησε τις συμβουλές των φίλων της και το έκανε επάγγελμά της. Κάπως έτσι γεννήθηκε πριν λίγα χρόνια η Chalk of the Town, η δική της μάρκα βαφής και ένα κατάστημα στο Παγκράτι, από όπου ανακαινίζει έπιπλα και εντοιχισμένα έπιπλα.
Η μεταμόρφωση των παλαιών επίπλων είναι εύκολη, διασκεδαστική, φιλική προς το πορτοφόλι σας και, φυσικά, καλή πρακτική για τον πλανήτη.
Η μόδα για μεταμορφώσεις επίπλων κέρδισε δυναμική με την πανδημία. Οι περισσότεροι από εμάς, όταν δεν φτιάχναμε μπανανόψωμο, κοιτούσαμε τους ίδιους τέσσερις τοίχους όλη μέρα και με κάποιο τρόπο ανακαλύψαμε ότι δεν μας άρεσαν τα έπιπλα του χολ (φρικτό καφέ), η συρταριέρα (παλαιομοδίτικη) και ο καφές τραπέζι (άσχημο, δεν είπαμε τίποτα όταν έφερε το άλλο μισό από το σπίτι και τώρα το μετανιώνουμε). «Ήταν δύσκολο να καλυφθεί η ζήτηση λόγω των περιορισμών μετακίνησης και της κυκλοφοριακής συμφόρησης με ταχυμεταφορές. Καθώς η πανδημία εξασθενούσε και το ενδιαφέρον του κόσμου αυξήθηκε, προέκυψαν περαιτέρω δυσκολίες. Η αυξημένη ζήτηση είχε ως αποτέλεσμα να βγαίνουν στην αγορά πολλά προϊόντα που δεν είναι πολύ καλής ποιότητας, κάτι που αφήνει τον κόσμο απογοητευμένο γιατί δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει», λέει η κ. Τσέκου.
Τι είδους άνθρωποι εμφανίζονται στα σεμινάρια; Άτομα άνω των 45-50 ετών που έχουν βαρεθεί να ζουν με τα ίδια έπιπλα τόσα χρόνια, αλλά δεν μπορούν να αντικαταστήσουν όλα τα είδη σπιτιού. «Μια φορά κι έναν καιρό, τις προηγούμενες δεκαετίες, ήταν της μόδας τα πολύ έντονα χρώματα, καφέ ή σχεδόν μαύρο. Πολλοί δεν τα αντέχουν άλλο και θέλουν να τα αλλάξουν». Στο έργο συμμετέχουν και πολλοί νέοι εικοσάχρονοι, που χτίζουν τα φοιτητικά τους σπίτια από έπιπλα που έχουν απομείνει από τους γονείς και τους συγγενείς τους και θέλουν να τα κάνουν με τον δικό τους τρόπο. Αυτή η γενιά, που ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της γρήγορης μόδας και ενδιαφέρεται για τις ηθικές αγορές, δίνει πιθανώς τη μεγαλύτερη έμφαση στην κυκλική οικονομία, δηλαδή στον δημιουργικό μετασχηματισμό των επίπλων. Άλλωστε, μπαίνοντας σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, βλέπουν παντού εικόνες από έπιπλα που κάτι τους θυμίζουν, αλλά μεταμορφώνονται σε κάτι άλλο που θα ήθελαν να βάλουν στο σαλόνι τους.
“Δεν με πειράζει”
Ωστόσο, δεν απαιτούν όλα τα έπιπλα ανανέωση. Οι περιπτώσεις που η κυρία Τσέκου αρνήθηκε να παρέμβει με έπιπλο είναι λίγες, αλλά συμβαίνουν. Μας δείχνει έναν χρυσό καθρέφτη με περίτεχνες λεπτομέρειες. «Πήρα τηλέφωνο την κυρία που τον έφερε και είπα ευγενικά ότι δεν με πείραζε. Όχι γιατί δεν μπορώ, αλλά γιατί δεν έχει νόημα να παρεμβαίνει κανείς στην υπέροχη τεχνική αυτού που το δημιούργησε». Λίγο νωρίτερα μας έδειξε μια φωτογραφία από το τελευταίο έπιπλο που μεταμόρφωσε, ένα porta-manteau που υπήρχε στην οικογένειά της για πάνω από 150 χρόνια. «Ακόμη και για μένα ήταν πολύ δύσκολο να αποφασίσω να επέμβω σε αυτό το έπιπλο. Αλλά ήταν κατάχρηση που το κράτησα παρόλο που δεν μου άρεσε, το κουβαλούσα μαζί μου όταν μετακόμισα και ήξερα ότι στους ανθρώπους μετά από μένα, δηλαδή στα παιδιά μου, δεν θα άρεσε όπως ήταν. Ορισμένα έπιπλα πρέπει να γίνονται σεβαστά. Πρέπει να είσαι σίγουρος για αυτό που κάνεις».
Το να βάψετε ένα έπιπλο είναι αρκετά εύκολο. Ειδικά στην περίπτωση αυτών των χρωμάτων – δεν χρειάζεται να τα ξύσετε πριν την εφαρμογή. Στις περισσότερες περιπτώσεις αρκούν δύο καλά πινέλα, μπογιά και κερί ή βερνίκι. Μπορείτε να βάψετε όλα τα ξύλα, ακόμα και αυτά με βερνίκι, μέταλλο, γυαλί, πλακάκια, κεραμικά, δέρμα, ύφασμα, μελαμίνη, πλαστικό κ.λπ. Είναι κάτι που πραγματικά ο καθένας μπορεί να κάνει. Ωστόσο, εάν αλλάξετε γνώμη για ένα μεγάλο έπιπλο και θέλετε να το επαναφέρετε στην προηγούμενη κατάσταση, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά ακριβό, οπότε αξίζει να είστε σίγουροι για την απόφασή σας.
Πίσω στο Παγκράτι, ρωτάω την Έλενα, μια νεαρή μητέρα ενός μικρού κοριτσιού που παρακολουθεί μαζί μου το σεμινάριο αρχαρίων, πώς πήρε την απόφαση να έρθει σήμερα. Υπάρχει κάποιο έπιπλο στο σπίτι της που θα ήθελε να αλλάξει; “Ολα!” μου απαντάει. «Θα ξεκινήσω με τον μπουφέ». Φεύγοντας, κλείνω ραντεβού για ένα πιο προχωρημένο σεμινάριο, στο οποίο ο καθένας φέρνει τα έπιπλα του. Κοιτάζω τα χέρια μου που είναι γεμάτα χρώματα και ρίχνω μια ματιά στο κινητό μου που μόλις και μετά βίας κοιτούσα πέντε ολόκληρες ώρες. Τυχη!
INFO: Chalk of the Town, Amyda 13, Παγκράτι chalkofthetown.gr