Δύο στα τρία δασκάλους Επί δημόσια Γυμνάσια και Λύκεια είναι άνω των 50 ετών και κάθε πέμπτος είναι άνω των 60 ετών. Η ηλικιακή κατανομή των εκπαιδευτικών είναι μια λογική ένδειξη της εμπειρίας που έχουν αποκτήσει οι εκπαιδευτικοί στις περίπλοκες αρμοδιότητές τους, αλλά εγείρει επίσης ένα ερώτημα δημιουργία τους -δεδομένου ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι συνήθως δυσκολεύονται περισσότερο να αποδεχτούν την τεχνολογική πρόοδο- αλλά ταυτόχρονα και την κούρασή τους.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα αρχεία του Υπουργείο Παιδείας -τα οποία εποπτεύονταν από εκλεγμένο μέλος του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΚΥΣΔΕ) Θοδωρής Κατσονόπουλοςεκλέχτηκε με ψηφοφορία των Συνεταιριστικών Εκπαιδευτικών Κινημάτων – μετά τις αρχαιρεσίες τον Αύγουστο πέρυσι, 66.447 μόνιμοι εκπαιδευτικοί ηλικίας 24 έως 67 ετών απασχολούνται στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Υπάρχουν 44,1 χιλιάδες από αυτούς. άνω των 50 ετών, που αποτελεί τα 2/3 του συνόλου (66,4%). Από αυτούς, οι 13.033 εκπαιδευτικοί, ή σχεδόν το 20%, είναι ηλικίας 60 ετών και άνω. 17.904 δάσκαλοι είναι άνω των 40 ετών (27%), 4.325 (6,5%) είναι στα 30 τους (δηλαδή 30-39 ετών) και μόνο 118 δάσκαλοι είναι κάτω των 30 ετών. Οι νεότεροι μόνιμοι δάσκαλοι είναι τρεις 24χρονοι -διδάσκουν μουσική- υπάρχουν και δύο 25χρονοι που κάνουν ναυτικά μαθήματα σε επαγγελματικά λύκεια.
ΣΕ Ελληνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση κάθε τέταρτος καθηγητής είναι φιλόλογος. Ειδικότερα, τα πεδία με τον μεγαλύτερο αριθμό μόνιμων καθηγητών είναι οι φιλόλογοι (16.738), οι μαθηματικοί (7.833), οι καθηγητές πληροφορικής (4.954), οι γυμναστές (3.657), οι φυσικοί (3.531), οι αγγλικοί (3.496), οι θεολόγοι (2.638), οι οικονομολόγοι μαθήματα (2.624), μουσικές επιστήμες (2.419) και μηχανολόγοι μηχανικοί (1.979). Αντίθετα, υπάρχουν μόνο 7 μόνιμοι καθηγητές θεατρικών σπουδών και οι όποιες ανάγκες κατά τη διάρκεια των μαθημάτων καλύπτονται από αναπληρωτές.
Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των αποχωρήσεων καθηγητών αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Έτσι, το σχολικό έτος 2023-2024 υπήρξαν 2.233 απολύσεις εκπαιδευτικών Οι αιτούντες αποχώρηση λόγω υπέρβασης του ανώτατου ορίου ηλικίας ανήλθαν σε 450, ενώ οι αιτούντες αποχώρηση -για έναν άλλο λόγο είναι η σύνταξη-. το πρώτο δεκαήμερο του περασμένου Φεβρουαρίου. ήταν 1.783 Μετά από γνωμοδότηση του ΚΥΣΔΕ αποχώρησαν και 87 εκπαιδευτικοί για πολύ σημαντικούς λόγους.
Πριν από ένα χρόνο, τη σχολική χρονιά 2022-2023, έφυγαν 2.066 εκπαιδευτικοί. Από αυτούς, 385 αποχώρησαν λόγω υπερβολής, 1.681 παραιτήθηκαν και 62 για εξαιρετικά σημαντικούς λόγους. Ο αριθμός των εθελούσιων αποχωρήσεων θα αυξηθεί λόγω συνταξιοδότησης και στο τέλος του τρέχοντος σχολικού έτους 2024-2025. Σύμφωνα με τα στοιχεία του κ. Κατσονόπουλου (που δημοσιεύτηκαν χθες στο alfavita.gr), στις 30 Ιουνίου 2025 θα συνταξιοδοτηθούν 513 εκπαιδευτικοί.
«Είμαστε μια βιομηχανία που γερνάει», λέει ο «Κ» Νεκτάριος Κόρδης, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΟΛΜΕ.
Το «πάγωμα» των υποψηφιοτήτων στα χρόνια της δημοσιονομικής λιτότητας στη χώρα συνέβαλε στην αύξηση του μέσου όρου ηλικίας των εκπαιδευτικών.
Στη συνέχεια, άρχισαν να αντικαθίστανται οι ανάγκες και ως αποτέλεσμα, από το 2019 που ξεκίνησαν οι διορισμοί, οι θέσεις καλύφθηκαν από εκπαιδευτικούς περίπου 50 ετών που είχαν εργαστεί ως αναπληρωτές στη δημόσια εκπαίδευση για χρόνια. Μάλιστα, αυτά τα χρόνια οι αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης έφτασαν περίπου τα 4.500 άτομα ετησίως στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και συνολικά από 8.000 έως 9.000 και στις δύο βαθμίδες.
Οπως Στην «Κ» ανέφερε χθες ο κ. Νεκτάριος Κόρδης.μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΟΛΜΕ και πρώην εκλεγμένο μέλος του ΚΥΣΔΕ, «είμαστε μια γηράσκουσα βιομηχανία. Υπάρχει μια διαφορά μισού αιώνα μεταξύ των μαθητών μας, η οποία αλλάζει τον τρόπο που τους διαχειριζόμαστε. Ας μην αγνοούμε την εξουθένωση των δασκάλων».
«Αν είχαμε κολλήσει στα καθήκοντά μας στη διδασκαλία, θα ήταν διαφορετικά. Πολλοί δάσκαλοι δεν αντέχουν άλλο τη γραφειοκρατία», πρόσθεσε στην «Κ» του κ. Κατσονόπουλου..
Τόνισε επίσης: «Για παράδειγμα, το πρόβλημα της σχολικής βίας είναι σοβαρό στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οι δάσκαλοι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν μόνοι τους σε συνεχή περιστατικά. Τα σχολεία χρειάζονται ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς που θα ασχοληθούν με αυτό το κομμάτι της σύνδεσης του περιστατικού με την οικογένεια. Οι ημερομηνίες επισκέψεων έχουν οριστεί, αλλά σήμερα πέντε σχολεία διοικούνται από ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό. Δεν είναι αρκετό.”
