Το «κινέζικο όνειρο» καταστρέφεται για τους νέους που, λόγω της κρίσης στη χώρα, αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις μεγάλες πόλεις και να επιστρέψουν στην επαρχία ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ μετά την πανδημία. Ο Γκονγκ Τσενγκγιάνγκ κέρδιζε 28.000 δολάρια ετησίως στην τεχνολογική εταιρεία Hangzhou όπου εργαζόταν πριν «κλείσει» η εταιρεία κατά τη διάρκεια του Covid-19. Αυτή τη στιγμή καλλιεργεί φράουλες στην επαρχία Zhejiang και αναμένεται να χάσει σχεδόν την ίδια ποσότητα επειδή το 40% της σοδειάς του έχει καταστραφεί από ασθένειες.
Ο 30χρονος αποφάσισε να μετακομίσει στην ύπαιθρο αφού το σχέδιό του να ξεκινήσει ένα οικονομικό blog απέτυχε και άρχισε να ενδιαφέρεται για τη γεωργία. Άλλοι bloggers υποσχέθηκαν να επενδύσουν στο νέο του εγχείρημα και ο Gong ήθελε να αλλάξει τη γεύση, την ποιότητα και την τιμή 20 διαφορετικών τύπων φρούτων. Είναι αφοσιωμένος στην ιδέα του, αλλά παλεύει με την αποδοκιμασία, ειδικά από τη στιγμή που οι γονείς του είναι απογοητευμένοι με την απόφασή του. «Ο πατέρας μου δούλευε αγρότης όλη του τη ζωή. Ήθελε τα παιδιά του να έχουν μια διαφορετική ζωή και αναρωτιέται γιατί πέρασα τόσα χρόνια σπουδάζοντας αν υποτίθεται ότι ήμουν αγρότης».
Για δεκαετίες, άνθρωποι όπως οι γονείς του Γκονγκ μετακόμισαν στις πόλεις για να εργαστούν, επιταχύνοντας την οικονομική ανάπτυξη Κίνα. Όμως, καθώς η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου επιβραδύνεται, οι νέοι υφίστανται το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης της ανεργίας, η οποία κρατά 1 στους 5 ανθρώπους έξω από την αγορά εργασίας. Οικογένειες που επένδυσαν σε μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση για τα παιδιά τους με όνειρα να ενταχθούν στη μεσαία τάξη βρίσκουν τώρα τις ελπίδες τους διαψευσμένες. Το 2022, πόλεις όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη, η Γκουανγκζού και η Σενζέν είδαν τον πληθυσμό τους να μειώνεται για πρώτη φορά.
Η κινεζική ύπαιθρος είναι και ευλογία και κατάρα, και προσφέρει μια εναλλακτική λύση για τους άνεργους νέους. Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκη οποία καλεί τους νέους να βοηθήσουν την «αγροτική αναζωογόνηση» εδώ και χρόνια, έχει εντείνει αυτή την τάση τους τελευταίους μήνες, με την επαρχία Γκουανγκντόνγκ να ηγείται ενός πιλοτικού έργου για την εγκατάσταση 300.000 αποφοίτων σε αγροτικές περιοχές έως το 2025. Τα κίνητρα που προσφέρει το κράτος περιλαμβάνουν συναντήσεις δημόσιας χρηματοδότησης υπηρεσία, προγράμματα πρακτικής άσκησης στη γεωργία και έμφαση στην προώθηση νέων επιχειρηματικών ιδεών.
Ωστόσο, δεδομένης της κλίμακας της οικονομικής πρόκλησης, η έμφαση στις αγροτικές θέσεις εργασίας είναι απίθανο να βελτιώσει τα δεινά των νέων Κινέζων. Η Bloomberg Economics βλέπει ανάπτυξη ΑΕΠ μειώθηκε στο μισό σε 4% ετησίως τη δεκαετία μετά την πανδημία, σε σύγκριση με 8% την προηγούμενη δεκαετία. Κατάρρευση αξιών τόπος κατοικίας αφήνει τα νοικοκυριά αβέβαια για το μέλλον τους, ενώ οι άμεσες ξένες επενδύσεις βρίσκονται σε ιστορικό χαμηλό.
Η συγκέντρωση αποφοίτων εκτός καινοτόμων πόλεων απειλεί να αποδυναμώσει περαιτέρω την οικονομική ανάπτυξη και η επιβράδυνση της αστικοποίησης θα μειώσει τη ζήτηση για νέες κατοικίες, γεγονός που έχει σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομία. Ορισμένοι βλέπουν την «αγροτική εκστρατεία» του Σι ως μια πολιτική κίνηση για να μετριάσει την πιθανότητα μιας άλλης κοινωνικής επιδημίας μετά τις σπάνιες περσινές διαμαρτυρίες ενάντια στα lockdown πανδημίας. «Η απομάκρυνση των νέων από τα αστικά κέντρα θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο», λέει η Jenny Chan, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ, αλλά αυτό δεν αντιμετωπίζει πραγματικά το οικονομικό ζήτημα. «Η κυβέρνηση προσπαθεί απλώς να κερδίσει χρόνο».
