Θα σε πάω ένα ταξίδι σήμερα στη Σαντορίνη περασμένων αιώνων. Ο τρύγος είχε τελειώσει και ο μούστος μπήκε σε βαρέλια. «Καλά κρασιά!», «Από κάθε κλήμα χίλια ρυάκια!», δώστε και πάρε ευχές. Οι σταφυλοσυλλέκτες γεμίζουν τα καλάθια τους με σταφύλια, «μπλουζάκια» (τσαμπιά που δεν μαζεύονται στο αμπέλι μετά τον τρύγο) και φεύγουν ικανοποιημένοι. Η μεγάλη γιορτή του τρύγου έφτασε στο τέλος της. Οι καμβάδες κλείνουν. Παραμένουν κλειστά μέχρι τις 22 Οκτωβρίου, ημέρα του Αγίου Αβερκίου, τον οποίο οι κάτοικοι της Σαντορίνης, λόγω της σύμπτωσης ημερομηνιών, θεωρούν προστάτη των κρασιών τους. Στη συνέχεια οι ιδιοκτήτες της κανάβας, αφού διασχίσουν για πρώτη φορά τις άφουρς με κλωνάρια βασιλικού από την εκκλησία, δοκιμάζουν τα κρασιά! Έχουμε λοιπόν άλλη μια ευκαιρία να γιορτάσουμε. Στα τραπέζια εμφανίζονται διάφορα ορεκτικά και το πιο νόστιμο είναι το παστό ορτύκι. Ιδού τα όργανα, ιδού τα τραγούδια, ιδού οι χοροί! Όλοι πρέπει να γλεντήσουν και να μεθύσουν με νέο κρασί, την ανάπαυλα μιας ζωής που, παρά τις δυσκολίες, είχε πάντα στιγμές χαράς και απόδρασης.
Τέτοια όμορφα έθιμα είναι κρίμα όταν η νέα γενιά τα χάνει και τα ξεχνά. Έτσι, για δεύτερη χρονιά μετά το 2021, η Θεραϊκή Εταιρεία Επιστημών Γραμμάτων και Τεχνών και το εστιατόριο Πύργος Καλλίστης ανέλαβαν την πρωτοβουλία να διοργανώσουν φέτος γευστική δοκιμή του νέου τρύγου, ανήμερα του Αγίου Αβερκίου, την Κυριακή, Οκτωβρίου. 22. Δηλωμένοι φανατικοί του νησιού και των κρασιών, φίλοι όλων των καλών παραγωγών, φυσικά ήμασταν εκεί!
Όχι, δεν επισκεφθήκαμε και τα 15 οινοποιεία που συμμετείχαν και ένα ζυθοποιείο, δεν θα ήταν δυνατό σε ένα απόγευμα. Ωστόσο, αγαπητοί φίλοι του οινοποιείου συγκέντρωσαν νέες και παλαιότερες σοδειές στο φιλόξενο και ιστορικό οινοποιείο Γιάννη Ρούσσου και μας υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες (και μπουκάλια!). Ομολογώ ότι ήταν ένα εντελώς διαφορετικό τεστ από κάθε άλλο, δύσκολο και απαιτητικό. έχω Λένε άλλες φορές ότι τα κρασιά από τον θηραϊκό αμπελώνα δεν είναι εύκολο να τρυγηθούν άσκοπα, χωρίς να αφήνουν περιθώρια για εμβάθυνση. Ειδικά αν τα δοκιμάσεις από νωρίς. Όταν ο χρόνος ακόμα προσπαθεί να δαμάσει το ατίθασο κρασί στα ηφαιστειακά αλώνια και τίποτα δεν έχει κριθεί. Η Θηραϊκή γη, η ελεύθερα ριζωμένη προφιλοξέρικη άμπελος, ο πανδαρός ήλιος, οι άνεμοι, το πεισματάρικο, ατίθασο Ασύρτικο, η σιωπηλή θάλασσα υποδηλώνουν την παρουσία τους σε αυτή τη φάση, πριν ενώσουν επιτέλους αρμονικά τις δυνάμεις τους σε ένα μοναδικό αποτέλεσμα στο οποίο οι απανταχού οινόφιλοι Υποκλίνομαι.
Τα κρασιά δεν ήταν ακόμα αφρώδη. Πίσω από την ομίχλη υπάρχουν υποσχέσεις που σταδιακά θα εκπληρωθούν. Η πρώτη σε λίγους μήνες, η επόμενη σε λίγα χρόνια και η πιο όμορφη εδώ και πολλά χρόνια. Επειδή τα κρασιά της Σαντορίνης υπόσχονται μακροπρόθεσμα, διατηρώντας το ενδιαφέρον για το κρασί πάντα σε εγρήγορση.
Κατά τη διάρκεια της γιορτής, στην οποία παρευρέθηκε πλήρως η θηραϊκή κοινότητα, ακούσαμε παραδοσιακή μουσική και ο οινολόγος Νίκος Βαρβαρίγος να τραγουδά θεριστικά τραγούδια, να δοκιμάσουμε ορεκτικά από κορυφαίους σεφ και να δώσουμε τα χέρια με παλιούς φίλους. Μπράβο σε όλους τους διοργανωτές που μας δίνουν την ευκαιρία να βρεθούμε στη Σαντορίνη!
Τα οινοποιεία που συμμετείχαν στη γιορτή ήταν: Άνυδρο Οινοποιείο, Οινοποιείο Γαία, Οινοποιείο Μπουτάρη, Καστέλη Οίνοι, Κτήμα Αργυρού, Κανάβα Ρούσσου, Κτήμα Σιγάλα, Οινοποιείο Κουτσογιαννόπουλου, Μικρά Θήρα, Οινοποιείο Α. Καραμολέγκου, Οινοποιείο Γαβαλά, Οινοποιείο Paris, Οινοποιείο Χατζηδάκη , Santo Wines, Venetsanos Winery, και Ftelos Brewery.
