Συγγραφέας: Μανώλης Καψής
«Λοιπόν, ο Μητσοτάκης έχει καμία σχέση με εμένα;» ρώτησε ο Στέφανος Κασελάκης, δικαίως έκπληκτος, αφού ο πρωθυπουργός του επιτέθηκε για τις «αστακομανές» και την περιουσία του. Και μετά -νομίζω ότι αστειεύομαι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις- πρόσθεσε ότι ο πρωθυπουργός μάλλον βλέπει τις κάλπες, βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάμπτει και είναι εμφανώς τσαντισμένος. Αυτή είναι μια ερμηνεία. Νομίζω ότι αν ακούσεις απλώς το “In the Red” θα το καταλάβεις. Ζεις σε μια φούσκα, δεν έχεις επίγνωση του τι συμβαίνει γύρω σου.
Εν τω μεταξύ, οι δημοσκοπήσεις δίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ οριακά πάνω από 10%, άλλες δίνουν ακόμη λιγότερο από το ΠΑΣΟΚ -που δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι αίσθηση αριθμητικά- και δεν αποκλείεται να έχει μονοψήφιο ποσοστό στις ευρωεκλογές. Ωστόσο, ο κ. Κασελάκης παραμένει αισιόδοξος. Και ο κ. Κασελάκης τα πάει πολύ καλά και είναι αισιόδοξος γιατί θα το χρειαστεί στο άμεσο μέλλον.
Ωστόσο, το ερώτημα είναι γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεργάζεται με τον Στέφανο Κασελάκη. Εκτός από τον ίδιο τον Στέφανο και τις εκκεντρικές του ερμηνείες, αυτό μας απασχολεί και εμάς, γιατί ίσως φωτίζει πώς ακριβώς διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό. Και επειδή οι δήθεν μυστηριώδεις κύλινδροι δεν αποκαλύπτουν τίποτα διαφορετικό από αυτό που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να απειλεί τη Νέα Δημοκρατία και φλερτάρει με μια μεγάλη ή ελαφρώς πιο ανεκτή εκλογική ήττα και τίποτα περισσότερο, αξίζει να τεθεί το ερώτημα. με τη σειρά του: Όχι, αν ο Μητσοτάκης ασχολείται με τον Κασελάκη; Γιατί;
Μια ερμηνεία είναι ότι ο Μητσοτάκης επιτίθεται στον Στέφανο Κασσελάκη γιατί είναι κλασική μέθοδος ανύψωσης του ηθικού, φόρτισης, πόλωσης, ενίσχυσης της κομματικής νοοτροπίας των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας και πείθοντάς τους να σηκωθούν από τον καναπέ και να πάνε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές. Διαφορετικά, γιατί να ασχοληθώ; Απειλεί κάποιος τον Μητσοτάκη; Θα αλλάξει κάτι αν ο Μητσοτάκης χάσει τις ευρωεκλογές; Κάποιοι θα σκεφτούν αν θα του κάνει καλό να «κατέβει» από το καλάμι.
Επειδή δηλαδή δυσφορία υπάρχει και ελλοχεύει ακόμη και στους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας και μπορεί να εκφραστεί είτε ψηφίζοντας Βελόπουλο και άλλους είτε με αποχή – δυσφορία για το σωστό φαγητό, το ατύχημα στα Τέμπη και απόπειρες κάλυψης ευθυνών. , για την αλαζονεία κάποιων , για ορισμένες μεταρρυθμίσεις που ξεπερνούν τις αντοχές των παραδοσιακών ψηφοφόρων – υπάρχει καλός αντίπαλος.
Αν ο κ. Μητσοτάκης μπορεί καθόλου να αφυπνίσει τον μπαμπούλα του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο το καλύτερο. Αυτό δεν είναι εύκολο μετά την αποχώρηση Τσίπρα, όσο κι αν προσπαθεί ο ευρωβουλευτής Αρβανίτης να αφυπνίσει το αντισυριακό μέτωπο, αλλά είναι θεμιτή φιλοδοξία.
Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι ο Μητσοτάκης έχει να κάνει με τον Κασελάκη γιατί μπορεί σε αυτή τη φάση να είναι μια ελαφριά εκδοχή ενός πολιτικού αρχηγού που δεν μπορεί να φιλοδοξεί να ηγηθεί της χώρας, μπορεί να υποφέρει από «διαχείριση» όπως λένε οι πολιτικοί επιστήμονες, αλλά κανείς δεν το ξέρει. τι θα φέρει το μέλλον. Γιατί να μην πειστεί ο κ. Κασελάκης για την πρότασή του για μια νέα εποχή στην Ελλάδα -ή, ακριβέστερα, μπορεί να μην πειστεί καθόλου ότι είχε στοιχειώδες πρόγραμμα- αλλά τουλάχιστον στο πρόσφατο συνέδριο του κόμματός του απέδειξε ότι είχε την αντοχή, το θάρρος και τις ηγετικές ικανότητες. Και προσθέστε σε αυτό το αναμφισβήτητο χάρισμά του για επικοινωνία, και η κυβέρνηση μπορεί άσκοπα να τον θεωρήσει τελειωμένο. Και δεν ακούς ότι δεν ξέρει τα θέματα και δείχνει απλοϊκός, γιατί να σου θυμίσω ότι πριν λίγα χρόνια ψηφίζαμε τον Τσίπρα για πρωθυπουργό…
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μάλλον τα βάζει ξανά με τον Στέφανο Κασελάκη και του επιφυλάσσει τις καθημερινές του ατάκες για να μην έχουμε τα Τέμπη. Ένα καλό επιχείρημα είναι ο τέλειος τρόπος για να αποσπάσετε την προσοχή του κοινού, και όταν το επιχείρημα περιλαμβάνει καραβάκια αστακού και εταιρείες offshore, και λίγο Μαϊάμι και πλοιοκτήτες, είναι μια πολύ καλή συνταγή για να καλύψετε τον θόρυβο γύρω από το εύρημα της Νέας Δημοκρατίας στα Τέμπη. που είναι πιθανό να προκαλέσει θυμό. Και αποδυναμώνει την κυβέρνηση. Αυτή είναι μια κλασική μέθοδος αλλαγής της ατζέντας.
Υπάρχουν όμως και πιο εξελιγμένες ερμηνείες. Προσπαθεί ο πρωθυπουργός να στηρίξει τον Στέφανο Κασελάκη και ενισχύει με επιθέσεις την ηγετική του θέση; Οι επιθέσεις στοχεύουν στην ενίσχυση της ηγετικής θέσης του κ. Κασσελάκη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ την ώρα που η εσωκομματική του αντιπολίτευση περιμένει τη στιγμή που θα θέσει ξανά θέμα ηγεσίας και θα προσπαθήσει να τον εκθέσει ξανά; Είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός να αισθάνεται άνετα με τον κ. Κασελάκη στο τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ αν πιστεύει ότι υπό την ηγεσία του το αριστερό κόμμα δεν θα μπορέσει ποτέ να διατυπώσει μια αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση; Αυτή είναι μια κάπως εκκεντρική άποψη, αλλά ας μην βιαζόμαστε να την ειρωνευτούμε. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι υπό την ηγεσία του Στέφανου Κασελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χαράξει μια πορεία που οδηγεί στην κατάρρευσή του.
Και στο μεταξύ, η ύπαρξη ενός δεύτερου, εδραιωμένου κόμματος, με επικεφαλής έναν «μη πρωθυπουργό», δεσμεύει τους ψηφοφόρους που διαφορετικά θα μπορούσαν να στραφούν σε άλλο κόμμα και να επανασχεδιάσουν το πολιτικό τοπίο.
