Ανδρέας Κλουθ
Ένα ασυνήθιστο έγγραφο μοιράστηκε στους Ρεπουμπλικάνους στο Κογκρέσο των ΗΠΑ. Ονομάζεται “Το προτεινόμενο σχέδιο για τη νίκη στην Ουκρανία”, αν και δεν είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος. Όπως είναι σαφές από την προέλευση και το περιεχόμενό του, θα πρέπει να φέρει τον τίτλο «Προτεινόμενο σχέδιο για να αποτρέψει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα να αποτύχει στο τεστ της ιστορίας».
Αποσύρω
Αλλά πριν φτάσουμε στην καρδιά του εγγράφου, εδώ είναι από πού σίγουρα ΔΕΝ προήλθε: Volodymyr Zelensky, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, ο οποίος βρέθηκε στην Ουάσιγκτον αυτή την εβδομάδα στην τρίτη και πιο «ανησυχητική» επίσκεψή του από την τελευταία εισβολή της Ρωσίας στο έδαφός του έτος.
Ο δικός του ανώτατος στρατιωτικός διοικητής παραδέχτηκε πρόσφατα ότι η ουκρανική αντεπίθεση είχε αποτύχει και ότι ο πόλεμος είχε φτάσει σε «αδιέξοδο». Ο αγώνας της Ουκρανίας για εθνική επιβίωση έχει μετατραπεί σε πόλεμο φθοράς που μπορεί να κερδίσει μόνο εάν συνεχίσει να λαμβάνει χρήματα, όπλα και πυρομαχικά από τους φίλους της, ειδικά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εξ ου και τα αυξανόμενα σήματα συναγερμού στο Κίεβο. Τόσο στην ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ, η υποστήριξη προς την Ουκρανία μειώνεται.
Ένας λόγος είναι ο πόλεμος μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, ο οποίος έχει αποσπάσει την προσοχή από τις φρικαλεότητες που διαπράττουν οι Ρώσοι στην Ουκρανία. Ένας άλλος λόγος είναι η παραπληροφόρηση που πραγματοποιήθηκε από τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, με στόχο να αποθαρρύνει τους ομοϊδεάτες πολιτικούς στη Δύση από τη συναίνεση υπέρ του Κιέβου. Αξιοσημείωτος σε αυτό το στρατόπεδο είναι ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος κάνει εκστρατεία υπέρ του Πούτιν και κατά της Ουκρανίας. Στη συνάντηση στην Αργεντινή αυτή την εβδομάδα, ο Ούγγρος ηγέτης και ο Ζελένσκι είχαν μια οξεία αντιπαράθεση.
Εξαιτίας τόσο του αυταρχικού του στυλ όσο και των πολιτικών «συγγενειών» του με τη Ρωσία, ο Orbán αποτελεί επίσης πρότυπο για πολλούς Αμερικανούς πολιτικούς που εγκαταλείπουν την Ουκρανία, οι οποίοι ανήκουν κυρίως στην πτέρυγα MAGA (Make America Great Again). Κόμμα, δηλαδή υπό την πολιτική αιγίδα του πρώην και ίσως μελλοντικού προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ενός ακόμη καλού «φίλου» του Πούτιν.
Κάποιοι Ρεπουμπλικάνοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει και δεν θέλουν να «ρίξουν» περισσότερα δολάρια σε ένα «χαμένο» ζήτημα. «Τι θα επιτύχουν τα 61 δισεκατομμύρια δολάρια αυτά τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια;», σύμφωνα με τον γερουσιαστή J. MAGA D. Vance, αναφερόμενος στην πρόσθετη βοήθεια που θέλει να στείλει ο Λευκός Οίκος στην Ουκρανία. Ο Βανς θέλει να αποδεχτούν όλοι ότι «η Ουκρανία θα πρέπει να δώσει λίγη γη στους Ρώσους».
Μετανάστες από το Μεξικό και την… Ουκρανία
Άλλοι, ωστόσο, κατανοούν ότι ο κόσμος πρέπει να συγκρατήσει τον Πούτιν στην Ουκρανία για να τον αποτρέψει από το να απειλήσει άλλες χώρες στην Ευρώπη, οδηγώντας έτσι τις ΗΠΑ σε πόλεμο με αμέτρητα μεγαλύτερο κόστος σε δολάρια και ζωές. Φοβούνται όμως από πολιτική άποψη. Οι ψηφοφόροι τους έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους για την Ουκρανία και αντιθέτως έχουν εμμονή με τους μετανάστες που περνούν τα σύνορα από το Μεξικό.
Το χάος στα σύνορα είναι πράγματι ένα άλλο, αν και εντελώς ξεχωριστό, πρόβλημα που θέλει να λύσει ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν. Ως εκ τούτου, για λόγους τακτικής, ο Λευκός Οίκος «σύνδεσε» την έγκριση αυστηρότερης μεταναστευτικής πολιτικής και πρόσθετης χρηματοδότησης για την ασφάλεια των συνόρων με τη βοήθεια προς την Ουκρανία με την υποστήριξη του Ισραήλ και της Ταϊβάν. Αυτό το πρόσθετο πακέτο – αξίας 110,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εκ των οποίων περισσότερα από τα μισά είναι για την Ουκρανία – είναι αυτό που έστειλε ο Μπάιντεν στο Κογκρέσο. Η παρακράτηση αυτής της πρόσθετης βοήθειας στο Κίεβο, όπως έχει προειδοποιήσει ο Λευκός Οίκος στο Κογκρέσο, θα μπορούσε να γονατίσει την Ουκρανία στο πεδίο της μάχης.
