Ηλίας Ψυχογιού
Όταν η ΝΔ κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές πριν από ένα χρόνο με συντριπτική πλειοψηφία 40,56%, εκτός από τον πανηγυρισμό που ξέσπασε στο κόμμα, υπήρχαν και εκείνοι που φοβήθηκαν ότι η μοναρχία θα προκαλούσε μεγάλη πολιτική αναταραχή και την ξαφνική υποχώρηση του κόμματος. στόχος. Χαρακτηριστικά ανέφεραν την υπόθεση Σημίτη από το 2000 και την υπόθεση Καραμανλή από το 2007, που μετά από καθοριστικές νίκες (όχι με τόσο μεγάλη διαφορά από τα άλλα κόμματα) γνώρισαν μεγάλη πτώση σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2024 και την απώλεια 12,25 μονάδων. τοις εκατό (40,56% – 28,31%), με ταυτόχρονη αύξηση του ποσοστού των δεξιών/ακροδεξιών κομμάτων, η παραπάνω πρόβλεψη φάνηκε να επιβεβαιώνεται.
Και παρόλο που η λογική έδειξε ότι η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να αντιμετωπίσει τις μεγαλύτερες εσωκομματικές εντάσεις, αποδεικνύεται ότι στην αντιπολίτευση «κατ’ όνομα» αλληλοσχίζονται.
Με τη σειρά του, στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει να γίνει Αλαβάνος και, χρησιμοποιώντας τεχνικές της δεκαετίας του 1960, προσπαθεί να ανατρέψει τον Στέφανο Κασελάκη (επιστολές 87, υπονομεύει το συνέδριο), ο οποίος όμως χρησιμοποιεί τη δύναμη των κοινωνικών δικτύων (ίσως και γνώσης). των μυστικών που φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ;) και απαντά με συνεχείς πολιτικές επιθέσεις.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 14,92% των ψηφοφόρων του κόμματος δεν είναι ιδιαίτερα ενεργοί γιατί δεν νιώθουν ότι η κυβέρνηση είναι κοντά τους, ο Αλέξης Τσίπρας συμπεριφέρεται σαν να ήθελε να παίξει τένις στο γήπεδο… «Θα το βάλει και στην τσέπη του»!
Από την άλλη, στο άλλοτε ισχυρό ΠΑΣΟΚ η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη.
Είσαι ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ. Παραμείνατε πιστός στο κίνημα ακόμα και όταν έφτασε στο 4,68% το 2015. Η Φώφη Γεννηματά αποκατέστησε την αξιοπιστία που χάσατε στη μνημονιακή περίοδο και ο Νίκος Ανδρουλάκης, έστω και με μικρά βήματα, σας έφτασε κατά 12,79% στις τελευταίες ευρωεκλογές. Αν οι 7 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που υπέγραψαν την ανοιχτή επιστολή προς τον Κασσελάκη αποχωρήσουν από το κόμμα τους, το ΠΑΣΟΚ θα γίνει αξιωματική αντιπολίτευση.
Και αντί να προσπαθούν όλοι να ενισχύσουν το ΠΑΣΟΚ και να έχουν μια αξιόπιστη εναλλακτική διακυβέρνηση στη χώρα, σύντομα θα υπάρξει μια διάσπαση χειρότερη από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2015!
Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν να πιστεύει ότι ο Χάρης Δούκας, που θέλει να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έξι μήνες μετά την εκλογή του δήμαρχος Αθηναίων, θα μπορέσει να ενταχθεί στο Κίνημα αν δεν εκλεγεί… Οι «καλοκάγαθοι» θα είναι απογοητευμένος μια μέρα. Ωστόσο, αν κερδίσει, θα απογοητευτεί.
Όσο για τον Γερουλάνο, που είναι κι αυτός ήπιος άνθρωπος, απορώ γιατί μπήκε σε αυτή τη λασπομαχία. Το μόνο πράγμα που πιθανότατα θα κάνει είναι να λερωθεί. Γιατί σε αντίθεση με τους άλλους και λόγω της αστικής του καταγωγής, δεν θα συμφωνήσει στη βρώμικη διασκέδαση. Οι άλλοι δύο, πολιτικά ενεργοί στις αίθουσες διαλέξεων του πολυτεχνείου, γνωρίζουν…
Εκτός κι αν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ αποφασίσουν να κάνουν μια έκπληξη και να τον εκλέξουν πρόεδρο. Σε αυτή την περίπτωση, η πολιτική «τράπουλα» ανακατασκευάζεται ξανά, γιατί ο Γερουλάνος είναι πιο κοντά στο μετριοπαθές εκλογικό σώμα από τον Νίκο Ανδρουλάκη και μακριά από τον αραβισμό του Χάρη Δούκα. Είναι δηλαδή άνθρωπος του πολιτικού πραγματισμού και του μέτρου. Και αυτό μιλάει υπέρ του.
Όσο για τους εναπομείναντες διεκδικητές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, όλοι μας, μένει να δούμε αν θα είναι διατεθειμένοι να δείξουν δύναμη στην εσωκομματική διελκυστίνδα ή αν θα παρεκκλίνουν από την πορεία υπέρ κάποιου «μεγάλου» . Στην πρώτη περίπτωση, δικαιώνεται η επιθυμία τους να δείξουν «το αγόρι τους». Στη δεύτερη περίπτωση όμως θα μιλάμε για παλαιοκομματικές τακτικές που δεν ταιριάζουν με την εποχή και που θα κοστίσουν και στους «μεγάλους» και στους «μικρούς».
Μην με παρεξηγείτε, δεν με ικανοποιεί η κατάσταση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αντιθέτως. Λυπάμαι, αλλά ταυτόχρονα φοβάμαι. Φοβάμαι ότι αν η σοσιαλδημοκρατία και η αριστερά αποτύχουν να βρουν «στήριγμα» και να μειώσουν την αλαζονεία των «πύργων που φέρουν οικόσημα» που υπάρχουν στις ηγετικές τάξεις τους, η λαϊκιστική δεξιά και η ακροδεξιά θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να αυξήσουν εκλογική, πολιτική επιρροή και κυρίως κοινωνική. Άλλωστε, οι τελευταίες ευρωεκλογές το απέδειξαν και η Γαλλία δεν είναι τόσο μακριά (πολιτικά) από εμάς όσο θέλουμε να πιστεύουμε.
Στο μεταξύ, όμως, ο Μητσοτάκης φαίνεται να ανακτά δυνάμεις στις κάλπες, να προσπαθεί να επανασυνδεθεί με το εκλογικό σώμα που χάθηκε στις ευρωεκλογές και να προετοιμαστεί να απαντήσει σε τρέχουσες, περασμένες και τιμητικές παρεμβάσεις…
Και κάθε Κυριακή πηγαίνει στην εκκλησία και ανάβει ένα πράσινο και ροζ κερί!
* Ο Ηλίας Ψυχογιός είναι επιστήμονας δεδομένων με ειδίκευση στο Internet of Things
