Βρήκε τη συνταγή και το διασκεδάζει πολύ. Δεν έχουν αλλάξει πολλά αυτά τα δύο χρόνια».Μέτρο» (2022) μέχρι το νέο άλμπουμ “GTK” στην ατζέντα της Θεσσαλονίκης ράπερ LEX. Ωστόσο, κάτι σημαντικό έχει αλλάξει: σχεδόν όλοι τον συνάντησαν και σχημάτισαν άποψη για αυτόν (και η Θεσσαλονίκη θα έχει όντως μετρό) μετά τη μνημειώδη συναυλία του στο Πανιώνιο γήπεδο το καλοκαίρι του 2022.
Ο πιο δημοφιλής ράπερ μεταξύ των ανθρώπων που δεν ακούνε ραπ είναι όταν κυκλοφορεί ένα άλμπουμ «Για τον πολιτισμό»όπως και η φράση που κρύβεται πίσω από το ακρωνύμιο του τίτλου, το οποίο παίζει με το μότο «TGK» («Τέχνη για τοξικομανείς»). Και ουσιαστικά γράφει ένα γράμμα αγάπης στους φίλους και τα παιδιά του με φόρμες στους πάγκους, το οποίο μας αποκαλύπτει και στο «Purple Rain», που κλείνει το «GTK».
Τα 11 κομμάτια του LEX μπορεί να μην είναι τόσο σφιχτά όσο εκείνα του “Metro” ή τόσο φλογερά όσο το “2XXX” (2018), αλλά υπάρχουν χρυσές εξαιρέσεις όπως το “SL”.
“Δεν υπήρξα ποτέ βασιλιάς, δεν θέλω ροδοπέταλα στα σκαλιά μπροστά από το σπίτι”, λέει ο LEX στο “3000 περιστροφές”, που ανοίγει το άλμπουμ. Ταυτόχρονα όμως φοράει το στέμμα με ένα μειδίαμα που σου επιτρέπει να κοιτάς κάτω και να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. «Αμφισβητούν τα ρεκόρ που σπάω / αλλάζω παπούτσια και πηδάω σαν τον Μίλτο», ραπάρει σε μια από τις πιο όμορφες αθλητικές αναφορές του άλμπουμ στο «Κονιάκ» και λίγο αργότερα συνεχίζει: «Έχω καμπούρα στην πλάτη μου / Να κουβαλήσω τον πολιτισμό / Από τον μύλο στο Καυτατζόγλειο / Κι από τον Σαντάμ στη Χαρούλα» – για τον τελευταίο ο Θεσσαλονικιός ράπασε πέρυσι στο «Φύγε» από το άλμπουμ της «Reworks».
“Saluga”
Ο ΛΕΞ ξέρει πλέον το ραπ του σαν τους δρόμους «Σαλούγκας», όπως έλεγε για την πόλη του, που είναι και πάλι ήρωας: «Επιστρέφω χαμένος κατά μήκος της Λεωφόρου Νίκης / Δεν κουβαλάω, κυριολεκτικά / Στην παραλία στο Θεσσαλονίκη», ακούμε στο «3000 Στάντζα», μια από τις συχνές αναφορές στη «Νύμφη του Θερμαϊκού». Εδώ βέβαια κάνει guest εμφάνιση και η Αθήνα: «Είμαι στο κέντρο της Αθήνας, Πατησίων με SUV», λέει στο «Γκράφιτι” πριν δω το “Acropolis View” από το Airbnb (“True Love”).
Ο ράπερ παραδίδει τις ρίμες του όπως θα περίμενες καθώς πατάει το play στο “GTK”. Οι 11 πίστες μπορεί να μην είναι τόσο σφιχτές όσο το “Metro” ή τόσο φλογερό όσο το “2ΧΧΧΧ“(2018), αλλά υπάρχουν και χρυσές εξαιρέσεις όπως “SL». Και μια μικρή ανακατεύθυνση της τράπουλας στο “Αγάπη περιπλανώμενη», όπου η ΛΕΞ «κυνηγάει ρεκόρ» και «το κύπελλο, το πρωτάθλημα και η δέκα Χρυσή Μπάλα μαζί με την παιδική χορωδία. Στα beats συμμετέχουν οι «συνήθεις ύποπτοι» Dof Twogee και Ortiz, με τον τελευταίο να παράγει δύο κομμάτια, «Κονιάκ“και”Break dancing” και όλος ο ήχος θα πρέπει να γλυκάνει ελαφρώς, χωρίς όμως να χάνονται οι κορυφές.
Ίσως το μόνο πράγμα που αλλάζει πραγματικά εδώ είναι ένα ελαφρώς αυξημένο άγχος για την αλληλεπίδραση με εκείνους με τους οποίους είναι αντίθετος και “Τους αρέσει να με αποκαλούν βασιλιά του κάτω κόσμου” (“Νυχτερίδες“). Καλή δουλειά, «η Καθημερινή με αποκάλεσε κοντό σε ένα άρθρο της / Σαν να ήταν η δουλειά μου να πηδάω για ριμπάουντ», η LEX ραπάρει αμέσως μετά, και εμείς με τη σειρά γελάμε αυτοσαρκαστικά, «παίρνοντας» την μπάλα από τα χέρια του ρεπόρτερ Pico Apiko «Frutopia» (οι κούκλες της εμφανίζονται στα μουσικά βίντεο που προωθούν το άλμπουμ, καθώς και στην άλλη οικογενειακή σειρά της Σοφιανού, «Του Κουτιού τα Μυθιά»).
Όπως θα πει και ο ίδιος: «Φαίνεται ότι ζω από την έκθεση, όπως η Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο» (στο πανίσχυρο «The Worst Generation»). Και παρόλο που όλα είναι στραβά, επιμένει γιατί «η Νέα Υόρκη είναι καλή, αλλά δεν υπάρχει freno espresso» («Κονιάκ»). Πώς αλλιώς θα έγραφε λοιπόν όλες αυτές τις γραμμές στο Big Apple;
