Σύμφωνα με στοιχεία της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA), από τις 13 Μαρτίου 2023, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία των επιφανειακών υδάτων σπάει καθημερινά ρεκόρ.
Στις 10 Μαρτίου 2024, η παγκόσμια μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας ήταν 21,2°C, η υψηλότερη τουλάχιστον από το 1979, όταν ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις.
Οι ευρωπαϊκές μετεωρολογικές υπηρεσίες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Σε ένα δελτίο τύπου που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024, το Παρατηρητήριο Copernicus σημειώνει ότι η μέση θερμοκρασία των επιφανειακών υδάτων τον Φεβρουάριο αυξήθηκε στους 21,06°C. Το επίπεδο είναι υψηλότερο από το προηγούμενο μηνιαίο ρεκόρ (20,98°C), που σημειώθηκε τον Αύγουστο του 2023.
«Μια ματιά στον παρακάτω χάρτη δίνει μια ιδέα της σοβαρότητας της κατάστασης: από τον Ειρηνικό μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό, μέσω της Μεσογείου και της Καραϊβικής Θάλασσας, η συντριπτική πλειονότητα των περιοχών καλύπτεται με πορτοκαλί χρώμα, αντανακλώντας τις υψηλότερες μέσες θερμοκρασίες. σημαντικά υψηλότερα από ό,τι συνήθως καταγράφηκε τον Φεβρουάριο την περίοδο 1991-2020, σημειώνει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, τονίζοντας ότι πολύ μεγάλες περιοχές που σημειώνονται με κόκκινο σημαίνουν ότι κάθε προηγούμενο ρεκόρ έχει καταρριφθεί.
Ο Βόρειος Ατλαντικός είχε μια εξαιρετικά ζεστή χρονιά. Στα τέλη Αυγούστου, η θερμοκρασία των επιφανειακών υδάτων των ωκεανών ξεπέρασε τους 25°C και οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες ήταν 1,3°C υψηλότερες από τον μέσο όρο της περιόδου 1982-2011. Τα νερά της Ιρλανδίας και της Βρετανίας έχουν πληγεί από παρατεταμένους καύσωνες με θερμοκρασίες έως και 5 βαθμούς Κελσίου πάνω από τις κανονικές θερμοκρασίες του καλοκαιριού.
Εικόνα στην Ελλάδα
Ως αποτέλεσμα των εποχιακά υψηλών θερμοκρασιών του αέρα, η επιφάνεια της θάλασσας θερμαίνεται σημαντικά – σημειώνει ο Δρ. Κώστας Λαγουβάρδος, διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.
Ο παρακάτω χάρτης δείχνει την απόκλιση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας από τις κανονικές τιμές (δορυφορικές μετρήσεις). Στις 30 Μαρτίου η θερμοκρασία του νερού στις περισσότερες ελληνικές θάλασσες κυμαίνεται μεταξύ 16-18 βαθμών, δηλαδή 2-3 βαθμούς υψηλότερη από την κανονική για την εποχή στάθμη. Λόγω των συνεχιζόμενων υψηλών θερμοκρασιών του αέρα τις επόμενες ημέρες, οι θερμοκρασίες της θάλασσας θα παραμείνουν υψηλές.
Κατά πόσο η υπερθέρμανση του πλανήτη ανεβάζει τη στάθμη της θάλασσας;
Η υπερθέρμανση του πλανήτη που προκαλείται από τις αυξανόμενες συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου είναι αναμφίβολα η αιτία της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. ο βασικούς μηχανισμούς με την οποία η παγκόσμια μέση άνοδος της στάθμης της θάλασσας είναι δύο:
ΚΑΙ) Η θερμοκρασία του νερού αυξάνεται θερμική διαστολή αυτό, δηλαδή μειώνοντας την πυκνότητά του και αυξάνοντας τον όγκο του. Η άμεση συνέπεια αυτού είναι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας.
