Ή Βιομηχανική Επανάσταση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της ναυτιλίας, επηρεάζοντας δραστικά την ταχύτητα, την ασφάλεια και το κόστος των θαλάσσιων μεταφορών. Πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση, η ναυσιπλοΐα των πλοίων βασιζόταν κυρίως στην αιολική ενέργεια. Ή εφεύρεση της ατμομηχανής Ωστόσο, από τον James Watt και η χρήση του σε ένα πλοίο από τον Robert Fulton έκανε την πλοήγηση ανεξάρτητη από τις καιρικές συνθήκες. Τα ατμόπλοια αποδείχθηκαν πολύ πιο γρήγορα και πιο αξιόπιστα από τα παλιά ιστιοφόρα.
Η βιομηχανική επανάσταση κατέστη επίσης δυνατή η μετάβαση από τα ξύλινα πλοία σε πλοία από μέταλλο. Η χρήση σιδήρου και αργότερα χάλυβα στην κατασκευή τους τα έκανε πιο ανθεκτικά. Τα νέα πλοία ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα ξύλινα, γεγονός που τους επέτρεπε να μεταφέρουν μεγαλύτερα φορτία.
Θεωρείται ότι το άνοιγμα της διώρυγας του Σουέζ στην Αίγυπτο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των θαλάσσιων μεταφορών σε παγκόσμια κλίμακα. Ήταν κυριολεκτικά έργο των Φαραώ, καθώς έμπνευση του ήταν ο Φαραώ Sesostris I (ή Senusret I, όπως είναι επίσης γνωστός) της Δωδέκατης Δυναστείας της αρχαίας Αιγύπτου, ο οποίος εκφράστηκε τον 19ο αιώνα. πρόθεση ενώπιον του Χριστού συνδέστε το Δέλτα του Νείλου με την Ερυθρά Θάλασσα μέσω ενός καναλιού. Άλλοι αρχαίοι ηγεμόνες προσπάθησαν να εφαρμόσουν παρόμοια σχέδια, αλλά χωρίς μεγάλη επιτυχία.
Πρόσφατα, οι Γάλλοι έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για την κατασκευή ενός καναλιού που θα συνδέει την Ερυθρά Θάλασσα με τη Μεσόγειο.
Τον τελευταίο καιρό, γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα, οι Γάλλοι έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για την κατασκευή ενός καναλιού που συνδέει την Ερυθρά Θάλασσα με τη Μεσόγειο Θάλασσα. Συγκεκριμένα το 1854 και το 1856 διπλωμάτης και μηχανικός Φερδινάνδος του Λεσέψ πήρε άδεια από τον Αιγύπτιο Khedive Said Pasha να κατασκευάσει ένα κανάλι από το οποίο θα μπορούσαν να περάσουν όλα τα πλοία, ανεξάρτητα από τη σημαία τους. Τον Δεκέμβριο του 1858, δημιουργήθηκε μια κατασκευαστική εταιρεία για να ολοκληρώσει το έργο με το όνομα “Γενική Εταιρεία της Διώρυγας του Σουέζ”.
Οι εργασίες κατασκευής αυτού του φιλόδοξου έργου ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 1859 και διήρκεσαν δέκα χρόνια. Στις 18 Αυγούστου 1869, οι εργάτες κατάφεραν να ρίξουν το τελευταίο ανάχωμα, επιτρέποντας στα νερά και των δύο θαλασσών να ενωθούν. Λίγους μήνες αργότερα, στις 17 Νοεμβρίου 1869, άνοιξε επίσημα η διώρυγα του Σουέζ. Περίπου έξι χιλιάδες καλεσμένοι ήταν παρόντες σε αυτή τη μεγάλη τελετή, μεταξύ των οποίων: η αυτοκράτειρα Ευγενία, σύζυγος του Ναπολέοντα Γ', ο αυτοκράτορας Φραντς Ιωσήφ της Αυστροουγγαρίας, ο διάδοχος του πρωσικού θρόνου Φρειδερίκος Γουλιέλμος, αδελφός του βασιλιά της Ολλανδίας, ο Βρετανός Πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη και πολλοί άλλοι.
Το άνοιγμα της διώρυγας ενίσχυσε τη βρετανική επιρροή στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η διάνοιξη της διώρυγας άλλαξε ριζικά τον τρόπο διεξαγωγής των θαλάσσιων μεταφορών. Συνέδεε τη Μεσόγειο Θάλασσα με την Ερυθρά Θάλασσα και κατ' επέκταση τον Ινδικό Ωκεανό και μείωσε την απόσταση που έπρεπε να διανύσει ένα πλοίο για να φτάσει στην Ινδία και την Άπω Ανατολή από τη Δυτική Ευρώπη. Ως εκ τούτου, μείωσε επίσης το κόστος μεταφοράς εμπορευμάτων από και προς αυτές τις περιοχές. Επιπλέον, ειδικά μετά τον έλεγχο του καναλιού, ενίσχυσε τη βρετανική επιρροή στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Επεξεργαστής στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
