Τα έργα του δημιουργήθηκαν για πάνω από μια δεκαετία, γεγονός που προέκυψε από την επαγγελματική του δέσμευση. Οι επιρροές του – από τους Byrds και τους Rolling Stones, μέχρι το Big Star, την τηλεόραση και άλλα – είναι πλέον κλασικά ονόματα που έχουν αφομοιωθεί εδώ με το παράδειγμα εκείνων που έπαιζαν και άκουγαν πολλή μουσική. Και παρόλο που ηχογραφήθηκε κυρίως ζωντανά, σε ένα στούντιο του Παρισιού σε μια κονσόλα Neve του 1965 -και με τη βοήθεια μιας μπάντας έμπειρων Αμερικανών και Άγγλων μουσικών- το τελευταίο του άλμπουμ κιθαρίστας και τραγουδιστής Στίλπωνας ΝέστοραςΤο “The Second Cloud Commission” συνοψίστηκε στο αντίστοιχο δελτίο τύπου με την εξής απλή περιγραφή: “contemporary rock 'n' roll”.
Όχι, εδώ δεν υπάρχει αντίφαση. Κυρίως γιατί το ροκ εν ρολ «δεν είναι απλό», όπως λέει εμφατικά ο Στίλπων Νέστορ. «Γενικά, το ροκ εν ρολ είναι μια άρνηση προσαρμογής, μια ιδιότροπη εξέγερση που, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει να κάνει με μια κοινωνική επανάσταση, αλλά με μια προσωπική επανάσταση με την οποία πολλοί τη συσχετίζουν», τονίζει. «Όσον αφορά το τι έχει αλλάξει και τι το κάνει μοντέρνο, νομίζω ότι το ροκ εν ρολ είναι παραδόξως ώριμο τώρα. Δεν έπρεπε να είναι ώριμο, αλλά ήταν», προσθέτει γελώντας.
Αλλαγές και επιρροές
Και έχει αλλάξει με τα χρόνια. Μουσικά, οι αλλαγές προκύπτουν πάντα από διαφορές στην ακοή, όπως συνέβαινε μεταξύ άλλων, στους δύο προηγούμενους σόλο δίσκους του, “Stilpon” και “When Time Is Up”, οι οποίοι γράφτηκαν σε μικρό σχήμα, ο πρώτος και ο δεύτερος σε μεγαλύτερη μορφή, καθώς ο Stilpon επηρεάστηκε από τη χειροποίητη αισθητική του Elliott Smith και την ηλιόλουστη ψυχεδέλεια του Μπάφαλο Σπρίνγκφιλντ, αντίστοιχα. «Όλα αυτά – και ο Bob Dylan, που είναι πάντα παρών – στάζει στη μουσική σου, στη διαδικασία σύνθεσης σου», λέει ο Stilpon Nestor. «Και κάθε φορά, όλα άλλαζαν γιατί όχι μόνο έπαιζα, αλλά ήμουν και θαυμαστής».
Το πρώτο συγκρότημα που άκουσε ζωντανά και του έκανε μεγάλη εντύπωση – «ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έχω δει ζωντανά στη ζωή μου», όπως λέει σήμερα – ήταν οι «Μακεδονομάχοι» με τον Νίκο Παπάζογλου. Τους είδε στον κινηματογράφο στη γενέτειρά του Θεσσαλονίκη και λίγα χρόνια αργότερα μπήκε ο ίδιος στο συγκρότημα. Εκεί γνώρισε και τον σημαντικό κιθαρίστα Θεόδωρο (Τέρυ) Παπαντίνα, με τον οποίο το 1979 πήγαν στην Αθήνα για να παίξουν στην «Artists Company», μετά το συγκρότημα του Παύλου Σιδηρόπουλου και αργότερα συνυπήρξαν στους Bicycles. «Ο Παύλος ήταν πολύ γλυκός άνθρωπος και πολύ ταλαντούχος – είχε επίσης καταπληκτικό ρυθμό γιατί ήταν και ο ντράμερ και πολλές φορές, αργά το βράδυ, στο δεύτερο σετ, ερχόταν και έπαιζε ντραμς ενώ τραγουδούσαμε εγώ ή ο Θεόδωρος», Στίλπων Νέστορας. υπενθύμισε. «Με τον Θοδωρή είχα διαφορετική σχέση. Ήταν ο γκουρού μου – με πήγε στην «Εταιρεία Καλλιτεχνών». Ήταν ένας εξαιρετικά ευαίσθητος μουσικός, αλλά και πολύ σκοτεινός χαρακτήρας και ένας άνθρωπος που υπέφερε από πολύ πόνο. Η σχέση μας δεν μπορούσε να συνεχιστεί γιατί κάποια στιγμή θα σκοτείνιαζε πολύ».
