Πέρυσι, το κύκνειο άσμα της ήταν ένας μακροσκελής τόμος φόρου τιμής, αποτίοντας φόρο τιμής στις δημοσιεύσεις της Melissa στον εκλιπόντα σύζυγό της Νίκος Ζαφειρόπουλος. Ένας αρχαιολόγος – υποδειγματικός δημόσιος λειτουργός, στον οποίο οφείλουμε τη διάσωση πολλών παραδοσιακών οικισμών των Κυκλάδων τη δεκαετία του 1960, μεταξύ των οποίων: Μύκονος. Σε αυτόν οφείλουμε και την καταπολέμηση της πανώλης της αρχαιότητας, αλλά και την πρώιμη αντίσταση στην «όρεξη» του κράτους και των ιδιωτών για την αλόγιστη ανάπτυξη του τουρισμού σε βάρος του περιβάλλοντος και της ιστορίας. ΑΥΤΟ Φωτεινή Ζαφειροπούλουπου πέθανε πριν από λίγες μέρες σε ηλικία 93 ετών, έβαλε (τεράστια) πέτρα και ως υπηρεσία αρχαιολόγος από το 1960 έως το 1995, αφήνοντας ισχυρότερο σημάδι Κυκλάδες και Εαυτό και λιγότερο ο ΘεσσαλονίκηΣΕ Δελφοί και στο Αγρίνιο.
Υπέροχες ανασκαφές
Χάρη στις άοκνες προσπάθειές της έγιναν μεγάλες ανασκαφές στη Νάξο και την Πάρο. Ασχολήθηκε όμως συστηματικά και με τις επανεκθέσεις μουσείων της Μυκόνου, της Δήλου και της Σαντορίνης. Φυσικά, το αξιοθαύμαστο στην πρόοδό της είναι ότι λειτούργησε στην ηρωική εποχή της αρχαιολογίας, όταν τα μέσα μεταφοράς από νησί σε νησί ήταν πρωτόγονα, όπως και η καθημερινότητα στις Κυκλάδες. Σε μια ωραία συνέντευξη στην Αυγή Καλογιάννη (περιοδικό Parola) περιγράφει τις συνθήκες εργασίας του, όταν χρειάστηκαν δύο μέρες με ισχυρούς ανέμους για να αποπλεύσει από τη Μύκονο στην Πάρο, με μια διανυκτέρευση στη Σύρο και τέσσερις έως πέντε ημέρες με αντίθετους ανέμους, αν ήταν απαγορευμένες. σε ισχύ.
Πάλεψε με τα κύματα στις βάρκες, έσκαψε με ένα μπουκάλι κονιάκ για να αντεπεξέλθει στον παγετό, ο ήλιος της έκαιγε τα αυτιά, και ξύπνησε στο Kerro με ένα ειδώλιο και ένα μαχαίρι κάτω από το μαξιλάρι της, περιμένοντας να ξημερώσει για να την πάει στην ασφάλεια . Δούλευε ασταμάτητα σε εταιρεία γραφομηχανών, από βάρκα σε βάρκα, τη σκηνή της την είχαν κατακλύσει μπουρίνι και Μελεμί, έτρωγαν μαζί με τον σύζυγό της κονσέρβες, αλλά και αστακό που πουλούσαν φτηνά τότε οι ψαράδες.
Ωστόσο, οι ανασκαφές στην Ξερονήσια είχαν κάποια πλεονεκτήματα. «Όσο υπήρχε χούντα, είχαμε το προνόμιο να τραγουδάμε ελεύθερα, συχνά ουρλιάζοντας από ενθουσιασμό, γιατί μπορούσαμε να πούμε όλα τα απαγορευμένα τραγούδια, κυρίως του Θεοδωράκη, που αν σε έπιαναν στο δρόμο σε κατοικημένη περιοχή, μπορούσες. τραγούδασέ το ακόμα και σιγοτραγουδώντας το ή ακόμα και σφυρίζοντας καθώς περπατούσες «αυθόρμητα και δόλια, όπως λένε, φρέσκο», λέει στον Καλογιάννη.
Τελικά ποιο ήταν το τελικό συμπέρασμα αυτού του παθιασμένου αρχαιολόγου που έθεσε το καθήκον πάνω από κάθε «απαίτηση»; «Ένας αρχαιολόγος που εργάζεται πρέπει να έχει πολλή τρέλα και πολύ πάθος για να τον κάνει βόλτες και να έχει και προσωπική ζωή». Και σήμερα είναι έτσι… Η κηδεία της Φωτεινής Ζαφειροπούλου θα γίνει αύριο Τετάρτη 10 Απριλίου στις 12:00 στον Ιερό Ναό ΙΝ στο Κοιμητήριο Νέας Φιλαδέλφειας (Κόκκινος Μύλος).
