Συγγραφέας: Λέανδρος Ρακιντζής
Δημοσιογραφικές πληροφορίες δείχνουν ότι μετά από έρευνα του Υπουργείου Οικονομικών και της Κτηματικής Επιχείρησης του Δημοσίου (ΕΤΑΔ), αποκαλύφθηκε ότι κύκλοι κρατικών στελεχών ή υπεργολάβων των διαχειριστών ακινήτων της ΕΤΑΔ νοίκιαζαν παράνομα ακίνητα, ακόμη και γήπεδο για συναυλία, χωρίς το κράτος να εισπράττει έσοδα και ότι ο υπάλληλος, στον οποίο η ΕΤΑΔ έδωσε τον έλεγχο της βραχυχρόνιας μίσθωσης των ακινήτων της, δέχθηκε επίθεση από αγνώστους και ξυλοκοπήθηκε άγρια. Σε σχέση με την επίθεση αυτή, η ΕΤΑΔ κατέθεσε -ως συνήθως- μήνυση, η οποία πιθανότατα θα μπει στο πρωτόκολλο, κατά αγνώστων δραστών.
Η λέξη «μπόουλινγκ» καλύπτει διάφορες ενδοϋπηρεσιακές δραστηριότητες με ψευδή νομιμότητα γνωστών και αγνώστων κρατικών και τοπικών κυβερνητικών στελεχών που, επικαλούμενοι την προστασία των προσωπικών δεδομένων και το τεκμήριο της αθωότητας, δεν αποκαλύπτονται, οι οποίοι χρησιμοποιούν τη δημόσια εξουσία για δικό τους όφελος. , διατηρούν επαφή με όλη την ιεραρχία στον τομέα των αλληλοϋπηρεσιών και όχι μόνο, αλλά και με ανώτερα κλιμάκια και πολιτικούς, όταν συμβαίνει «λάθος», δεν ξέρουν τίποτα. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα η ιεραρχική και πολιτική κάλυψη, καθώς η τοποθέτηση προϊσταμένων υπηρεσιών είναι αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής. Ο πειθαρχικός και σωφρονιστικός έλεγχος των ενόχων δημιουργεί εγγενείς δυσκολίες λόγω συνενοχής και αδελφικής αλληλεγγύης, με αποτέλεσμα οι περιττοί να τιμωρούνται τελικά. Συνήθως, οι αρχηγοί του κυκλώματος είναι άτομα υπεράνω υποψίας που παραμένουν άγνωστα και όχι άμεσα εμπλεκόμενα, αλλά με πληρεξούσιους, όπως το κύκλωμα εκβιαστών της κομμούνας της Αθήνας, επειδή το κύκλωμα με εξωτερικό αρχηγό δεν είναι κατανοητό. Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι ευθύνες σταδιακά εξατμίζονται μέσα από μακροχρόνιες και περίπλοκες, δικηγορικές διαδικασίες και ομερτά μετά τις πρώτες αποκαλύψεις.
Περιέγραψα γενικά στο προηγούμενο άρθρο μου (Κεφάλαιο 7-6-24 “Ανάγνωση εξαγοράς καταπατημένης δημόσιας έκτασης«) το θέμα της ακίνητης περιουσίας του κράτους, που αποτελείται από δύο νήματα: Α) Γιατί το κράτος δεν μπορεί να προστατεύσει και να εκμεταλλευτεί την περιουσία του, Β) Πώς θα γίνει η ευεργετική εκμετάλλευση, χρήση και προστασία της δημόσιας περιουσίας.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι απλή: γιατί εδώ είναι η Ελλάδα, όπου οι θεσμοί, ειδικά το σύστημα δικαιοσύνης, η αστυνομία, ο δημόσιος έλεγχος, λειτουργούν αδύναμα (επιεικώς) και ο καθένας μπορεί να κλέψει το δημόσιο χρήμα ατιμώρητα, και αντίθετα, όσοι προσπαθούν να προστατέψτε το δημόσιο χρήμα φάτε ξύλο από αγνώστους!!! δράστες, όπως συνέβη με τον υπάλληλο της ΕΤΑΔ και την αρχαιολόγο στη Μύκονο.
Με το νέο ΚΠ (ν. 4619/2019) καταργήθηκε ο νόμος 1608/1950 «περί υπεξαιρούντων δημοσίου χρήματος», που αποτελούσε αποτελεσματικό εργαλείο για την προστασία της δημόσιας περιουσίας και πρέπει να αποκατασταθεί. Το κράτος, αν και λόγω της σπανιότητας των υπηρεσιών του, έχει τεράστια ακίνητα στη διάθεσή του, δεν τα χρησιμοποιεί, όπως συμβαίνει με τα ολυμπιακά ακίνητα, που παραμένουν αναξιοποίητα και λεηλατημένα από τους συνήθεις υπόπτους. Το επιχείρημα ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες είναι άδικο γιατί δεν εκτελούν έργο που αντιστοιχεί στη στελέχωσή τους. Είναι προφανές ότι οι μεμονωμένοι ηγέτες έχουν αιώνια επίσημη και πολιτική ευθύνη που ποτέ δεν αναζητήθηκε.
Ερώτηση Β: Είναι γεγονός ότι στο παρελθόν έγιναν αρκετές απόπειρες εκμετάλλευσης της δημόσιας περιουσίας με τη δημιουργία νέων οργανισμών, τη μετατροπή και την εδραίωση υφιστάμενων, η οποία, όπως αποδείχτηκε, απλά λειτουργούσε σε ένα σύστημα που δεν λειτουργούσε. Ήδη έχει κατατεθεί νομοσχέδιο που προβλέπει τη δημιουργία νέας δομής στην ΕΤΑΔ και δίνει κίνητρα για την προσέλκυση νέων στελεχών από τον ιδιωτικό τομέα που θα αξιοποιήσουν την τεχνογνωσία του ΤΑΪΠΕΔ για να επωφεληθούν από τα περιουσιακά στοιχεία της ΕΤΑΔ. Παράλληλα, θα γίνει απογραφή της κρατικής περιουσίας με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα.
Καθώς η ελπίδα έχει σβήσει τον τελευταίο καιρό, θέλω να πιστεύω ότι αυτή τη φορά, με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα, το κράτος θα ανακαινίσει πολλές από τις κεντρικές εγκαταστάσεις του στις οποίες θα μεταφερθούν ή θα χρησιμοποιηθούν με άλλους τρόπους οι δημόσιες υπηρεσίες, ώστε το κέντρο της Η Αθήνα θα αποκτήσει νέα ζωή.
* Ο Λέανδρος Θ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης κ.ά.
