Στις 15-17 Μαρτίου, οι Ρώσοι θα προσέλθουν στις κάλπες για να επιλέξουν τις προεδρικές εκλογές, τις οποίες σίγουρα θα κερδίσει ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, εκτός αν συμβεί κάτι απρόοπτο. Αυτή η εξέλιξη θα έδινε στον μακροβιότερο ηγέτη του Κρεμλίνου μετά τον Ιωσήφ Στάλιν μια ακόμη εξαετή θητεία.
ΠΟΤΕ;
Οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 15-17 Μαρτίου. Τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν σύντομα και ο νικητής θα αναλάβει καθήκοντα τον Μάιο.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί επίσης σε αυτά που η Ρωσία ισχυρίζεται ότι θα είναι νέα εδάφη – τμήματα της Ουκρανίας που ελέγχονται επί του παρόντος από τις ρωσικές δυνάμεις και υπόκεινται πλέον στη ρωσική νομοθεσία.
Η Ουκρανία λέει ότι δεν θα ησυχάσει μέχρι να εκδιώξει τον τελευταίο Ρώσο στρατιώτη από τα προσαρτημένα εδάφη.
Για πρώτη φορά, ένα διαδικτυακό σύστημα ψηφοφορίας θα είναι διαθέσιμο στις προεδρικές εκλογές στη Ρωσία.
ΠΟΣΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ;
112,3 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δικαίωμα ψήφου στις εκλογές. Άλλα 1,9 εκατομμύρια άνθρωποι στο εξωτερικό έχουν δικαίωμα ψήφου και 12.000 στο Μπαϊκονούρ, το ρωσικό κοσμοδρόμιο στο Καζακστάν.
Συνήθως ψηφίζουν 70-80 εκατομμύρια άνθρωποι. Το μερίδιο το 2018 ήταν 67,5%.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ;
Ο Πούτιν ανταγωνίζεται τον κομμουνιστή Νικολάι Χαριτόνοφ, τον ηγέτη του εθνικιστικού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος Λεονίντ Σλούτσκι και τον Βλάντισλαβ Νταβάνκοφ του κόμματος Νέοι Λαοί. Ο Μπόρις Ναντεζντίν, που ήταν κατά του πολέμου, δεν μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα, ούτε η Εκατερίνα Ντούτσοβα.
ΠΟΥΤΙΝ
Ο Πούτιν, 71, πρώην αντισυνταγματάρχης της KGB, διορίστηκε εν ενεργεία πρόεδρος από τον Μπόρις Γέλτσιν την τελευταία ημέρα του 1999. Κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 2000 με 53,0% των ψήφων και τις εκλογές του 2004 με 71,3% των ψήφων.
Το 2008, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος και ο Πούτιν υπηρέτησε ως πρωθυπουργός πριν κερδίσει το 63,6% των ψήφων στις προεδρικές εκλογές του 2012 και το 76,7% το 2018.
ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΕΙ Ο ΡΩΣΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ;
Ο Πούτιν έχει ήδη υπηρετήσει ως πρόεδρος περισσότερο από κάθε άλλο Ρώσο ηγέτη μετά τον Ιωσήφ Στάλιν, ξεπερνώντας ακόμη και τη 18ετή θητεία του σοβιετικού ηγέτη Λεονίντ Μπρέζνιεφ.
Το ρωσικό σύνταγμα του 1993, βασισμένο σε μεγάλο βαθμό στο γαλλικό σύνταγμα του 1958, θεωρήθηκε από ορισμένους στη Δύση ως ένα βήμα που θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημοκρατία στη μετασοβιετική Ρωσία. Αρχικά προέβλεπε ότι ο πρόεδρος μπορούσε να υπηρετήσει μόνο δύο τετραετείς θητείες, εάν ήταν διαδοχικές.
Ωστόσο, μια συνταγματική αναθεώρηση του 2008 παρέτεινε τη θητεία του προέδρου σε έξι χρόνια, ενώ οι τροποποιήσεις του 2020 ουσιαστικά επαναφέρουν τα προεδρικά έτη του Πούτιν από το 2024, επιτρέποντάς του ενδεχομένως να παραμείνει στην εξουσία μέχρι το 2036. Αυτές οι αλλαγές απαγορεύουν επίσης τις εκχωρήσεις γης.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ή ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ;
Η Δύση βλέπει τον Πούτιν ως εγκληματία πολέμου, δολοφόνο και δικτάτορα, αλλά οι δημοσκοπήσεις στη χώρα δείχνουν ότι το ποσοστό αποδοχής του είναι στο 85%, υψηλότερο από ό,τι πριν από την εισβολή στην Ουκρανία.
Το Κρεμλίνο ισχυρίζεται ότι ο Πούτιν έχει τη συντριπτική υποστήριξη του ρωσικού λαού και ότι η Ρωσία δεν θέλει η Δύση να την πείσει ότι είναι δημοκρατία.
Ρώσοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι η Δύση προσπαθεί να αποδυναμώσει τη Ρωσία θέτοντας αμφιβολίες για τη νομιμότητα των εκλογών.
Υποστηρικτές λένε ότι ο Πούτιν σταμάτησε την καθοδική πορεία που κορυφώθηκε με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και αποκατέστησε τουλάχιστον μέρος της επιρροής που είχαν οι Γενικοί Γραμματείς που κυβέρνησαν τη Σοβιετική Ένωση, ενώ ανέβασε το προφίλ του σε αυτό που το Κρεμλίνο αποκαλεί παρακμή οι Ηνωμένες Πολιτείες. οδήγησε τη Δύση.
Μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης της Ρωσίας – από τους σκληροπυρηνικούς κομμουνιστές έως τους ριζοσπάστες εθνικιστές – ακολουθεί τους επίσημους κανόνες ενός αυστηρά ελεγχόμενου πολιτικού συστήματος και, παρότι έχει έδρες στο κοινοβούλιο, δεν αντιτίθεται στο Κρεμλίνο σε βασικά ζητήματα. Οι φιλοδυτικοί φιλελεύθεροι δεν έχουν έδρες στο κοινοβούλιο.
Οι υποστηρικτές του εκλιπόντος ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι είτε βρίσκονται στη φυλακή είτε έχουν διαφύγει στο εξωτερικό. Άλλοι ακτιβιστές της αντιπολίτευσης ζουν επίσης στο εξωτερικό, όπως: πρώην μεγιστάνας του πετρελαίου Μιχαήλ Χοντορκόφσκι.
Περιγράφουν τον Πούτιν ως νονό της μαφίας που έχει χτίσει ένα σύστημα προσωπικής εξουσίας που βασίζεται στη διαφθορά. Οι αντίπαλοι του Πούτιν προβλέπουν από το 1999 ότι μια μέρα η αναταραχή θα οδηγούσε στην κατάρρευση του συστήματος του οποίου προεδρεύει.
ΕΠΙΔΕΙΞΗ?
Η Γιούλια Ναβάλνι, χήρα του Ρώσου ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι, είπε ότι η κλίμακα της δημόσιας υποστήριξης προς αυτόν από τον θάνατό του αποδεικνύει ότι ο αγώνας του συνεχίζεται και κάλεσε σε μαζικές διαδηλώσεις κατά του Πούτιν την ημέρα των εκλογών.
Σε μια από τις τελευταίες δημόσιες ομιλίες του, ο Ναβάλνι κάλεσε τους πολίτες να διαμαρτυρηθούν κατά του Πούτιν ψηφίζοντας μαζικά στις 17 Μαρτίου στο 12.00 (τοπική ώρα), δημιουργώντας μεγάλες ουρές και «πλημμύρισαν» εκλογικά τμήματα.
Η Navalnaya ακολούθησε το κάλεσμα του συζύγου της.
«Είναι μια πολύ απλή και ασφαλής ενέργεια, δεν μπορεί να απαγορευτεί και θα βοηθήσει χιλιάδες ανθρώπους να συναντήσουν ομοϊδεάτες και να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είμαστε μόνοι», είπε. «Είμαστε περιτριγυρισμένοι από ανθρώπους που είναι επίσης κατά του πολέμου, της διαφθοράς και της ανομίας».
Ο Ρώσος εθνικιστής Ιγκόρ Γκίρκιν, που καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση τον Ιανουάριο, είπε ότι οι εκλογές του Μαρτίου θα ήταν “απάτη” και ο νικητής ήταν ήδη γνωστός.
Ο Γκίρκιν, ο οποίος δεν αναγνωρίζει την Ουκρανία ως κυρίαρχο κράτος και λέει ότι μεγάλο μέρος της ανήκει στη Ρωσία, είπε ότι η Ρωσία κινδυνεύει με ήττα στον πόλεμο εάν δεν απομακρύνει τους ανώτατους διοικητές της και αρχίσει να πολεμά σοβαρά.
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ ΕΚΛΟΓΩΝ;
Το Γραφείο του ΟΑΣΕ για τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ODIHR) δήλωσε τον Ιανουάριο ότι λυπάται ιδιαίτερα που η Ρωσία αποφάσισε να μην καλέσει τους παρατηρητές του Οργανισμού στις εκλογές.
«Λυπούμαστε που οι συνθήκες στη Ρωσική Ομοσπονδία έχουν επιδεινωθεί τόσο πολύ που δεν μπορούμε να στείλουμε παρατηρητές στις προεδρικές εκλογές του Μαρτίου», δήλωσε η Πία Κούμα, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Οργανισμού.
«Η πρώτη αποστολή παρατήρησης εκλογών που οργανώθηκε από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΟΑΣΕ πραγματοποιήθηκε στη Ρωσία το 1993 και από τότε έχουμε γίνει μάρτυρες δέκα εθνικών εκλογών στη χώρα. Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι η δημοκρατική οπισθοδρόμηση έφτασε σε τόσο κρίσιμο σημείο που δεν μπορούμε να είμαστε επί τόπου ως παρατηρητές φέτος, αλλά φυσικά θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε στενά την κατάσταση».
Το 2018, το ODIHR ανέφερε ότι είχαν γίνει έντονες προσπάθειες για την αύξηση της συμμετοχής και ότι ο αριθμός των πολιτών που ψήφισαν ήταν σημαντικός.
«Ωστόσο, οι περιορισμοί στις θεμελιώδεις ελευθερίες του συνεταιρίζεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι και της έκφρασης, καθώς και η εγγραφή των υποψηφίων, έχουν περιορισμένες ευκαιρίες για πολιτική ανάμειξη και οδήγησαν σε έλλειψη πραγματικού ανταγωνισμού», ανέφερε.
«Ενώ οι υποψήφιοι ήταν γενικά ελεύθεροι να κάνουν προεκλογική εκστρατεία, η εκτενής και άκριτη κάλυψη του νυν προέδρου στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης οδήγησε σε άνισους όρους ανταγωνισμού. Συνολικά, η ημέρα των εκλογών διεξήχθη με τάξη παρά τα προβλήματα που σχετίζονται με το απόρρητο της ψηφοφορίας και τη διαφάνεια της καταμέτρησης». .
