Συγγραφέας: Κώστας Μαυρίδης
Με την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. (2004), κάθε πολίτης, Ελληνοκύπριος ή Τουρκοκύπριος, έπρεπε να έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Λίγες ημέρες πριν από την προσχώρηση, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέδωσε δύο νομικές πράξεις σχετικά με τα κατεχόμενα: (α) τον κανονισμό για την οικονομική στήριξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας και (β) τον κανονισμό για το εμπόριο από τα κατεχόμενα μέσω της Πράσινης Γραμμής (Αττίλα). Γραμμή).
Πρόσφατα, με την απόφαση μεγάλου τουριστικού οργανισμού να τερματίσει τις μονοήμερες επισκέψεις από ελεύθερα εδάφη στα κατεχόμενα, το εμπόριο της «Πράσινης Γραμμής» επανήλθε στο προσκήνιο. Η απόφαση του τουριστικού οργανισμού δεν αφορά τον Εμπορικό Κανονισμό, αλλά προκάλεσε την οργή του κατοχικού καθεστώτος, που αποκάλυψε πόσο εξυπηρετείται από το κράτος της «επιχειρησιακής» παρανομίας σε βάρος των επιχειρήσεων και της βιοτεχνίας σε ελεύθερες περιοχές.
Ενώ ισχύει ο συγκεκριμένος Κανονισμός για την Πράσινη Γραμμή, ορίζει τι είναι νόμιμο και τι παράνομο, και οι όποιες απόψεις έχουν νόημα μόνο στο πλαίσιο της νομιμότητας. Ωστόσο, η χρήση του έχει ήδη προκαλέσει σοβαρές παρανομίες και «στραγγαλισμό» σε διάφορους τομείς, έχει «σκοτώσει» μικρές επιχειρήσεις σε ελεύθερες ζώνες και άλλες έχουν φτάσει στα όριά τους, αποτυγχάνοντας να διασφαλίσει το νόμιμο/θεμιτό ανταγωνισμό, τη δημόσια υγεία και κυρίως τα θεμελιώδη δικαιώματα. που επιβάλλεται από τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες ως το ανώτατο δίκαιο της Ε.Ε. Προϊόντα που παράγονται στα κατεχόμενα και άλλα που εισάγονται παράνομα από την Τουρκία (το εμπόριο υπό τουρκική κατοχή είναι παράνομο) κατευθύνονται σε ελεύθερες περιοχές, προφανώς χωρίς να σέβονται τα ευρωπαϊκά πρότυπα υγείας, εργασίας και περιβάλλοντος. Με αυτόν τον τρόπο, η δημόσια υγεία κινδυνεύει και, επιπλέον, ο νόμιμος/θεμιτός ανταγωνισμός υπονομεύεται από το αθέμιτο πλεονέκτημα στα κατεχόμενα λόγω σημαντικά μειωμένου κόστους, καθώς η ΕΕ επιβάλλει σημαντικό πρόσθετο κόστος σε εταιρείες που βρίσκονται σε ελεύθερες ζώνες που πληρούν αυτές τις απαιτήσεις.
Έχουμε τονίσει εδώ και χρόνια ότι υπάρχει μια σημαντική διάταξη στον Δεύτερο Κανονισμό για την οικονομική στήριξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας που απαιτεί προηγούμενη διασφάλιση ότι οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση έργων στα κατεχόμενα δεν παραβιάζει τα δικαιώματα των φυσικών και νομικών προσώπων, συμπεριλαμβανομένων των πραγματικών ακίνητα και περιουσιακά στοιχεία που βασίζονται στη νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επομένως, οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση (π.χ. της περιοχής ανακύκλωσης σκύλων) στα κατεχόμενα απαιτεί σεβασμό του νομικού καθεστώτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το οποίο πρέπει να διασφαλίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Παρόμοια διάταξη που διασφαλίζει τη νομιμότητα ΔΕΝ υπάρχει στον Κανονισμό για το Εμπόριο από τα Κατεχόμενα, με αποτέλεσμα μαζική παρανομία που είναι… σιωπή: Παραγωγή επιτρεπόμενων προϊόντων από τα κατεχόμενα (π.χ. ευπαθή αγαθά, φρούτα, τούβλα) ως εξής κατά παράβαση των δικαιώματα ιδιοκτησίας. Για παράδειγμα, ένας Τουρκοκύπριος ή ένας άποικος που σφετερίζεται ελληνοκυπριακή περιουσία σε κατεχόμενα εδάφη μπορεί να τη χρησιμοποιήσει παράνομα (π.χ. γη, εργοστάσιο) για να παράγει συνταγογραφούμενα προϊόντα, τα οποία στη συνέχεια πωλούνται σε ελεύθερες περιοχές ως νόμιμα!
Η «τρύπα» του παράνομου εμπορίου από τα κατεχόμενα μπορεί να κλείσει με κυπριακή πρωτοβουλία στην ΕΕ, είτε πολιτικά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είτε μέσω του Δικαστηρίου της Ε.Ε. Ωστόσο, εδώ και χρόνια επικρατεί απόλυτη «σιωπή» από τις κυπριακές αρχές.
*Ο Κώστας Μαυρίδης είναι ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ-Σ&Δ
