Συγγραφέας: Μανώλης Καψής
Το απόγευμα της Πέμπτης, οι πολιτικές ειδήσεις αφορούσαν τους βουλευτές της εργατικής τάξης που θα καταψήφιζαν το νομοσχέδιο για τους γάμους ομοφυλόφιλων. Θα είναι περισσότερα από 20 ή λιγότερα; Πόσοι θα απέχουν από την ψηφοφορία; Τι θα κάνει ο Βορίδης; Νομίζω ότι την επόμενη μέρα πολλοί δεν ανησυχούσαν πια που ο Ξενοφών Μπαραλιάκος και ο Θεόφιλος Λεονταρίδης καταψήφισαν τον γάμο. Μερικοί – ο συγγραφέας ανάμεσά τους – δεν ήξεραν καν ότι υπήρχαν, και αμφιβάλλω ότι θα ξανασυναντηθούμε ποτέ. Επίσης δεν βλέπω μεγάλη ανησυχία για το μέλλον των Βορίδη ανάμεσά μας.
Η απόγνωση του συνταξιούχου πρωθυπουργού Σαμαρά για την «κατάργηση μητέρας και πατέρα» επίσης δεν συγκινεί πολλούς. Γιατί η νέα οικογένεια που διαμορφώθηκε από τις νέες αντιλήψεις και συμπεριφορές της σύγχρονης Ελλάδας είναι ήδη εδώ (και δεν υπάρχει κίνδυνος κατάργησης της μητρότητας, παρά τον Βελόπουλο). Για παράδειγμα, ο Φώτης Σεργουλόπουλος έφερε στον κόσμο ένα παιδί και πιθανότατα το μεγαλώνει με τον σύντροφό της. Αυτή είναι μια οικογένεια – και παρόλο που ορισμένοι μπορεί καλόπιστα να ισχυριστούν ότι τα παιδιά από γάμους ομοφυλόφιλων θα παλέψουν με ζητήματα ταυτότητας στο μέλλον – αυτή είναι μια νέα πραγματικότητα. Δεν μπορεί να αγνοηθεί, δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Τι σκοπό εξυπηρετεί η άρνηση του κράτους να αναγνωρίσει τη νέα πραγματικότητα και να τη νομιμοποιήσει, πέρα από την τιμωρία του ζευγαριού και του παιδιού; Αυτό θυμίζει το επιχείρημα ορισμένων συντηρητικών ότι ένα σύμφωνο συμβίωσης λύνει όλα τα νομικά ζητήματα -κάτι που δεν είναι αλήθεια- και ότι θα πρέπει ακόμα να διευρυνθεί και να διευρυνθεί για να καλυφθούν ορισμένα από τα υπάρχοντα κενά. Αλλά τι νόημα έχει να αρνηθεί κανείς την εγκυρότητα των ομόφυλων ζευγαριών, το αυστηρά νόμιμο συμβόλαιο που είναι ο γάμος, πέρα από την τιμωρία τους; Με άλλα λόγια, σε τι διαφέρει το Σύμφωνο Συμβίωσης Συν από τον γάμο; Και με βάση ποια λογική δικαιολογία θα τους αρνηθούμε αυτό το δικαίωμα που απολαμβάνουν οι ετεροφυλόφιλοι; Η χρήση ενός όρου που έχει θρησκευτική μνήμη μας σοκάρει όταν αναφέρεται σε ομοφυλόφιλους;
Μια μέρα πριν την ψηφοφορία για τους γάμους ομοφυλόφιλων, ο Σωκράτης Φάμελλος ανησύχησε για την ενότητα της συντηρητικής παράταξης και ρώτησε: «Πώς είναι δυνατόν όσοι δεν θα ψηφίσουν νομοσχέδιο που εντάσσεται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, όπως είπε, . Ο Σαμαράς αναρωτήθηκε αν ήταν 69 φύλα…
Την επομένη της ψηφοφορίας, αν ο Καρασμάνης ψήφισε υπέρ ή κατά – το ξέρατε ότι ήταν βουλευτής; – δεν φαίνεται να ανησυχεί πολλούς. Αντίθετα, το τι θα κάνει ο Στέφανος Κασελάκης με τον Παύλο Πολάκη (αλλά και με τη θυμωμένη κυρία που απείχε), τώρα που η συμβίωση των δύο Κρητικών φαίνεται να φτάνει στα όριά της, είναι «καυτό» θέμα πολιτικού ρεπορτάζ -γιατί αφορά φυσιογνωμία νέο ΣΥΡΙΖΑ – και η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον. Θα είμαστε εδώ για να το αναλύσουμε με τον Σωκράτη Φάμελλο.