Αυτό δεν εμποδίζει τους Ρεπουμπλικάνους στην ομοσπονδιακή Βουλή των Αντιπροσώπων, την Κάτω Βουλή του Κογκρέσου των ΗΠΑ, να κλιμακώσουν τα αιτήματά τους σε μια προσπάθεια να εκβιάσουν τον Λευκό Οίκο να συμφωνήσει με τις πιο ακραίες προτάσεις της πτέρυγας της MAGA για τη μεταναστευτική πολιτική. Αυτά περιλαμβάνουν τον περιορισμό του δικαιώματος ασύλου με τρόπους που παραβιάζουν τόσο το αμερικανικό όσο και το διεθνές δίκαιο. Παραδόξως, ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι πρότειναν ακόμη ότι η σύνδεση της βοήθειας με την Ουκρανία θα ήταν «μετρήσιμη» με βάση δείκτες μείωσης των συνοριακών διελεύσεων με τις ΗΠΑ. Η ομοσπονδιακή Γερουσία, η Άνω Βουλή του Κογκρέσου, μπλόκαρε το νομοσχέδιο του Μπάιντεν σε μια διαδικαστική προκαταρκτική ψηφοφορία. Δεν είναι πλέον σαφές εάν μια συμφωνία είναι ακόμη δυνατή πριν από το τέλος του έτους ή ακόμη και καθόλου.
Αυτό εξηγεί την απρογραμμάτιστη επίσκεψη του Ζελένσκι. Συναντήθηκε κεκλεισμένων των θυρών με γερουσιαστές, καθώς και με τον Μάικ Τζόνσον, τον Ρεπουμπλικανό Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων (επίσης MAGA), ο οποίος φαινόταν αμέτοχος. Ο Ζελένσκι έκλεισε τη μέρα με τον Μπάιντεν στο πιο φιλόξενο περιβάλλον του Λευκού Οίκου.
Καλεί το καθήκον
Ορισμένοι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο, ωστόσο, εξακολουθούν να έχουν μια αίσθηση αναλογικότητας και ευθύνης. Κάποιοι, όπως ο Michael McCaul, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, φοβούνται τώρα ότι το κόμμα τους μπορεί να βρεθεί στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Κρατώντας τη στρατιωτική στολή του πατέρα του του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δίπλα στο γραφείο του, ο βουλευτής κάνει αναλογίες με τη δεκαετία του 1930, όταν ο κατευνασμός απέτυχε και αποδείχθηκε ότι ο Αδόλφος Χίτλερ έπρεπε να είχε αντιμετωπίσει ένα τείχος αντίστασης νωρίτερα.
Έτσι, ο McCaul και δύο άλλοι πρόεδροι επιτροπών της Βουλής, ο Μάικ Ρότζερς και ο Μάικλ Τέρνερ, έγραψαν αυτό το κόκκινο φυλλάδιο και το μοίρασαν στους Ρεπουμπλικάνους συναδέλφους τους. Δεν προσφέρει ένα αληθινό «σχέδιο νίκης στην Ουκρανία». Αντίθετα, προσπαθεί να ενώσει τους Ρεπουμπλικάνους στον νόμιμο σκοπό της υποστήριξης της Ουκρανίας και, επομένως, της διατήρησης της αμερικανικής αξιοπιστίας με τους συμμάχους, αλλά και με τους επιτιθέμενους σε όλο τον κόσμο.
Το έγγραφο αποκαλύπτει τόσο αυτό που παραμορφώνει όσο και αυτό που έχουν δίκιο οι συντάκτες του. Όσον αφορά το πρώτο νήμα, κατηγορεί τον Μπάιντεν για όλα όσα πήγαν στραβά στην Ουκρανία – την υποτιθέμενη «αδύναμη ηγεσία» του, η οποία – σύμφωνα με τους συντάκτες του εγγράφου – ήταν η αιτία της επιθετικότητας του Πούτιν εξαρχής, και τον «ανακωτικό δισταγμό» του με το οποίο παρέδωσε όπλα στην Ουκρανία το 2022, όταν οι συγγραφείς πιστεύουν ότι το Κίεβο θα μπορούσε να είχε κερδίσει. Δεν υπάρχει καμία κριτική για την υποταγή του Τραμπ στον Πούτιν, τον κίνδυνο ο Πούτιν να κλιμακωθεί σε πυρηνικό πόλεμο το 2022 και καμία αναγνώριση της αποτελεσματικής ηγεσίας του Μπάιντεν μέχρι στιγμής στην ένωση της Δύσης.
Το κάλεσμα των Ρεπουμπλικανών βουλευτών είναι ακριβές στο να συνδέει τις πολεμοχαρείς πολιτικές του Πούτιν με τις απειλές που θέτουν οι εταίροι του στο Πεκίνο, την Τεχεράνη, το Μινσκ και την Πιονγκγιάνγκ. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, γράφουν οι τρεις πρόεδροι των επιτροπών του Κογκρέσου, «είναι μια κλήση αφύπνισης για να δούμε αν οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο υπόλοιπος ελεύθερος κόσμος θα είναι σε θέση να σταθούν απέναντι σε απρόκλητη επιθετικότητα».
Ελπίζουμε οι συνάδελφοι του McCall στο Grand Old Party να λάβουν το μήνυμα. Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο παραμείνουν τελικά ευθυγραμμισμένοι με τον Πούτιν, το ίδιο θα κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες ως χώρα, και εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, το ίδιο θα κάνει και η Ευρώπη και ο κόσμος. Το διακύβευμα είναι πολύ υψηλό για να αποτύχει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα σε αυτό το σημείο καμπής της παγκόσμιας ιστορίας.
Παραγωγή – Έκδοση – Επιλογή κειμένων (2019-2023): Γ.Δ. Παυλόπουλος