Δημιουργία τριών θαλάσσιων περιοχών στις οποίες Αλιείακαθώς και μια ζώνη ακτίνας 1,5 ναυτικού μιλίου γύρω από το νησί, στην οποία θα ισχύει η απαγόρευση τον Απρίλιο και τον Μάιο -τους μήνες αναπαραγωγής των περισσότερων ειδών ψαριών- ζητούν οι ψαράδες Αμοργός. Η πρότασή τους, η οποία στοχεύει στη βιώσιμη ανάπτυξη της αλιείας και στην προστασία του περιβάλλοντος, διαθέτει πλέον και την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση γιατί Γεωπονικό Πανεπιστήμιο έχει ολοκληρώσει και έχει υποβάλει στο κράτος τις απαραίτητες έρευνες.
Μια πρωτοβουλία των ψαράδων του νησιού, που ονομάζεται “Αμοργόραμα», ξεκίνησε πριν από περίπου μια δεκαετία. Βλέποντας τον συνεχώς μειούμενο αριθμό των ψαριών στα δίχτυα τους, οι ψαράδες ενώθηκαν και αποφάσισαν να μην ψαρέψουν τον Απρίλιο και τον Μάιο, αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου να χρησιμοποιήσουν τις βάρκες τους για να καθαρίσουν τις δυσπρόσιτες ακτές από τα σκουπίδια. Παράλληλα αποφάσισαν να κάνουν πρόταση γάμου Υπουργείο Γεωργίας Ανάπτυξης μετατροπή τριών θαλάσσιων περιοχών του νησιού σε τόπους αναπαραγωγής και «φυτώρια» ψαριών, με ορισμένους περιορισμούς. Η πρότασή τους έπεσε στο κενό γιατί το υπουργείο «δεν ανέχτηκε» (και σε κάποιο βαθμό ακόμα) «δεν ανέχεται» την επιβολή αλιευτικών περιορισμών. Μέχρι πριν από ένα χρόνο, όταν το κράτος πείστηκε να πάρει την πρωτοβουλία. Η «Αμοργόρα» επισφραγίστηκε με μνημόνιο μεταξύ του Επαγγελματικού Αλιευτικού Συλλόγου Αμοργού «Η Χοζοβιώτισσα», του δήμου Αμοργού, δύο υπουργείων (Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος), δύο οικολογικών οργανώσεων (Ταμείο Διατήρησης Κυκλάδων και Blue Marine Foundation) και του Γεωπονικού Πανεπιστημίου. της Αθήνας (βλ «Κ» 13/06/2023 «Οι ψαράδες ζητούν το μέλλον τους»).
Για να ληφθεί σοβαρά υπόψη η πρόταση των ψαράδων έπρεπε να έχει την απαραίτητη επιστημονική τεκμηρίωση, την οποία ανέλαβε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Στα τέλη Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε και υποβλήθηκε στο αρμόδιο υπουργείο αλιευτική μελέτη, η εκπόνηση της οποίας υποστηρίχθηκε οικονομικά από το Ταμείο Προστασίας Κυκλάδων και το Blue Marine Foundation. Όπως εξήγησε Στέφανος Καλογήρου, επίκουρος καθηγητής Γεωπονικής Σχολής και επιστημονικός διευθυντής της μελέτης, η πρόταση των ψαράδων και (αυτή τη στιγμή) του Πανεπιστημίου περιλαμβάνει τη δημιουργία τριών περιοχών όπου θα ισχύει η απαγόρευση αλιείας: 5.337 τετραγωνικά μέτρα στη Νικουριά, 2.432 τετραγωνικά μέτρα στο Όρμος της Κατάπολης και 5.066 τετραγωνικά μέτρα, όπου έγραψα. Επιπλέον, απαγορεύεται η ερασιτεχνική και επαγγελματική αλιεία και στη ζώνη του 1,5 ναυτικού μιλίου σε όλο το νησί τους μήνες Απρίλιο και Μάιο, που θεωρούνται μήνες αναπαραγωγής για τα περισσότερα είδη.
Πραγματοποιήθηκε επίσης μελέτη των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων του έργου. Όπως ανέφερε ο κ. Άγγελος Λιοντάκης, επίκουρος καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου, η εκτιμώμενη απώλεια εισοδήματος για την οικογένεια των επαγγελματιών ψαράδων από την Αμοργό που προκύπτει από αυτούς τους περιορισμούς υπολογίζεται σε περίπου 4.500 ευρώ ετησίως. «Οι ψαράδες της Αμοργίας θέλουν να συνεχίσουν. Δεν ενδιαφέρονται για τα επιχειρηματικά κέρδη αλλά για τη βιώσιμη ανάπτυξη της αλιείας. Αποδέχτηκαν ότι κάτι έπρεπε να γίνει για να ψαρέψουν και οι επόμενες γενιές. Το κράτος να τους στηρίξει», είπε ο Λιοντάκης. Τέλος, η αλιευτική μελέτη υποστηρίχθηκε από αξιολόγηση της κατάστασης των θαλάσσιων λιβαδιών στην Ποσειδωνία στην Αμοργό, που πραγματοποιήθηκε από τον Δημήτρη Πουρσανίδη, επιστήμονα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ).
Ποια είναι τα επόμενα βήματα; Η αίτηση και η αλιευτική μελέτη υποβλήθηκαν στη Γενική Διεύθυνση Αλιείας. Σύντομα θα εξεταστεί από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Αλιείας και, εάν η πρόταση είναι θετική, θα παραδοθεί στον υπουργό Λευτέρη Αυγενάκη, όπου και θα εγκριθεί επίσημα. «Είναι μεγάλη τιμή για τον Επαγγελματικό Αλιευτικό Σύλλογο Αμοργού που η επιστήμη αποδέχτηκε τις προτάσεις και το όραμά μας για μια καθαρή θάλασσα, γεμάτη ψάρια», είπε ο πρόεδρος του συλλόγου. Μάικλ Κρόσμαν. «Είναι σαφές για εμάς ότι πρέπει να κάνουμε θυσίες για να πετύχουμε τον στόχο μας: να αποκαταστήσουμε τη βιωσιμότητα της αλιείας στο νησί μας. Το πιο σημαντικό για εμάς είναι πώς θα κοιτάξουμε στα μάτια των επόμενων γενεών».