Ενδιαφέρον έχει επίσης να δούμε πώς θα αντιμετωπίσει ο Νίκος Ανδρουλάκης την απουσία από την ψηφοφορία 11 βουλευτών των Πρασίνων που αρνήθηκαν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο, παρόλο που το κόμμα τους πήρε ισχυρή θέση «ναι» – προφανώς για κεντροαριστερό κόμμα. (Το πώς ξεκινάμε με μια διαφαινόμενη κρίση στο Βόρειο Κόμμα και τελειώνουμε με την αντιπολίτευση μπλεγμένη στις δικές της χορδές είναι ένα παράδοξο.)
Την προηγούμενη μέρα της ψηφοφορίας όλο το ενδιαφέρον ήταν στην κάλπη και τα αποτελέσματά της. Την επόμενη μέρα, η εικόνα που έγινε viral ήταν εορτασμοί στις γκαλερί του κοινοβουλίου με επικεφαλής μέλη της LGBTI κοινότητας που αισθάνονται για πρώτη φορά ίσοι πολίτες. Δεν διστάζουν πλέον να δηλώσουν ανοιχτά τις διαφορές τους και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα αυτής της μεταρρύθμισης. Ομοφυλοφιλική ορατότητα. (Και ο κ. Σεργουλόπουλος και ο κ. Καπουτζίδης μπορούν να καυχηθούν ότι έχουν συμβάλει σημαντικά στα δικαιώματα της LGBTI κοινότητας.)
Μια μέρα μετά την ψηφοφορία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης λαμβάνει διεθνή αναγνώριση και έπαινο για την προοδευτική του ατζέντα. Η επωνυμία Grecja επωφελείται.
Κάποιοι λένε ότι θα πληρώσει το τίμημα στις ευρωεκλογές. Δεν το αποκλείω, αλλά φοβάμαι ότι είναι μια πολύ στενή άποψη για την πολιτική. Γιατί αν η πολιτική είναι η ιστορία των συμβόλων και της ταύτισης, εάν η πολιτική λύνει τα υπάρχοντα προβλήματα, τότε φυσικά ο πρωθυπουργός είναι ο μεγάλος νικητής αυτής της μεταρρύθμισης. Και με τον καιρό θα φέρει οφέλη.
Αντίθετα, όσοι δεν μπορούν να διακρίνουν τις νέες τάσεις από τις νέες αντιλήψεις, εκείνοι που παραμένουν ριζωμένοι σε παλιές απόψεις και αντιμετωπίζουν με φόβο τη νέα πραγματικότητα, θα μείνουν πίσω και θα ξεχαστούν.
Υ.Γ. Ο Στέλιος Ράμφος σε συνέντευξή του στον Κώστα Στούπα στο Capital.gr δήλωσε ότι το δικαίωμα στον γάμο ομοφύλων δεν είναι δικαίωμα, αλλά διεκδίκηση. Μια παράδοξη άποψη. Όλες οι αξιώσεις δικαιωμάτων είναι. Δεν είναι γραμμένοι στην ιερή πλάκα κάποιοι νόμοι που ίσχυαν από τότε που πληρώθηκε ο κόσμος και άλλοι νέοι. Οι γυναίκες και οι έγχρωμοι δεν απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα εδώ και αιώνες. Μέχρι πρόσφατα, η ισότητα δεν σκεφτόταν καν. Κάθε κοινωνία και κάθε εποχή διαμορφώνει τους δικούς της νόμους.