Τι θυμάται καλύτερα από την καλλιτεχνική Θεσσαλονίκη της νιότης του, που άκμασε στο γύρισμα των δεκαετιών του 1970 και του 1980; «Όλα έγιναν σε μπαρ, όπου η πόλη ήταν καυτή και μετά πηγαίναμε σε κλαμπ και συναυλίες», λέει ο Στίλπων Νέστορας, αναφέροντας ονόματα όπως «Ανατολή», «Δον Κιχώτης», «Γρίπη» και «Υπόγειο». Τι θα θέλατε να είναι διαφορετικό; «Εντάξει, υπήρχαν πολλά ναρκωτικά, τα οποία ήταν επίσης θανατηφόρα για πολλούς από τους φίλους μου εκείνη την εποχή. Αλλά νομίζω ότι κάποια πράγματα στη ζωή πάνε χέρι-χέρι – υπάρχει καλό και κακό, και το ένα δεν θα υπήρχε χωρίς το άλλο. Εξάλλου, πάντα ήθελα να φύγω από τη Θεσσαλονίκη – αυτή ήταν η κινητήρια δύναμη. Και έφυγα.” Ζει στο Λονδίνο σχεδόν 40 χρόνια. Έχει γίνει επίσης πιο εκλεκτικός – ένα άλλο στοιχείο της ωριμότητάς του που φαίνεται να ακολουθεί το ροκ εν ρολ ιδίωμα. Όταν μιλάει για τη «Δεύτερη Επιτροπή Σύννεφων» (εκδ. Petit Bourgeois Productions), τονίζει και το «πνευματικό γεγονός» που είναι η συνάντηση και η συνύπαρξη πέντε ανθρώπων.
Το ροκ εν ρολ είναι μια άρνηση προσαρμογής, μια ιδιότροπη εξέγερση που, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει να κάνει με την κοινωνική επανάσταση αλλά με την προσωπική επανάσταση.
Αντί να τους κυνηγήσει, ανακαλύπτει κατά λάθος σύγχρονα συγκροτήματα όπως οι Twen και Palehound: «Το rock and roll ήταν η κραυγή της νιότης, τώρα για μένα είναι ένας τρόπος να είμαι αιώνια νέος, οπότε δεν είμαι αυτός που ψάχνει κάτι που είναι σίγουρα επίκαιρο», λέει ο Stilpon Nestor, ο οποίος συχνά ανακαλύπτει επίσης κλασικές συνθέσεις του Arnold Schoenberg ή πιανίστες της τζαζ όπως ο Mal Waldron.
«Κανονική» ζωή
Όλα αυτά ενώ στην «κανονική» ζωή είναι ειδικός στην εταιρική διακυβέρνηση, κατέχοντας σημαντικές θέσεις ευθύνης σε οργανισμούς όπως ο ΟΟΣΑ και σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και εταιρείες. «Αυτή η σχιζοφρένεια είναι η ζωή μου, ο πυρήνας της ζωής μου – η μία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλη. Είναι ο δικός μου τρόπος να αντιμετωπίσω την παράδοξη κακή προσαρμογή για την οποία μιλήσαμε», εξηγεί, προσθέτοντας ότι δεν ήθελε να βγάλει χρήματα από τη μουσική γιατί θα τον οδηγούσε γρήγορα στην καταναλωτική της πλευρά. «Από τη δεκαετία του 1960 έως σήμερα», προσθέτει, «η μουσική έχει εξελιχθεί σε μια πλήρη καταναλωτική μηχανή. Οι άνθρωποι που το διευθύνουν τώρα έχουν MBA, ενώ στο παρελθόν ήταν περιθωριακόι και ακατάλληλοι, όπως και οι μουσικοί που παρήγαγαν».
Όμως το ροκ εν ρολ εξακολουθεί να έχει απελευθερωτική δύναμη; «Ναι, φυσικά», καταλήγει. «Δημιουργεί μια αίσθηση προσωπικής απελευθέρωσης. Αυτή είναι η αιώνια νιότη μας, η μαλακή πλευρά μας που συχνά χάνουμε. Καθώς μεγαλώνεις γίνεσαι κυνικός. Το ροκ εν ρολ είναι μια μορφή αποκυνισμού».
Η ακουστική έκδοση του «The Second Cloud Commission» θα παρουσιαστεί στις 14 Νοεμβρίου στο δισκάδικο Underflow (Καλλιρρόης 39). Η πλήρης, ηλεκτρική έκδοση του άλμπουμ θα παρουσιαστεί τον Ιανουάριο σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και στη συνέχεια στο Λονδίνο και το Παρίσι.