ΣΙ) Η αύξηση της θερμοκρασίας περιβάλλοντος οδηγεί σε αποσταθεροποίηση και σταδιακή υποχώρηση των παγετώνων προς τη θάλασσα.
Οι παγετώνες είναι μεγάλες δεξαμενές συμπιεσμένου πάγου που σχηματίζονται για δεκαετίες ή αιώνες από τη συσσώρευση χιονιού σε περιοχές με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, όπως η Γροιλανδία, η Ανταρκτική και άλλοι ορεινοί όγκοι σε χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη. Η συνεχής διαστολή αυτού του σώματος σε κάποιο σημείο διακόπτεται από τη βαρύτητα, η οποία το αναγκάζει να κινείται προς τη θάλασσα σαν ένα παγωμένο ποτάμι με ταχύτητα μόνο μερικών εκατοστών ή μέτρων την ημέρα. μικρόΜε την θέρμανση, ο ρυθμός με τον οποίο λιώνουν έχει γίνει μεγαλύτερος από τον ρυθμό με τον οποίο αναπληρώνονται με φρέσκο χιόνιάρα έχουμε όντως αύξηση της μάζας του θαλασσινού νερού και κατά συνέπεια της στάθμης του.
Βίντεο προσομοίωσης της NASA
Μικρότερες αλλαγές στην παγκόσμια στάθμη της θάλασσας προκαλούνται επίσης από την αλλαγή συγκέντρωση επιφανειακών και υπόγειων υδάτων στην ξηρά λόγω φυσικών παραγόντων (π.χ. καιρικές συνθήκες) και ανθρωπογενών παραγόντων (κατασκευή φραγμάτων, άντληση νερού). Είναι σημαντικό να τονιστεί εδώ ότι, σε τοπικό επίπεδο, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μπορεί να είναι σημαντικά μεγαλύτερη ή μικρότερη από τον παγκόσμιο μέσο όρο λόγω τοπικών διακυμάνσεων στη θερμοκρασία, την αλατότητα, τα ωκεάνια ρεύματα, τις κάθετες κινήσεις της γης, τις βαρυτικές προσαρμογές που προκύπτουν από την υποχώρηση των παγετώνων και άλλους παράγοντες.
συμπεράσματα
Οι προσπάθειες πολλών σύγχρονων κλιματολόγων συνίστανται στην ακριβέστερη παρατήρηση και μοντελοποίηση των παραπάνω μηχανισμών. Στόχος είναι να προσδιοριστεί η συμβολή κάθε μηχανισμού στην ανάπτυξη που έχουμε δει μέχρι τώρα και στην ανάπτυξη που περιμένουμε τις επόμενες δεκαετίες. Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα της έρευνας συνοψίζονται στην τελευταία (έκτη) έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή.
Τα κύρια συμπεράσματα είναι:
- Η παγκόσμια άνοδος της στάθμης της θάλασσας τα έτη 1901-1990 (+10 cm) οφείλεται στο 31,9% της θερμικής διαστολής, 29,3% από την υποχώρηση των παγετώνων της Γροιλανδίας, 0,4% από την υποχώρηση των παγετώνων της Ανταρκτικής, 52% από την υποχώρηση άλλων παγετώνες (π.χ. Ιμαλάια, Βραχώδη Όρη, Άνδεις, Άλπεις) και κατά -14% (αρνητική συμβολή) στην αύξηση της συγκέντρωσης νερού στην ξηρά.
- Η ταχύτερη άνοδος της στάθμης της θάλασσας στον κόσμο το 1993–2018 (+8 cm) οφείλεται στη θερμική διαστολή κατά 45,9%, στην υποχώρηση των παγετώνων της Γροιλανδίας κατά 15,2%, στην υποχώρηση των παγετώνων της Ανταρκτικής κατά 8,6%, στην υποχώρηση άλλων παγετώνων κατά 19,4% και κατά 10,9% με τη μορφή μείωσης της συγκέντρωσης νερού στην ξηρά.
Πηγή meteo.gr
